68'- Mahşerin Kadınları🌿

305 73 255
                                    







170 yorum lütfen...

🌿Bu kitapta okuduğunuz her şey hayal ürünüdür. Gerçek hayatta ki kişi ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur...












Zaman bir buruk olduğundan beri kimsenin pekte neşesi yoktu. Menesa'nın kırkı çıktı. O gün bütün Beycilerin bir araya topladığı kırk mevliti yapılıyordu. Ariya gideli 6 gün olmuştu.

Kuran okumuş, yemekler dağıtılmıştı. Kızlar dört bir yanda insanlara yemek yetiştirirken büyük bir isim teşrif etmişti. Hanımağa Sevcan. Onu gören herkes ayağa kalkarak saygı gösterirken elini öpüyorlardı.

"Devran." Elini öptü hemen.

"Hoş geldin Hanımağam."

"Hoş buldum. Kusura bakma daha önce gelemedim, sağlık sorunları malum."

"Estağfurullah."

"Nerde senin güzellerin?"

Berfin kızını da alarak gelmişti. Menesa ona göre Berfin gibi inci güzeliydi. Bebeğin yakasına iki büyük altın iliştirdi.

"Maşallah sana." Bebeği kucağına aldığında sabahtan beri ağlamayan çocuk birden bağır çağır ağlamaya başladı. "Ay ne oldu be, abarttın."

Geri verdi annesine.

"Hoş geldin Hanımağam."

"Hoş buldum güzelim benim. Nasılsın?"

"Hamd olsun. Sen nasılsın? Sağlığın nasıl?"

"Eh bu yaştan sonra nasıl olursa. Ariya yok mu?"

"O... Yok."

"Nasıl yok Devran?"

"Bilmiyoruz, terk etti bizi."

"Buna ölsem inanmam."

"Konuşuruz Hanımağam, buyur."

Konağa girdiler birlikte. Kalabalık yemekten sonra dağılmaya başladı.

Toprak, Rasim'e mevlit yemeği getirmişti. Rasim elleri, ayakları zincirlere bağlı bir şekilde ölmeyi bekliyordu. Onu günlerce aç bırakıyorlar, sonra ölmesin diye bir iki lokmayla kandırıp biraz daha hayatta tutuyorlardı.

"Kalk bakalım."

Rasim'in ağrıları vardı. Sürekli olarak kullandığı ilaçları vardı çünkü. Artık ilaç kullanmıyordu. Acı çekerek ölmesi istekler arasında.

"Tansiyonum çıktı Toprak."

"Tansiyonunu s#kerim senin. Zıkkımlan."

"Bu yaptığın yanına kalmaz."

"Benim yanıma neler kalmadı bir bilsen. Bu da koymaz evelallah. Bir kadar daha yaşamayız mesele değil."

"Senin için her şey çok basit değil mi?"

"Öyle valla. Benim uğruna ölecek hiçbir şeyim yok. İki oğlum var ama benim değiller. Yani Rasim tek tabancayım ama senin bana sıkmayı götün yemez."

Oğulları için canını vereceğini herkesin bilmesine gerek yoktu. Toprak oğullarına çok çektiren bir adam olarak bilinir herkesçe. Bu yüzden kimse onu çocuklarıyla tehdit edemiyordu.

" Sen zafiyet göstermezsin doğru ama elbet biri zaafını bulur. "

" O zamana kadar kökünüze tuz ruhu dökmüş oluruz emin ol."

ZÜMRÜT YANGINI "ARİYA" Where stories live. Discover now