"ဟဲ့ နင့္ကိုလဲဘယ္သူမွလိုမေနဘူးသိလား ငါ့ဘာသာငါ ရင္ဆိုင္နိုင္တယ္ ေနာက္က် ငါေသေနရင္ေတာင္ လာမစြက္ဖက္နဲ႔ "

"မစြက္ဖက္ဘူး"

"ေအး ေကာင္းတယ္ နင့္ကိုလဲငါမျမင္ခ်င္ဘူး င့ါေရွ႕ကေနထြက္သြား! "

"ငါ့ဘာသာငါရပ္ေနတာေလ "

"......"

"သြားခ်င္‌ရင္နင္သြားေပါ့"

"......"

ျမတ္ပန္းေဝမွာ ေဒါသငယ္ထိပ္တက္ေဆာင့္ေနေပမဲ့လဲ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ sky ရဲ့ေျခသလုံးကို တခ်က္ကန္ကာ ရွူးရွူးရွားရွားနဲ႔ထြက္သြားေတာ့တယ္

မင္းဧကရာဇ္က sky ကိုၿပီတီတီနဲ႔လက္ညိဳးတထိုးထိုးျဖစ္ေနၿပီးမွ ျမတ္ပန္းေဝေနာက္လိုက္သြားေတာ့တယ္

Sky က ဖိနပ္ထိပ္နဲ႔ေျမႀကီးကို အတန္ၾကာထိုးေကာ္ေနရင္းေစာင့္ေနေပမဲ့ ျမတ္ပန္းေဝနဲ႔ဟိုေကာင္က ျပန္မလာ‌တာေၾကာင့္ ႏွာမွုတ္ကာ အေပၚျပန္တက္သြားေတာ့တယ္

"နင္ sky အေၾကာင္းေျပာမွာဆို င့ါကိုဘာမွလာမေျပာနဲ႔ငါဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး"

"မေျပာပါဘူး ကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္‌‌ေကာင္း‌ေၾကာင္းေျပာရေအာင္ ငါက႐ူးေနလို့လား"

ျမတ္ပန္းေဝ စိတ္မၾကည္ရတဲ့အထဲ ဒီတစ္ေကာင္က စပ္ျဖဲျဖဲလာလုပ္ေနတာမို့ မ်က္‌ေ‌စာင္းခ်ည္းပဲလွိမ့္ထိုးေနမိေတာ့တယ္

"ျမတ္ကေလး"

"ဘာလဲ! "

"နင္ sky ကိုမႀကိဳက္ရဘူးေနာ္"

"ငါ့ဘာသာငါ ဘာျဖစ္ျဖစ္နင္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ"

"ဆိုင္တာေပါ့ ဘာလို့တုန္းဆိုေတာ့ ငါကလဲနင့္ကိုႀကိဳက္ေနလို့ေလ "

"......."

ျမတ္ပန္းေဝ ေခါင္းကိုက္သြားတယ္ ပစ္မွတ္ကသူမဘာလို့ျဖစ္ေနမွနး္မသိေပမဲ့ သူမ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္လို့ပဲေျပာရမယ္ ဘာလို့တုန္းဆိုေတာ့ ဒီအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာႀကီးေၾကာင့္ သူမရရွိထားတဲ့အရာ ဘာေတြကိုမွအဆုံးရွုံးမခံနိုင္ဘူး

သူမသာ မခ်စ္ရင္ သူတို့ကိုလဲဆက္ေတြ႕ရမယ္ သူတို့နဲ႔လဲဆက္ရွိနိုင္မယ္ သူမကိုခ်စ္ေပးတဲ့သူေတြအားလုံးကိုအျမဲေတြ႕ေနရတယ္‌ေလ သူမ ဒီထက္ပိုေလာဘမႀကီးသင့္ေတာ့ဘူး

"မင္းမင္းရယ္ နင္ဘာမွမသိပါဘူးဟာ ၿပီးေတာ့ နင္က ႏွင္းဒီဇင္ဘာနဲ႔ပဲလိုက္ဖက္တာ "

"ဟမ္! ႏွင္းဒီဇင္ဘာ ? အဲ့တစ္ေယာက္ကဘယ္သူတုန္း"

"........"

