CHAPTER TWO

120 42 7
                                    

"If there's a book that you want to read, but it hasn't been written yet, then you must write it."

- Toni Morrison



Ipinarada ni Mandy ang kaniyang sasakyan sa harap ng coffee shop kung saan sila mag-kikita ng binata, he's the one who suggested the place, medyo nagulat din siya na dito nito pinasyang mag-kita sila.

This coffee shop is one block away to the hospital where she's working.

She sat on one of the chair, ang pinili niyang pwesto ay kung saan natatanaw niya ang mga taong papasok sa shop.

Not gonna lie she's a bit nervous, ito ang unang beses na makikipag-date siya let alone sa isang foreigner pa.
She clasped her hands, then suddenly she took the photo that her Dad gave her.

His name is Trey Sarkis, born and raised in Greece, mid thirtees, isang engineer at businessman according to her Lolo. She scanned the picture again the guy has an intimidating aura kahit sa litrato. She's a scared kung anong magiging reaksyon nito sa kaniya.

She look at her watch it's nearly nine am now, dumating na ang pagkain na inorder niya, latte and a piece of croissant. Then suddenly napa-lingon siya sa labas dahil sa malakas na tunog ng makina a screeching sound from a luxury car.

Isang pulang Ferrari ang pumarada sa kabilang street, katapat ng coffee shop. Puno na kasi ang parking sa harap ng shop that can only accumudate five cars.

Mula sa pulang Ferrari ay lumabas ang isang matangkad na lalaki, nakasuot ito ng navy blue na suit at shade sa mata. Luminga-linga ito at ng makita ang coffee shop ay lumakad na ito. The people can't help but to admire this guy pyshic. He's like walking like a model on the runway.

Pag-pasok nito sa shop ay hindi mapuknat ang ngiti at titig na natamo nito sa mga staff at costumer na naroon.

Tumingin ito sa pwesto niya at lumakad papalapit.
Umayos siya ng pag-kakaupo. Hinila nito ang silya sa harap niya at naupo.

Sumimsim siya ng kape para di nito mahalata na kinakabahan siya.
Inalis nito ang shades sa mata at sumandal tsaka diretsong tumingin sa kaniya.

"You must be Madeline Suarez granddaughter of Leo Suarez." He asked tsaka nito sinensyahan ang isang crew. Hindi ba nito alam na sa counter umuorder?

Nakangising lumapit ang isang crew.
"One Americano please."
"Is that all sir?" Tango ng crew.
"Yes" maikling sagot nito.

She cleared her throat. Tsaka inilahad ang kamay. Hindi naman siguro rude kung makikipag-kamay siya dito.

"I'm Mandy, nice to meet you Mr. Sarkis."
Tumaas baba ang tingin nito sa kaniya pati sa kamay niya na-kataas. Saglit pa ay tumikhim ito at nakipag-kamay din saglit lang. Hindi niya alam kung Anong mararamdam, he's kinda rude.

"Nice to meet you, I'm here coz my father wants to meet you, they said your a doctor, single not even once got into a serious relationship got a good credentials, a very obedient daughter. Seriously I haven't seen such a clean record."

Kumunot ang noo niya.
"Did you just background check on me?"
"Yes, why not I need to see If the woman I will marry has a clean record."

Huh, hindi siya makapaniwala ano bang akala ng lalaking ito may tinatago siya?

Dumating na ang kapeng inorder nito.

"Do you have a clue that I don't want to marry you?" Saad niya nito.

Tumingin ito sa kaniya at tumango.
"Yes, so am I." Prankang sagot nito

"That's why I'm here.."
Tumaas ang kilay niya. "I don't want to marry you too, that's why I have proposal."

"What proposal?" Intrigang tanong niya.
"Let's have an engagement, marry for a month then divorce."
"I thought you said you don't wanna marry me?"
"Just for a month, one month is enough then we separated our ways."
"Walang divorce sa Pilipinas."
"I Know that's why let's fake our marriage."

