Όταν Έχω Εσένα

~11~

Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και η παρέα ακόμα καλύτερη. Ο Μάρκος είναι πραγματικά ένα υπέροχο παιδί και πιστεύω πως ταιριάζει απίστευτα με τη Μέλι.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι τα βλέμματα που του ρίχνει η κολλητή μου. Είναι λες και βλέπω καρδούλες να πετάγονται κάθε φορά που τα μάτια της βρίσκουν τα δικά του.

Μάλλον κάπως έτσι πρέπει να είμαι και εγώ κάθε φορά που κοιτάω τον Γιώργο...

Τώρα είμαστε όλοι μαζί για καφέ και περιμένουμε τον Κώστα με την Μαργαρίτα να έρθουν και εκείνοι.

Πάνω στην ώρα ακούγεται το καμπανάκι της πόρτας και κάνουν την εμφάνιση τους. Σηκώνω το χέρι μου για να μας δουν και έρχονται προς το μέρος μας.

Κώστα: Ίντα κάνετε; Παραγγείλατε;

Γιώργος: Όχι τώρα ήρθαμε και εμείς.

Αφού ανταλλάζουμε μερικές αγκαλιές, κάθονται και έρχεται ο σερβιτόρος για να πάρει παραγγελία.

Το βλέμμα του μένει πάνω μου και με παρατηρεί έντονα. Σχεδόν ξεχνάει να σημειώσει αυτά που του λένε τα παιδιά.

Αισθάνομαι το χέρι του Γιώργου να μετακινείται στην πλάτη της καρέκλας μου και γυρνάω να τον κοιτάξω. Όμως τα μάτια του δεν είναι εστιασμένα πάνω μου...

Γιώργος: Εσύ τι θα πάρεις μικιό;

Αν: Μια ζέστη σοκολάτα με αλμυρή καραμέλα.

Σερβ: Ωραία επιλογή!

Του χαμογελάω απαλά και στρέφομαι στους υπόλοιπους. Ο σερβιτόρος φεύγει και η συζήτηση συνεχίζεται αβίαστα. Ωστόσο, αισθάνομαι το κορμί του Γιώργου να εκπέμπει μια ένταση.

Τον κοιτάω με την άκρη του ματιού αλλά δεν μπορώ να καταλάβω κάτι. Έτσι, επιστρέφω στη συζήτηση μας.

Κώστας: Για πες εσύ μωρό μου, τι είναι αυτό που σου λείπει πιο πολύ τώρα που μετακόμισες στην Κρήτη;

Την βλέπω να το σκέφτεται λίγο αλλά απαντάει σχετικά γρήγορα.

Μαρ: Πέρα από την Άλια και τον Νίκο, αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι τα sleepover που κάναμε. Μαζευόμασταν οι τρεις μας σε ένα σπίτι και βλέπαμε ταινίες μέχρι το πρωί. Και από τότε που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε απλά βλέπαμε μια ταινία, τρώγαμε αηδίες και μετά κοιμόμασταν.

Αν: Ωωω τέλειο! Αυτό θα κάνουμε σήμερα με τη Μέλι. Αν θέλεις μπορείς να έρθεις μαζί μας, ε Μέλι;