İLTİCA

Tanışma

O gün annem bana "Çağır şu çocuğu da birgün tanışalım bakalım" dedi.
İnanmıyorum Efeyi annemle mi tanıştıracaktım?

Bu harikaydı! Hemen telefonuma sarılıp Efeye mesaj attım.

-annem seninle tanışmak istiyor

-Ciddi misin sen??

-Çok ciddiyim

-E kadın haklı. Benim de bu kadar yakışıklı damadım olsa bende tanışmak isterim.

Al işte yine Egosunu koymuştu ortaya. Ama artık alışmıştım. Ben onu tüm kusurlarıyla seviyordum.

"Aşk kusursuz sevmek değildir, tüm kusurlarıyla sevmektir."

Aşıktım ona, hem de deliler gibi. İlk defa annemle bir sevgilimi tanıştıracaktım. Bence her kız annesiyle bir erkeği tanıştırmaz. Eğer tanıştırıyor ise, onunla gelecek hayalleri vardır. Ki benim de Efeyle bir sürü hayalim vardı. Efe hafta sonu gelebileceğini söyledi. Bende hemen annemin yanına gidip, "Hafta sonu geliyor..." dedim. Bunu söylerken o kadar kızarmış olmalıydım ki, annem "bu kadar utanmana hiç gerek yok güzel kızım benim" dedi. Bu kadar anlayışlı bir anneye sahip olduğum için çok şanslı olduğumu düşündüm.

                                                                               *****

Hafta sonu gelip çatmıştı. Annem her zamanki gibi bir sürü hazırlık yapmıştı. Heyecanla gelmesini bekliyordum. Üzerimde beyaz bir crop ve altımda siyah bir eşofman vardı. Fazla süse gerek yoktu. 

Ve o an tam beklediğim mesaj geldi. "5 dakikaya ordayım güzelim" kalbim her zamanki ritminden bir tık fazla atıyordu. Anneme haber verdim ve zilin çalmasını bekledim. O kadar mutluydum ki resmen kulaklarıma varana kadar sırıtıyordum.

Az sonra o sesi işittim. Zil çalıyordu .Ben ise şoke olmuş bir şekilde duruyordum. En sonunda annemin kapıyı açmam için seslenmesiyle kendime geldim ve hemen gidip kapıyı açtım. Karşımda Efeyi görüp bir kez daha aşık oldum. O çok yakışıklı görünüyordu. Siyah bir dar gömlek ,altına da siyah bir pantolon giymişti. Birkaç saniye öylece bakıştıktan sonra annem arkamdan "Kızım içeri alsana çocuğu" dedi. Bende içeri davet ettim ve sonra oturma odasına geçtik.

Annem başlattı konuşmayı. 

"Eee yavrum anlat bakalım. Kendinden bahset birazcık bana. Ne de olsa kızımı kime emanet ettiğimi bilmem gerek değil mi?" dedi. Efe hemen lafa atladı. 

"öncelikle adım Efe Kara. Şuanda babamın yanında ,bir mobilya dükkanında çalışıyorum .Anne ve babam kendi hallerinde insanlardır. Kimseye bir zararları dokunmaz .E tabii bende öyleyim. Lise 2 de okulda notlarım iyi olmadığı için okulu bıraktım. Şuanda 18 yaşındayım. Ve ilave etmek istiyorum kızınızı çok seviyorum. Zaten eğer sevmeseydim buralara kadar gelmezdim. Benim hayatım bunlardan ibaret işte.." dedi.

Bu kadar rahat olması beni oldukça şaşırtmıştı. Aynı durumda eğer ki ben olsaydım eminim elim ayağım birbirine dolaşırdı. Sonrasında annem de biraz kendinden bahsetti. Muhabbet baya bir koyuydu. Hatta bir ara onları bırakıp gitmeyi bile düşünmüştüm. Resmen dışlanmıştım. Ama olsun bu adım bizim ilişkimiz için çok büyük bir adımdı .Ailelerle tanışıldıktan sonra o ilişkinin temeli atılmış oluyor ,iş ciddiyete biniyordu .Bu beni oldukça sevindirmişti. Umarım dilediğim gibi olur, hiç ayrılmazdık .Biraz sonra yemek sofrasına geçtik. Geçer geçmez Efe masada Rus salatasını görüp bana baktı ve gülümsedi. Çünkü bu onun en sevdiği yemekti. Evet bunu bilerek kendi ellerimle yapmıştım. Öncelikle tadına baktı ve bana göz kırptı. Sanırım bu beğendiğinin göstergesiydi. Onayımı da almıştım yani. Bende gülümsedim ve o sırada zil çaldı. Gelenin kim olduğunu anlayamamıştık. Durum böyle olunca hemen gidip kapıyı açtım ve karşımda babamı görünce donup kaldım. Normalde bu saatte gelmezdi ama gelmişti işte. Stresten elim ayağıma dolandı. Onu içeri sokamazdım. Bir bahane ararken o sırada babam "Ne bekliyorsun kızım alsana beni içeriye" dedi .Ve cevabımı beklemeden içeriye daldı.

Babam annem gibi değildi. Yanımdan dişi sinek geçse bile onun tüm sicilini bulurdu. Evet şaka yapmıyorum bulurdu çünkü amcam polisti ve babam her istediğinde ona insanların geçmişindeki suçları hakkında bilgi veriyordu. Bildiğim kadarıyla Efenin öyle büyük bir suçu yoktu ama yine de bu işin sonu hiç de iyi gibi durmuyordu. 

Babam içeri girdi ve Efeyi masada görünce hemen beni mutfağa götürüp "Asel kim o masamda oturan zibidi?" dedi .Okuldan arkadaşım olduğunu ve okul çıkışı ödev yapmak için bize geldiğini söylesem de nafile... Babam bunlara inanmamıştı. Efe de ben zor durumda kalmamam için o esnada evden ayrılmış.