Kaçak

0.7

İyi okumalar 💖🧚🏼‍♀️

Sonunda iş bitmişti ve ben yukarı çıkacaktım. O kadar heyecanlıydım ki ne çıksa havalara uçacaktım. Tam eve çıkacaktım ki aklıma gelen şeyle durdum. Burası benim ilk evimdi ve evimi Ela ile birlikte görmek istiyordum.

Hızla kafeden çıkıp hemen alt sokaktaki Ela'nın evine doğru yürümeye başladım. Amacım zaten onların evine gitmekti tesadüfen gördüğüm ilan bana hem iş hemde ev vermişti.

Elaların evine vardığımda koşa koşa binadan içeri girip kapıyı çalmaya başladım. Bir süre sonra Semra teyze kapıyı açtı ve beni görünce gülümseyip halimi hatırımı sormaya başladı.

"İyim iyim Semra teyze hemde çok iyiyim izin verirsen Elayı bu gecelik kaçırabilir miyim" dedim heyecanla.

"Hayırdır kızım nereye gidiyorsunuz akşam akşam" dedi Semra teyze sorgulayarak.

"Ev tuttum Semra teyze, Ela ile birlikte görmek istedim izin verirsen" dedim gülerek.

Semra teyze izin verdikten sonra Ela ile birlikte çıkıp bir yandan gülerek bir yandan da koşarak kafenin olduğu caddeye geçtik.

"Kızım artık kendi evin var" diyerek bağırıp gülmeye başladı Ela. En az benim kadar sevinmişti o da.

"Ela galiba bir şeyler yoluna giriyor gibi ha" dedim ona bakarak.

"Giriyor tabi güzel arkadaşım benim çok mutlu olacaksın hiç merak etme" dedi sokağın ortasında durup bana sarılarak. İyice duygusallaşmıştı bu kız.

Daha sonra benden ayrıldı ve kısa bir yürüyüşün ardından binanın önünde durduk. Kapıyı açıp içeri girdikten sonra iki kat yukarı çıkıp bir kapının önünde durduk. Sevgi hanımın söylediği kapının önünde.

Derin bir nefes alıp Elaya döndüm, o da gözerini kırpıştırarak onay verdikten sonra anahtarı yuvasına yerleştirip çevirdim. İki defa çevirdikten sonra açılan kapıdan içeri adım attık ve kapıyı arkamızda kapattık.

İçeride hemen sağ tarafta bir kıyafet dolabı vardı. Hemen ilerisinde solda bir mutfak, karşısında banyo ve ilerisinde kapısı olmayan küçük bir salon. Duvarları bembeyaz olan ev gerçekten içime ferahlık getirmişti. O kadar mutluydum ki resmen kendi evim vardı artık.

"Salonun bir duvarını boyar mıyız" dedi Ela duygusallaşarak.

"Boyarız" dedim ve yanağımdan bir yaş süzüldü.

Hızla kendime gelip yaşı sildim ve eşya meselesini düşünmeye başladım.

"Yetimhanedeki eski yataklardan birini ayarlayabilirim herhalde zaten depoda öylece duruyor. Ama halı, koltuk işi falan zaman alabilir sonuçta bütçem belli" dedim yere oturup Elaya bakarak.

"E onu da bizden hallederiz kanka annem daha geçen değiştirdi mobilyaları yani yanlış anlamazsan onları getiririz buraya" dedi Ela tereddütle. Bu haber beni onun düşündüğünün aksine mutlu etmişti.

"Yani eğer boştaysa hiç fena olmaz gibi"

"Boşta tabi ya hatta yatağı da boşver onu da ayarlarız bizim alışveriş yaptığımız yerden indirim aldık ev hediyesi olur işte" dedi Ela heyecanla.

"Saçmalama be yetimhanede depoda duruyorlar zaten bir sürü yatak seç beğen al" dedim itiraz ederek. Ev hediyesi falan istemiyordum.

Sabaha kadar oturup yeni evimizi konuşmuştuk. Çoktan neyin nerede olacağına karar vermiştik bile.

Sabaha karşı uyuyakalmıştık ve gözümüzü çalan kapıyla açmıştık. Birisi zili çalıyordu ama ikimizin de kalkmaya niyeti yok gibiydi. Çalan kişi ısrarla çalmaya devam edince sinirle kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.