Dalya 17 yılının sırf bir intikam uğruna heba olduğunu öğrenir. Gerçek ailesi ise Dalya ile mutlu bir aile olmak ister.
Bakalım Dalya ve gerçek ailesi nasıl anlaşacak?
Dalya geçmişte yaşadığı travmaları atlatabilecek mi?
Birlikte görelim. İyi okumal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Özlemler de ayrılıklar da boşuna Öyle uzaklardayız Birlikte ağlamayacağız ki
Alp'i odasına çıkardım. Onunla beraber yatağına oturunca kafasını kaldırıp yaşlı gözlerle bana baktı. Elimle gözündeki yaşları silip "Ablacım, ne oldu sana?" diye sordum. Burnunu çekip "Hem Araf abi gitti. Hem de koşarken düştüm." dedikten hemen sonra bacağını gösterip "Bak uf oldu." dedi. Bacağına bakınca gerçektende kötü bir durumda -bir çocuğa göre kötü bir durumda- olduğunu fark ettim. Pansuman yapmam gerekiyordu ama bunu Alp'e nasıl söyleyecektim ki. En sonunda kafamı toplayıp gözlerimi bana dolu gözlerle bakan Alp'e çevirdim. Derin bir nefes alıp "Şimdi, ilk önce seninle güzel bir duş alalım. Ardından da bacağına pansuman yapalım. Tamam mı bebeğim?" diye bir açıklamada bulundum. Onu yatağa indirip "Yürüyebilir misin ablacım?" diye sordum. Kafasını hayır anlamında sağa sola salladı. Bende kafamı anladım der gibi aşağı yukarı salladım ve "O zaman sen burada otur. Ben sana kıyafet alayım. Sonra benim odamda banyo yapalım." dedim ve dolaptan kıyafetlerini almaya başladım. Alp'te sözümü ikiletmeden yaptıklarımı izlemeye başladı. Kıyafetleri alınca Alp'in yanına gidip onu da kucağıma aldım ve odama gitmeye başladım. Aynı zamanda aşağıdan Umay Hanım'ın emir verme sesleri geliyordu..
Alp'i odama getirince altında sadece külodu kalacak şekilde üstünü çıkardım ve duşakabine girdirdim. Yavaş yavaş banyo yapmasını sağladım. Bacağında ki kan lekeleri gidince onu havluya sardım ve yine odama getirdim. Güzelce kuruladıktan sonra üstünü giydirdim. Altına sadece külot giydirdikten sonra banyoya gidip ilk yardım çantasını aldım. İçinden batikonu elime alıp pamuğa sürdüm. Alp hem merak hemde korku dolu gözlerle bana bakıyordu. Elimdeki pamuğu yavaşça yaranın üstüne sürdüm. Alp'in canı yanmıştı ama bunu belli etmemek için kendini sıkıyordu. Resmen gözleri dolmuştu. Pamuğu bırakıp bir sargı bezi aldım ve yaranın üstüne sardım. Pansuman işi bitince Alp'in pantolonunu giydirdim. Alp'i tekrar kucağıma alınca gözlerinde birikmiş gözyaşları akmaya başladı. Kafasını göğsüme yatırıp ağlamaya başladı. Bende kafasına bir öpücük kondurup saçlarını okşadım. Ağlaması durunca kafasını kaldırıp bana baktı. O sırada Umay Hanım'ın hadi çocuklar yemeğe diye bağırmasını duydum. Alp'i yatağıma oturtup "Üstümü değiştirip hemen geliyorum." dedim ve dolaptan pijama takımlarımı alıp banyoya gittim. Temsili;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
