ခွန်း ကို လွမ်းနေသည်။
မှတ်လောက်အောင်..သင်ခန်းစာလေးပေးချင်မိတာပါ...နောက်ခါမလုပ်ရဲအောင်...ငိုများသွားမလား..လွန်သွားမလား...ချော့လိုက်ရမလား...
စိတ်များဆိုးနေမလား....မေးခွန်းပေါင်းများစွာဖြင့်.
သူလဲ မနေနိုင်ပါဘူး......ခွန်းမရှိဘဲ...
~~~~~~~~~♥♥♥♥♥~~~~~~~~~~
မနက် ငါးနာရီကြီး ခွန်း နိုးနေတာနဲ့...ပန်းချီပဲ ထဆွဲလိုက်သည်။
ညကလဲ အိပ်မပျော်ခဲ့ပါဘူး...
ရဲတိုက်တံခါးဖွင့်ကာ သစ်ပင်ကြီး အောက် မှာ
မီးရောင်တွေက တထိန်ထိန်လင်းနေသည်။
ရဲတိုက်ကြီးက ညမရှိဘူးလို့ဆိုရလောက်တယ်
ညကြရင်လဲ တထိန်ထိန်လင်းပြီး ရွှေရောင်တဖြိုးဖြိး
တဖြတ်ဖြတ်ဖြင့် ထွန်းလင်းတောက်ပနေသည်။
"လှလိုက်တာ..... "
ပန်းချီဆွဲရင် အမှားနှင့်ဝမ်းနည်းမှု ဆိုတယ့် အကြောင်းတရားနှင့်ပန်းချီ ရေးဆွဲနေသည်။
ဆွဲရင်းဆွဲရင်း မနက် 8 နာရီ ထိုးသွားသည်။
"မမလေး....မနက်စာ အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ"
"အင်း...."
မနက်စာ ဝိုင်းဝယ် Lord နဲ့ ဆူးရှိနေသည်။
ခွန်း က ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ အေးစက်သော
မနက်စာဝိုင်း ကို စတင်ခဲ့သည်။
ခွန်း လဲ Lord ကို ဘာမှ ပြောစရာမရှိတော့ဘူး...
Lord က အရင် စကား စ ပြောသည်။
"ဒီနေ့ သဘာဝဘေးအန္တာရာယ်ကြောင့် ပျက်စီးသွားတယ့် မြို့အခြေနေကိုသွားကြည့်မှာ....တော်ဝင်မိသားစုအနေနဲ့ လုပ်သင့်တာပဲ...သွားကြည့်
ရမယ်....မင်းတို့နှစ်ယောက် လဲ လိုက်ခဲ့ရမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့... Lord..."
"ခွန်း...က လိုက်စရာ လိုလို့လား"
"မင်းက ငါ့ချစ်သူလေ မလိုက်ပဲနေခဲ့မလို့လား.."
"မဟုတ်ပါဘူး... လိုက်ချင်ပါတယ်.. "
ခွန်း က နည်းနည်း တော့ ပျော်မိသွားပေမယ့်
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ....ဝမ်းနည်းမိတယ်... ညက
ကိစ္စတွေကြောင့်....
YOU ARE READING
အရှင့်ရဲ့အသုံးတော်ခံ (OR) Lord ရဲ့ သတို့သမီး 🔞
Romanceထိုနေ့ည က မှားသွားတယ့် အမှားတစ်ခုက ကျွန်မဘဝ တစ်ခုလုံးနဲ့ ပတ်သက်မိသွားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး....... ပြီးတော့ ပတ်သတ်မိသွားတယ့်သူက ဘာလို့ သူဖြစ်နေရတာလဲ......
အပိုင်း (72)
Start from the beginning
