BL MPREG Love Stories

Morphed 7 - Sidestory 2

Side story 2: Welcome back, Sweetheart

Once every end of the month, napapansin ko na palaging busy sina Papa at Reed. My husband makes more desserts, cookies, sweets and buys ready-made food. Packs all and bringing them to a certain place. Lagi kong tinatanong si Papa kung saan sila nagtutungo palagi. Ngiti lang din ang isasagot niya saka sasabihin, "Alagaan mong mabuti ang asawa mo. Wala 'yang katulad."

Ako naman syempre, proud na proud sa mga papuri ni Papa para kay Reed. Mahal na mahal niya kasi ang manugang pati mga apo. Hindi rin siya nahihiya sa katotohanang lalaki ako at lalaki rin ang asawa ko. Ang totoo ay sina Papa't Mama ang nagpumilit na ipakasal kami at sa ibang bansa pa ginanap. I'm just so glad that they are such a very supportive parents to us.

And about Reed, nakaalis na nga pala siya papunta sa trabaho. Mula sa pagkakaupo sa harapan ng ilang paperworks ay tumayo ako saka nagunat-unat. Maaga rin naman siyang dumarating palagi so hindi nakakainip na maghintay.

I left the study room  to check on my kids. As usual, they are doing stuffs that suits their age. Ah, iyong dalawa lang talaga ang dapat ay nababantayan ko palagi kaya pareho kong dinala sa kuwarto namin ni Reed.

Sinimulan kong ligpitin ang mga kalat naming mag-asawa pagkatapos kong bigyan ng pagkakaabalahan sina Red at Ria. Ngayon ko lang naalala na ayusin ang damitan niya. Pagbukas ko ng closet, mukhang wala naman akong aayusin dahil nga sa napakaorganisado niyang asawa.

Chineck ko na lang din ang stuffs niya. Kung mayroon pa or wala na ba siyang hygiene supplies. Sa paghahalungkat ko, hindi sinasadyang nahagip ng aking paningin ang isang white cardboard box. Binuksan ko ito kaagad dahil sa kuryusidad. Natagpuan ko ang ilang lumang wristwatch na akin pang binili para sa kanya. Hindi niya itinatapon. Ngunit ang nakatawag pansin talaga ay ang lumang-luma nang phone. At sa natatandaan ko, akin ang lumang gadget na ngayon ay hawak ko. But I remembered, I smashed a phone way back there para hindi ma-track down. Ah, di bale na. Usong-uso na ang smartphones noon pa man.

Sinipat-sipat ko ito. Napakaluma na talaga. Tiningnan ko kung may SD card pa ba. Mayroon pa! Sinubukan ko ring i-charge. It's not working na. Kaya sinubukan ko na lang sa card reader ang microSD, still working and files are not yet corrupted. Now I am viewing all of my captured selfies and everything from long ago bago ko nakilala si Reed. Even all the videos are still there. Inisa-isa ko pang panoorin.

"Ria, please don't play with mommy's lipgloss." Sita ko sa aking bunsong babae. Napansin ko kasing may inabot siya sa dresser.

"Yess, Mommy. Wia no open."

Habang pinapanood ko ang isa. Nakilala ko ang sarili ko sa video! "That's me! I'm sure that it was me!"

Hindi ako makapaniwala! Sinong kumuha ng video?! I can see myself lying naked on that bed, at sa naaalala ko, 'yan ang dati kong silid. At habang pinanonood ko ito, unti-unti kong nakilala ang nagmamay-ari ng boses na siyang may hawak ng phone!

"C'mon, Kiel... you can do it, sweetheart... they're coming out already."

Halos hindi ako humihinga habang nakikita ko ang sarili sa ganoong kalagayan. Lalo na ng i-focus ang camera sa pagitan ng mga legs kong iyon. I can see everything that's happening between there. Bigla kong nayakap ang sarili ko habang tutok na tutok ang aking mga mata kung paano isa-isang nagsisilabasan mula sa akin ang parang mga soft yellowish rounded things na 'yon. At sa nakikita kong itsura ng sariling kong mukha sa video, hindi ako makapaniwala... I cling so much on that person na para bang satisfied na satisfied ako sa nangyayari.