This guy looks intimidating at the same time confusing..
"I don't understand why we have to get married for a month. Kung pwede naman natin sabihin sa kanila na we don't like each other."
"Sorry I mean-" ng mapag-tanto na Tagalog pala ang sinabi niya.

"Don't worry I understand you. I just have to deal with that Papou. Then after that you're free."
Tinitignan niya ang kape niya. "They wouldn't like that, specially my Lolo dignity is a highly matters for him."
Ang madungisan ang pangalan ng mga Suarez ang isa pinangangalagaan ng Lolo niya, natitiyak niyang hindi nito magugustuhan ang pagiging sepirada niya pag-nagkataong mag-hiwalay sila.

"You didn't know my Grandfather.." isang malalim na buntong hininga ang binitawan niya.

Isang sarkastikong ngisi ang binitawan nito. Kumunot ang noo niya.
Why he's smiling like that. He looks mad and intimidating.

"They're hiding something from you, 
I want you to discover it for yourself."
"I don't understand-"
"I want you to discover what your Grandpa and Father did."
Naguguluhun na tumingin siya sa lalaking kaharap.

Anong tinatago ng Lolo at Daddy niya? May dapat ba siyang malaman.

"Mandy!" Nagulat siya sa lakas ng pagtawag sa pangalan niya.
Nilingon niya ito. It's her friend Gabbie one of the Gatchalian Twins at anak ng pinag-tatrabahuhan niyang hospital.

Nakangiti itong lumapit sa gawi nila.

Gulo ang hangang balikat nitong buhok, at habang inaayos nito ang salamin nito s mata ay kita ang eye bags nito. She also looks sleepy.

"So hindi mo ba ako pakikilala sa kasama Este ka-date mo?" Kinindatan siya ng kaibigan halatang nanunukso.
"Ang ingay  mo Gabbie, nakakahiya." Kahit kailan talaga ang bibig nitong kaibigan niya.
Tumawa ito at tinakpan kaagad niya ang bibig nito dahil malakas ang pag-tawa nito.
"Lower you voice Gabbie, pinag-titinginan na tayo ng mga costumer." Saad niya.
Apologetic na tumingin siya kay Trey na ngayon ay titig na titig sa kaibigan niya.

"Ikaw naman ang pormal mo masyado, usog." Umusod siya ng upo dahil basta nalang itong umupo sa tabi niya.
"So, Hindi mo ba ako ipapakilala dito sa ka-date mo? I'm Gabriella Gatchalian by the way nice to meet you Mr.?"
"Sarkis, Trey Sarkis, nice to meet you Ms. Gatchalian."
Namamalikmata ata siya ng makitang ngumiti ito ng matamis, long gone the intimidating aura of his.

"Wait... Don't tell me?" Her friend gasped loudly pag-tapos ay bumulong sa kaniya.
"Girl is this the guy? Yung ipapakasal Sayo?" Bulong nito.
Dahan-dahan siyang tumango.
"OMG!!" Tili nito na kaagad ulet niyang tinakpan ang bibig nito.

"My gosh I didn't mean to interrupt your date, I'm so so sorry."
Paumaanhin ng kaibigan niya.

"Don't worry Ms. Gatchalian, it's really fine."
Nakangiting saad nito.

"Oh my order is here, I gotta go I'm going back to my duty, babush."
Paalam nito tsaka lumapit sa counter bitbit ang coffee nito pati ang tinapay na kaagad nitong kinain.

Nag-thumbs up pa ito at muntikan pang matisod dahil sa kakulitan nito.

Hindi sinasadyang napa-lingon siya sa gawi ni Trey, he's still has a smile on his face while a sparks on his eyes while still looking at her friend.

She don't know pero nag-iba ang auto nito ngayon kesa kanina ng siya ang kausap.

She chose to ignore it.










Enjoy 🍀

The Loser Club Series 2: Mandy Suarez Where stories live. Discover now