Like Yesterday

Chapter 13

"May assignment ka na ba sa Filipino?" tanong ni Coffee habang naglalakad sila papunta sa locker area.

Lunch time na at pagkatapos nito ay ang Filipino subject nila.

"Meron," aniya saka tumigil sa harap ng locker niya. "Bakit? Kokopya ka?"

Nagningning ang mga mata nito. "P'wede ba?"

"Hindi," mabilis niyang sagot na ikinanguso nito.

"Sige na. Please..." sabi pa nito habang magkadikit ang mga palad na para bang nagmamakaawa sa kaniya. "Babaguhin ko na lang ang ibang words."

Napailing na lang siya. Wala talaga siyang laban sa pagpapa-cute ng kaibigan.

Pagkatapos buksan ang locker, binigay niya rito ang notebook niya sa Filipino. Napatalon ito sa tuwa saka tinungo na rin ang sariling locker.

Ipinagpalit na ni Sunny ang dalang mga notebook at libro pagkatapos ay kiuha na rin ang paper bag na may lamang baon.

"Puro na lang sakit ng ulo ang binibigay mo sa'kin, Sean. Kailan ka ba titigil?"

Nagkatinginan sila ni Coffee nang marinig ang isang babae. Hindi malakas ang boses nito pero halata ang pangigigil sa tono nito.

"Ba't hindi ka gumaya ro'n sa kapatid mo? Mabait na, achiever pa. Hindi katulad mo."

Tinanguan niya si Coffee para bilisan na nito ang ginagawa. Kahit na hindi nila sinasadya na marinig ang pag-uusap, wala pa rin sila sa lugar para tapusin ito.

"Ito'ng sinasabi ko sa'yo. Kapag hindi ka pa tumino ngayong school year, itatapon talaga kita ro'n sa tatay mo."

Mabilis nilang binaling ang tingin sa loob ng locker nang biglang sumulpot sa may hallway ang isang babae. Hindi naman ito katandaan pero alam niyang magulang ito ng isang estudyante.

Pagkaraan nito sa kaniya, isinara na niya ang locker saka tiningnan uli si Coffee na hindi pa rin tapos sa pag-aayos ng bag.

Bumaling ang titig niya sa lalaking kaliliko lang sa may hallway.

Si Sean iyon at sa tingin niya ay magulang nito ang kausap kanina. Nakita sila nito pero agad itong umiwas ng tingin kapagkuwan ay tumalikod para siguro bumalik.

"Sean!" tawag niya rito na ikinabigla ni Coffee.

Kahit siya ay nagulat rin sa nagawa. Hindi niya alam kung bakit niya tinawag ito. Pero nakita niya kasi ang malungkot na itsura nito. Para itong iiyak sa sama ng loob.

Lumingon ito at walang emosyong tinitigan siya.

"Pinatawag ba kayo ng mga teachers?" tanong niya pa rito.

"Gusto ni'yo bang sabihin namin sa mga teachers ang nakita namin? Na hindi naman talaga ninyo binu-bully si Kent?" dugtong ni Coffee sa sinabi niya.

Tapos na pala ito sa pag-aayos at tumabi na sa kaniya. Bale nasa dulo ng hallway si Sean at sila naman ay nasa kaliwa nakatalikod sa lockers.

Gumuhit ang pagtataka sa mukha nito. "Naniniwala kayo sa'min?"

Sasagot na sana siya nang marinig nila ang papalapit na hakbang ng ilang tao.

"Ano pang ginagawa mo rito, hijo?"

Nakilala ni Sunny ang mahinang boses na iyon. Napangiti siya nang makita na ang lola iyon ni Elias. Nagningning rin ang mga mata nito nang magtama ang mga mata nila.

Masaya niya itong nilapitan saka nagmano. Sumunod naman si Coffee sa ginawa niya.

"Kaibigan ko rin po, 'la. Si Coffee," pakilala niya sa dalawa.