Холилдсон мэдрэмж дунд төөрнө. Бөглүү ойд хэн ч байхгүй. Гагц би гэх ганц бодгал оршино. Секунд өнгөрөх тусам өөрийгөө
алдаж, энэ газраас гарч чадахгүйгээ мэдэрсээр эцэст нь бууж өгөв.
Ийм л замналтай байж гэж бодох нь хоолой зурна. Аажмаар нүд бүрхэж, хацар норгов.
YOU ARE READING
Өдрийн тэмдэглэл
Short StoryЗүгээр л хэнд ч хэлж чаддаггүй зүйлс (Битгий уншаарай гойд зүйл байхгүй)
