#Unicode
သူနဲ့ကိုယ် တက္ကသိုလ်တစ်ခုတည်းတူသွားပြီးတဲ့နောက် ကိုယ့်မှာအလုပ်တစ်ခုပိုလာခဲ့သည်...။ အဲဒီ့အလုပ်ကတော့ ကိုယ်တက်နေတဲ့ အနုပညာမေဂျာပထမနှစ်အတန်းနှင့် တောင်နှင့်မြောက် ဆန့်ကျင်ဘက်တွင်တည်ရှိပါသော Civil Engineering Final Year အတန်းဆီ ကိစ္စရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ လမ်းကြုံသည်ဖြစ်စေ၊ မကြုံသည်ဖြစ်စေ ချောင်းပေါင်းမတတ် သွားပြီး အတန်းပြတင်းပေါက်ကနေ စာလုပ်နေတဲ့သူ့ကိုခိုးကြည့်ရသော အလုပ်ပင်ဖြစ်သည်....။
အခု ကိုယ်ကျောင်းတက်နေတာ တစ်လပြည့်ခါနီးပြီဖြစ်ပြီး ကိုယ်နဲ့လည်းမဆိုင်သည့် Civil Engineering Final Year အတန်းဘက်ကိုရောက်နေမိတာလည်း နေ့တိုင်းလိုလို...။
ဒီနေ့လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း...။ နေ့လယ်မှအတန်းချိန်ရှိပေမယ့် မနက်စောစောကတည်းက ကျောင်းကိုရောက်လို့နေသည်...။ Civil Engineering Final Year မနက်ခင်းအတန်းချိန်ရှိတယ်လို့ကြားမိတာကြောင့်ဖြစ်သည်...။
ကျောပိုးအိတ်လေးကိုလွယ်ကာ ခပ်ရှည်ရှည်ပန်းချီစာအုပ်တစ်ချို့ကိုလက်ကနေပိုက်ထားရင်း သူ့ရဲ့အတန်းရှေ့ဆီ ယောင်ချာချာနဲ့ရောက်လာပြန်တဲ့ ကိုယ်...။ စာသင်ခန်းရဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိတိုင်လေးတစ်တိုင်ကိုအကာအကွယ်ယူရင်း ထုံးစံအတိုင်း အခန်းထဲရှိသူ့ကို လှမ်းကာငေးနေမိတော့သည်...။
ဒီနေ့ တီရှပ်အင်္ကျီအဖြူရောင်လေးကို ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့တွဲဝတ်လို့ထားပြီး အပေါ်ကနေ မိုးပြာရောင်ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည်လေးကိုထပ်ကာဝတ်ထားတဲ့သူ...။ မနက်စောစောတွေ့ရတဲ့သူ့မျက်နှာလေးသည် ကြည်လင်လို့နေပြီး သူ့ဆီကရနေတဲ့အရှိန်အဝါဟာလည်း မနက်ခင်းနေမင်းကြီးလို နွေးထွေးလွန်းလှသည်...။
ဆရာမစာရှင်းပြနေတာကို သေသေချာချာလိုက်နားထောင်ပြီး တစ်ခါတစ်ခါ စာအုပ်ပေါ်ချရေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ပုံစံဟာ တည်တည်ကြည်ကြည်...။ တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း ဘေးကသူငယ်ချင်းတွေနဲ့စကားပြောပြီး ရယ်နေတတ်သေးတာ...။
ဆရာမစာရှင်းပြသည်ကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည့် သူ့မျက်ဝန်းတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ရယ်ကာမောကာစကားပြောရင်း ထွက်လာတတ်သည့် ပါးချိုင့်ခပ်ရေးရေးတွေ...။ အတန်းရဲ့ပြတင်းပေါက်ကနေ တိုက်ရိုက်ရောက်ရှိလို့လာတဲ့ နေရောင်ခြည်အောက်က သူ့ပုံစံ အသေးစိတ်ကိုတစ်ခုချင်းစီ ကိုယ်ကငေးမောကြည့်နေမိတော့တာဖြစ်သည်...။