"ဪ ကိုဘုန္းကိုလိုက္ေနတဲ့တစ္ေယာက္လား အဂြမ္းလိုက္ႀကီးပါဟာ "

".........."

ျမတ္ပန္းေဝ မင္းဧကရာဇ္ကိုျပဴးၾကည့္လိုက္တယ္

ဒီစကားက ေနာင္တခ်ိန္နင့္လည္ပင္းကိုစြပ္မဲ့ႀကိဳးကြင္းျဖစ္မလာပါေစနဲ႔လို့ပဲဆုေတာင္းထားလိုက္ေတာ့broေရ

"နင္ငါ့ကိုစကားလာလႊဲမေနနဲ႔ နင္လဲငါ့ကိုခ်စ္တယ္မလား ဟုတ္တယ္မလား မျငင္းေၾကးေနာ္ နင္ျငင္းရင္ နင့္ကိုငါ ဖမ္းၿပီးဝါးစားပစ္မွာ "

"ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ အ႐ူး နင့္ကိုငါဘယ္တုန္းခ်စ္တယ္ေျပာလို့လဲ "

သူမ ရယ္ေမာၿပီး မင္းဧကရာဇ္ေျပာတာကို ေနာက္တယ္ထင္ခဲ့ေပမဲ့ ‌တေန႔ သူမမ်က္စိဖြင့္လာတဲ့အခ်ိန္ မရင္းႏွီးတဲ့ဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေနမွန္းမသိဘူး

ျမတ္ပန္းေဝ မင္းဧကရာဇ္ကိုမေတြ႕ခင္အခ်ိန္အထိ ေၾကာက္လန႔္ေနခဲ့တာ

"ဟဲ့ ငါ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ"

"နင္ မေန႔က မူးတယ္ေလ အဲ့တာကိုမွတ္မိလား"

ျမတ္ပနး္ေဝ နားထင္ကိုႏွိပ္ၿပီးစဥ္းစားလိုက္ေတာ့ တကၠသိုလ္ကသူငယ္ခ်င္းေတြေကာင္းမူ႔ေၾကာင့္ ဘားေရာက္သြားၿပီး သူမရဲ့လစ္မစ္ထက္ေက်ာ္ၿပီးအရက္ေသာက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုမွတ္မိလိုက္တယ္ ျမတ္ပန္းေဝမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ရွက္သြားၿပီး ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ပဲ

"အဲ့ေတာ့ ငါ့ကိုနင္ေခၚလာေပးတာလား ေက်းဇူးပဲ အခု ငါနိုးလာၿပီဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္ပို့ေပးေတာ့ေနာ္"

အဲ့လိုေျပာလိုက္ေပမဲ့မင္းဧကရာဇ္က အင္းလို့ေျပာမလာေတာ့ အိပ္ရာထဲကုန္း႐ုန္းထေနတဲ့ျမတ္ပန္းေဝမွာ ထူးဆန္းသြားရတယ္

"အဲ့ေတာ့ ငါ ဘာထပ္ျဖစ္ေသးလို့လဲ"

"နင္ ငါနဲ႔အိပ္ခဲ့တယ္ "

"......"

"မမွတ္မိဘူးလား"

အိပ္ရာေပၚက ထဖို့ႀကိဳးစားေနတဲ့ျမတ္ပန္းေဝက ခနေလာက္ေတာင့္ခဲသြားၿပီးေနာက္ကိုျပန္လန္က်သြားေလတယ္

"မျဖစ္နိုင္တာ! "

........................🎶🌿🎶🥕🎶🌿🎶🌿🎶🎶🌿🎶🌿🎶🌿🎶🌿🎶🌿🎶🌿🎶🌿🎶🥕🎶🌿🎶

Alinkar nang 🌿🌿

(Og)ထင်ရာစိုင်းတဲ့ကောင်းကင် (Oc) ( MLvSty) uni&zgiUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum