breath|bxb

25

Eve gelince suho'nun kolunu tutuyorum gerildiğim için kafamı bile kaldıramıyorum. "Acaba çok ani olmaz mı? geleceğimden haberleri bile yok. Çok kabalık olur. ayrıca dohyun'nun ailesi de var.. sana kızacaklar."

"bir şey olmaz." böyle umursamaz olması bazen cidden canımı sıkıyor. beni içeri çekiştirince peşinden gelmek zorunda kalıyorum. salonun ortasına geliyoruz. çoktan herkes gelip yemeğe başlamış durumda suho'nun babasının kötü bakışlarını fark ediyorum, o an yerin dibine girmek istiyorum "misafirimiz olduğunu bilmiyordun galiba." diyor. suho'nun elini sıkıyorum. o an oradan o kadar çok gitmek istedim ki. "yoo." diyor, bu çocuk beni öldürecek. "bu sıkıcı ortama tahammül edebilmek için ben de bir misafir davet ettim." ne diyor bu? iyice düşman edicek ailesine beni. "bir servis daha açabilir miyiz?"

İyice geriliyorum, babasının bakışları resmen beni delip geçerken Dohyun'u fark ediyorum. Bomboş bakıyor, bu beni daha çok tedirgin ediyor. elini sıkmayı sürdürürken dohyun'nun oraya baktığını görüp elimi çekiyorum hızlıca. bunun üstüne gülümsüyor.

"Jiwoo. Yanıma otur."

Dohyun'nun babası konuşuyor. "Onu tanıyor musun?"

"Evet. Çok iyi anlaşırız değil mi Jiwoo?"

kafamı sallamakla yetiniyorum.

yemek boyunca bacağımı sürekli stresle sallıyorum. kafamı kaldırıp kimseye bakamıyorum bile . bir yanımda dohyun diğer yanımda suho varken işim iyice zordu. bir anda elini bacağıma koyuyor, gözlerim yerinden çıkıcak gibi hissediyorum. etrafa bakıyorum hızlıca. ben ne yapsam diye düşünürken Suho onu boğmamı sağlayacak hareketi yapıyor çatalı köfteye batırıp ağzıma uzatıyor. o an domatese döndüğüme eminim.

bütün herkesin bakışını üzerimizde hissediyorum, eli yetmezmiş gibi şimdi resmen herkesin önünde beni beslemeye mi kalkıyor. Sahte bir gülüş bırakıyorum "biz böyle sakalaşıyoruz."

dohyun tek kaşını kaldırıyor o da çatala köfte batırıp bana uzatıyor. "Tamam öyleyse. Ben de katılayım size."

bakışlarını çekmezken babaların bakışlarına maruz kalırken de tek çare verdiği köfteyi yiyorum. "arkadaş arkadaşı beslermiş değil mi suho?" Dohyun bunu dedikten sonra suho'nun bacağımdaki elinin yanına elini koyuyor. Çocuk resmen Suho'yu sinir edicem diye elinden geleni yaparken ben burada köfte yerken ölmek üzereyim.

Suho'nun yüzüne bakıyorum , resmen kuduz köpeğe dönmüş durumda. ağzından köpük düşmemesine şaşırıyorum açıkcası. annesi ortaya farklı bir konu atıp olayın dağıtmaya çalışıyor o sırada suho'nun  dohyun'un elini sertçe ittirdiğini fark ediyorum. iyice taş kesiliyorum o sırada. dohyun'un babası gibi görünen adam konuşuyor. "biz de suho oğlumuza yeniden güvenmek istedik, eski hataları tekrarlamayacak kadar büyümüş olduğunu düşünüyoruz." Ne diyor bu adam? Suho onun oğlu bile değil, ona bir şey demesi sinirlerimi bozuyor. Suho elindeki çatalı sertçe masaya bırakıyor. dohyun'a dönüyor. dohyun pis pis sırıttığını görünce dudağımı dişliyorum. "ben de oğlunuzun akıllanmış olmasını umuyorum, eğer başına bir şey gelmesini istemiyorsanız onu benden uzak tutun."

Suho'nun bacağını sıkıyorum, iyice işler çığrından çıkıcak diye korkuyorum. elimi tutup kaldırıyor beni. babası arkasından bağırıyor. bahçeye çıktığımızda elimi bırakıyor. ellerini başının arasına alıyor, banka çöküyor.

olanları kavrayamıyorum her an nabız atışım artıyor. Ona kızamıyorum çünkü onun hayatı ve onun ailesi. Kendini açıklama fırsatı kendine ait. Dohyun buna izin vermeyecek kadar şerefsizdi.

önünde diz çöküyorum ellerini ellerimin arasına alıyorum, elleri büyük olduğu için komik bir görüntü oluyor, üstüne buse kondurup elimi açıkta kalan yanağında gezdiriyorum. "Sorun yok."

"Kötü bir şey yapmadın Choi suho.. ne olursa olsun yanındayım. Birlikte atlatacağız." yerimden biraz kalkıp yanağını öpüyorum bu sefer . "Seni seviyorum, gerekirse o dohyun'u döverim."

-

Arkadaşlar çok geç oldu ama bu kitap aşağıda koyduğum piesparkles kitabıyla bağlantılı. Onun kitabında da Suho'nun ağzından okuyabilirsiniz. Çoğu detay hatta onun kitabında gidip uçup okuyun😔 Suho'yu daha iyi anlayacaksınız. İki kitap birbirini tamamlıyor kısaca tek bunu okursanız tamamlanmaz :c

*