GÜVEN BANA

4.BÖLÜM

Keyifli okumalar💜

Fatih'ten....

Sabahın ilk ışıkları karanlık odamı aydınlatmaya başlarken elimdeki dosyalara son kez göz gezdirdim.
Pek uyku sevmeyen bünyem sayesinde vaktimi uyumak yerine çalışarak geçiriyorum. Ben küçükken babamın açtığı şirkete pek ilgi duymazdım ama lise yıllarımda şirketin durumu iyice kötüye gidiyordu. Babamın isteği üzerine şirkete el attım. Pek bir bilgim yoktu aslında çünkü şirket işlerinden çok yemek yapmak ilgimi çekiyordu. Ama hayat bana bu fırsatı vermedi. Siyah sandalyemden kalkıp siyah gardırobumun önüne durdum kapağını açıp içinden koyu lacivert gömlek ve koyu laciver bir pantolon çıkarıp yatağıma bıraktım. Ufak bir duştan sonra üstümü giydim. Siyah kemer siyah boyalı ayakkabılarımla aynanın karşısında saçlarımı düzelttim siyah bir saatte taktıktan sonra tamamen hazırdım.
Kahvaltıyı pek evde yapan bir insan değilimdir ama babamın benimle konuşması gereken bir konu olduğunu söylediği için bu sabahımı evde kahvaltı yaparak geçirecektim.

"Günaydın oğlum" annemin neşeli sesi kulaklarıma doldu. Boyanmış sarı saçları ver her zaman bakımlı hali ile masada oturuyordu.

"Günaydın annecim"diyerek saçlarını öpüp yerime geçtim.
"Günaydın baba neymiş bu önemli konu?" Diye soruyu sordum direk. Yüzündeki sırıtış ile bana doğru döndü.            "Günaydın oğlum dur bir kahvaltı yapalım kaçıyor muyuz?"   Dediğinde yüzüne anlamsızca baktım bu sabah farklı bir mutluluk vardı yüzlerinde.
Kahvaltı merasiminden sonra meraklı gözlerle yüzlerine baktım. Kahvaltıyı pek sevmedigim için sadece onları izlemek canımı bir hayli sıkmıştı. Babam kahvesini yudumlarken bana döndü                                                             "Baktık sen evlilik düşünmüyorsun,Dedik ki biz bir el atalım."
Gözlerimi devirmekten nefret eden ben bu sözleri duymaktan bıktığım için gözlerimi devirdim ve "Baba kaç kere daha söylemem gerekiyor bilmiyorum ama ben evlilik düşünmüyorum." Dedim.
Babam bıkkınca nefes verdi ve kahvesinden bir yudum daha aldı
"Gelmişsin 29 yaşına daha ne kadar bekar kalacaksın acaba?" Evlenmek istesem evlenirim zaten.
"Yaşımın evlilikle ne ilgisi var baba evlenmek istersem evlenirim hem el attım derken ne yaptın."                                                     Sorduğum soru ile yüzü ciddi bir hal aldı ve bana dönerek
"Sana bir kız buldum güzel alımlı ve tanıdığımızın kızı."                                         Sözleri bittiğinde gözlerimden adeta sinir  akmaya başladı.
"'ne saçmalıyorsun baba ne evliliği ne kızı kime sordun bu planı yaparken."                          Sinirle masadan kalktıgımda babamda benimle beraber ayaklandı.
"Kendime sordum Fatih kaç yaşına geldin kendini işlere adamaktan uyumuyorsun bile böyle yapacağını bilseydim asla şirkete girmene izin vermezdim şirket batsaydı daha iyidi adeta oğlumuzu kaybettik." Babamın sözleri son 10 yılın özetini anlatıyordu.
Biz iki kardeştik bir kız kardeşim vardı ama yurt dışında okuyordu.
"Bak hala sesiz sesiz yüzüme bakıyorsun Fatih kendine gel oğlum bir gün evleneceksin zaten o gün gecikmesin." Babam hala konuşurken annem araya girdi.
"Oğlum biz senin mürvetini görmek istiyoruz kötülüğünü istemeyiz ya." Bu sözleri duymaktan bunaldım neredeyse her hafta bu konuşma geçerdi ama ilk defa bir kızdan bahsediyor olmalarına şaşırdım.
Kahvemden son bir yudum alıp arkamı döndüm çıkacakken durdum ve                                            "Nasıl isterseniz öyle olsun." Dedim. Arkamdam duyduğum mutluluk nidaları arasında arabama doğru yürüdüm arabaya binip hızla çıktım evden.