➴ 44.BÖLÜM ➴

1.8K 231 79
                                    

➴ Beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Yıldızları yakmadan geçmeyelim lütfen.

❦ Bölüm Şarkısı: Nilüfer; Kara Gözünün Hasretinden.

🍁Instagram: @kalb.en21

🌾Keyifle Okuyun...

                             ☾

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



Kocası tarafından sımsıkı sarmanılan genç kız sırtını iyice geniş göğsüne yasladı. Ondan güç almak istiyordu. Bu odanın içinde kopan hengamede yere düşmemek için, ayaklarının onu taşıyabilmesi için ondan güç almak zorundaydı. Yoksa emindi, titreyen bacakları onu taşımayacaktı.

Göz yaşları sicim sicim yanaklarına aşağıya kayıp giderken yoğun bakım camının ardındaki kalabalık telaşı ise bulanık görmeye başlamıştı.

Annesinin kahkahasıyla şaşkınca kafasını ona çevirdi. Neden gülüyordu! O ölecekmiş gibi hissederken annesi neden genişçe gülüyordu!

"Tepki verdi! Uyanıyor. Bu..bu inanılır gibi değil."

Asya duydularının gerçekliğini sorgulayarak kafasını hızlıca kocasına çevirdi. Onunda kendisinden pek bir farkı yoktu. Islanmış kirpikleri donmuş gibi kıpırdamadan bakıyordu annesine.

Sabırsızca kocasının kollarının arasından çıkarak yatağa doğru gitti. Annesi Mercan'ın yarı baygın açılmış gözlerine elindeki ışıkla bakarken makinelerin kulak tırmalayıcı sesleri yavaşça düzelmişti. "Allah'ım çok şükür."

Pütürlü sesiyle mırıldanırken ellerini çenesinin altında birleştirerek sıktı. Uyanmıştı!

Dudakları titreyerek kıvrılırken hemen uzanıp kızının elini tuttu. Bacaklarına daha fazla direnç gösteremeyen Asya yere çömelirken
göz yaşları bu sefer mutluluktan akmaya başladı.

Avcundaki minik eli öperken Mercan daha da kendine gelerek etrafına bakınmaya başladı. Dışarıdakiler gözlerinin önünde gerçekleşen mucizeyle sevinçle birbirlerine sarılırken Mercan'ın cılız sesi yayıldı odaya. "Anne."

Tek bir kelime döküldü dudaklarının arasından. Asya çöktüğü yerden zorlukla kalkerken avcundaki eli an olsun bırakmadı. Diğer eliyle kızının yanağını severek soludu. "Annem. Burdayım, burdayım kızım. Hoşgeldin."

Mercan Asya'yı görür görmez sevinçle gülümsediğinde Kuzgun'da hemen diğer tarafına giderek elini tuttu. "Güzel kızım." Diyerek parmaklarının üzerini öptüğü sırada Eflin onlara birkaç saniye daha tanıyıp sonrasında rutin kontroller için ikisinide dışarıya çıkardı.

Çakırbey kızını kollarının arasına hapsederken diğer tarafta erkekler birden sarılarak Kuzgun'u aralarına aldılar.

"Uyandı. Baba uyandı!"

A Y  I Ş I Ğ IWhere stories live. Discover now