PROMISE ME❣[Myanmar Fic]

Chapter 3

အင်း Rey နဲ သုတက ဘာမှမဆိုင်လောက်ပါဘူး အပြင်ထွက်စားတာကလည်း တိုက်ဆိုင်တာထင်တယ် ဟုတ်မှာပါ

ကိုးလ်ထိုသို့သာတွေးလိုက်ပြီး ဆက်မတွေးတော့ပဲ ထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်ကာ project အတွက်ပြန်ကြည့်နေလိုက်သည်။

project ဆိုမှ အရင် project အကြောင်းပြန်တွေးမိသွားသည်။ ထို project မှာ presenter က Rey နဲ့ မဒီ..

Rey ရဲ့ english pronunciation က perfect ဖြစ်လွန်းသည်။ native speaker တွေအတိုင်းပြောနိုင်နေပြီး အသံခပ်သြသြနဲ့ ပေါင်းစပ်လိုက်တော့ စိတ်ဝင်စားဖို့အလွန်ကောင်းကာ ကိုးလ်ပင် မေးထောက်ကာ ကြည့်မိသည်။ ထိုစဥ် သုတဘက်ကိုမျက်လုံးရောက်သွားတော့ သူမကလည်း stage ပေါ်ကို မေးထောက်ကာ ပြုံးရိပ်သန်းနေတဲ့မျက်ဝန်းများနဲ့ ကြည့်နေခဲ့သည်မှာ ဘေးလူများပါ မြင်နိုင်သည်အထိ.....

ဟင်းးးးးး ဆက်မတွေးနဲ့တော့ ကိုးလ် overthinking ဖြစ်တာ မကောင်းဘူး လုံးဝပဲ

ထို့နောက်ဆရာမဝင်လာ၍အတွေးပြတ်သွားရသည်။
.
.
.
နောက်တစ်ရက် မနက်ခင်း class မစခင် သုတ မဒီ့ဆီ လျှောက်လာကာ မဒီ့ဘေးက ကျောင်းသူလေးအား

"ဟိုင်း အတန်းဖော် မင်း ကိုယ်နဲ့နေရာလဲပေးလို့ရမလား ကိုယ်ထိုင်တာ ဒုတိယတန်းမှာ"

"အာ. ရပါတယ်"

ထိုကျောင်းသူလေးက မဒီနဲ့လည်း သိပ်မရင်းနီးတာမို့ အလွယ်တကူ နေရာလဲပေးလာသည်။

"သဒ္ဒါ ဘာလို့လဲ ရှေ့တန်းတွေက whiteboard ကို
ပိုတောင်မြင်ရတဲ့ဟာကို"

"အဟမ်း ဇက်နာလို့"

"ဟမ် ဇက်ကဘာလို့နာတာ"

"whiteboard နဲ့ အရမ်းနီးတော့လေ"

"အော်"

မဒီထိုသို့သာပြောနိုင်တော့သည်။ အမှန်ဆို စာသင်ခန်းတွေက ကျယ်ပြီး ဒုတိယတန်းကနေဆိုလျှင် whiteboard နဲ့ ၁၂ ပေလောက်ဝေးသည်မို့...

ထားပါ သူလည်း ကိစ္စရှိလို့နေမှာပေါ့
.
.
.
ကိုးလ် ဒီနေ့စိတ်ကြည်နေသည်။ Rey က lunch ကို အပြင်ထွက်မစားပဲ canteen ၌ သူတို့နှင့်သာစားသည်။ သုတကတော့ အပြင်ထွက်စားသည်။

ကိုးလ် Rey နှင့်အတူ lunch စားရသော်လည်း သိပ်မစားနိုင်။ Rey ကို ထိုင်ကြည့်နေသည်မှာ အစားအသောက်တွေက ဘောင်မဝင်တော့သည့်အလား...