A Y I Ş I Ğ I

➴ 30.BÖLÜM ➴

"Buyur abi?"

"Toplayın bu itleri götürün depoma!"

Alparslan aldığı emri hızlıca yerine getirirken mekanda sadece Nazlı, Asya ve Beren kalmıştı. Ve karşılarında Azrailden farksız adamlar vardı tabii.

Beren yarın ki düğünü kullanacaktı. Daha doğrusu düğün olduktan sonraki geceyi. Başka mümkünatı yoktu ki Atlas sakinleşsin. "Atlas.."

"Yürü!" Diyerek sinirle kızın bileğinden yaklayan genç adam çıkışa doğru giderken peşinden koşturan Beren ardına bakarak eliyle bittim işareti yapıyordu. Nazlı ve Asya gülmemek için dudaklarını ısırıyordu lakin kafalarını eğerek kendilerine dik dik bakan adamlarla hemen ciddiyete büründüler.

"Sevgilim, asında açıklayabilirim."

Mehmet kıstığı gözleriyle karısının önüne kadar gelerek kükredi. "SEN BANA EVDE OLMAYAN DANSÖZLER İÇİN TRİP ATMADIN MI ULAN?!"

Yerinde zıplayarak yutkunan genç kadın adamın ne kadar da haklı olduğunu düşündü. Haklıydı yani. Olmayan, hatta olmayacak kadınlar için onu yalvartmamış gibi nasıl yakalanmışlardı.

"Hayatım.."

Ağlamaklı sesini kesen Kimera aynı öfkeli sesiyke bağırmadan önce kenarda duran sandalyeye kuvvetli bir tekme geçirdi.

"BİR DE BENİM KARIM AYARLADI BUNU!" Kocasının kafası kendisine döndüğünde korkuyla nefesini tuttu. Kaçsa mıydı? Lanet olsun ki karar veremiyordu.

"SEN ANT İÇMİŞSİN KADIN! BENİ DELİRTMEYE, AKLIMI YEDİRTMEYE ANT İÇMİŞSİN! "

Nazlı akıllı bir kadındı. Tabii ki bir b blanı vardı. Bu işten nasıl sıyrılacağını çok iyi biliyordu. Ona bağırması her ne kadar kalbini incitmiş olsa da buna takacak zaman değildi.

"Kocacığım valllahi..."

"O piçleri öldürürken beni izleyeceksin. Bakalım bundan sonra bir daha böyle bir şeye kalkışabilecek misin!"

Gözleri kocaman açılan Nazlı izlerdi sorun yoktu ama günahsız adamların ölmesine göz yumamazdı. Tam b planına zamanıydı. Önce dudakları tirtir titredi. Sonra da gözlerinden akan yaşları sildi elinin tersiyle. Ama sicim sicim akmaya devam eden yaşlara omuzları da eşlik ettiğinde Mehmet, üzüntüyle baktı. Şimdiden üzerine fazla mı gittim soruları sormaya başlamıştı.

"Ühühühüü ben sadece..ühühüh kızlar eğlensin diye yapmıştım. Ühhüühüüü..."

Asya hemen yengesinin yanına giderek masanın üzerinden aldığı peçeteyi uzattı. Yavru bir kedinin hüzünlü bakışları vardı ifadesinde. O bakışlarla Kuzgun'a bakmamaya çalışarak direkt abisine baktığında yanlarına kadar geldiğini gördü.

"Nazlı..."

"Ühühühüüü..Tamam kız bana Mehmet. Sen hep bana ühühühü.. kız bana Mehmet tamam. "

Asya'nın uzattığı mendili hızlıca alarak yüzünü silmeye başladı. Ama hala içli ağlayışı devam ediyordu. Biraz önce kocasını yumuşatmak için başvurduğu oyunu adeta hissederek yaşıyordu. Bu performansı o da kendisinden beklemiyordu ama aksine artık kendisini de durduramıyordu.

Kafasını kaldırdığında Mehmet'in bakışlarının iyice yumuşadığını gördü. Ama bu yetmezdi. Artık istemsizce ağlayışı iyice duygusallaşmaya başlamıştı. Ahh bu hormanlar!

"Nazlı'm.."

Ağlayama devam eden genç kadın kafasını sağa sola sallayarak kocasının sözünü keserek devam etti. "Tamam bana acımadan bağırıp kızıyorsun ama ühühühüüüüü...ama o çok etkileniyor."