Titriyordum.
Işık yoktu, ses yoktu, herhangi bir varlığın hissettirdiği rahatlık yoktu.
Yalnızca ben vardım.
Karanlık odada, tek başıma ve duygularıma beraber parçalanıyordum.
Yıllardır onu görmüyordum.
Yıllardır Steve'i görmüyordum ve bıraktığı enkazı gören tek kişi Pietro'ydu.
Sakinleştiricinin kalçamda hissettirdiği acıyı hatırlıyordum. Acıya dayanamayıp bağırmamı Ama aslında bağırdığım şeyin onu kaybetmek olduğunu. Onun yüzünden bağırarak ağlamamı, titrememi, hemşirelerin kollarımı tutuşunu Ama benim yine ona ihtiyaç duyduğumu.
Sakinleştiricinin etkisiyle onu özlediğimi söylediğimi ve kimsenin beni duymadığını hatırlıyorum.
Benim için benden vazgeçmesini hatırlıyorum. Benim için canını vereceğini biliyordum ve biz farklıydık, bu yüzden. Ben onun için canımı vermezdim, ondan da öte. Ben onun için yaşardım. Ne olursa olsun onun için yaşardım.
Bana zarar gelmesin diye beni bırakmıştı. Beni kötülüklerden koruduğunu söylüyordu ve yalnız bırakıyordu. Üstelik bunun benim iyiliğim için olacağını söyleyerek.
Bu iyilik değildi ki.
Bu kötülüktü.
Ben onla değilsem kötüydüm, iyi olamazdım. Bunu anlamıyordu, anlayamıyordu. Ben onu beklerdim.
Ben onu her şeye rağmen beklerdim.
Benimle gelmediği günden sonra bir mektup ulaşmıştı evimize. Pietro ve benim kaldığım yere.
O mektubu hala saklıyordum, atamazdım.
Steven Grant Rogers...
Bu mektubu sonuna kadar okuyacağını biliyorum. Bu yüzden sana lütfen sonuna kadar oku demeyeceğim.
Bu mektubu yazıyorum çünkü benden vazgeçmediğini biliyorum. Natasha'ya geri geleceğini söylemişsin, dayanamıyorsun.
Geri gelme River.
Biz birbirimiz için doğru insanlarız, evet. Ama yanlış zamandayız üzgünüm.
Ben sana bir gelecek veremem, bunu yapamam. Senin geleceğin çok parlak, sana beni bekle diyemem. Her gün evde oturup haberlerden bizi izle de diyemem.
Özür dilerim. En başından bu işi sonlandırmalıydım ama hayal kurdum River.
Uzun zaman sonra hayal kurdum ve bunu sen sağladın.
Sen bana hayal kurmayı öğrettin, teşekkür ederim. Düşler sokağından geçtim, sayende.
Ama hayat herkese adil davranmıyor prenses.
Kendine iyi bak, doğan güneşle beraber beni kalbinden sil.
Yüzbaşı.
Bu mektup benim için ölümdü.
Her şeyin biteceğini düşündüğüm gündü ve ben hiç olmadığım kadar kötü hissediyordum.
Üstelik ona ulaşabileceğim her yeri kesmişti.
Bu olayı bilen herkes benim onu unuttuğumu ve ondan ümidi kestiğimi düşünmüştü. Ama bu yanlıştı.
Yıllarca onu kalbimde yaşatmıştım.
Başka biriyle konuşmaya başladığım her an ona ihanet ediyor gibi hissedip de geri çekiliyordum. Bu yüzden hayatıma kimse girmemişti.
Mutlu olmak kötü hissettirir miydi?
Ben öyle hissediyordum. Mutlu olmayı hak etmiyormuş gibi. Mutlu olduğum her an kalbim acıyordu.
Ben onu beklerdim.
Her şeye rağmen onu beklerdim Ama o bunu hak etmediğini düşünmüştü.
Benim için benden vazgeçmişti, bu yüzden kendimi hiç affedemiyordum.
Ama yemin ederim, hayatımda gelip geçici bir insan olduğunu hissetseydim bu kadar çabalamazdım. Biliyordum, o benim kaderimdi. Şans eseri karşıma çıkan bir falcı benden para almadan fal bakmıştı ve bunların hepsini söylemişti.
Bu çok trajikomikti.
Her zaman biliyordum geri geleceğini.
Bu yüzden rahattım ama şimdi, geri dönmesini istemiyordum bu acı veriyordu.
Yine biliyorum sevgilim.
Bizi ölümden başka kimse ayıramaz.
Beni terk etsen bile.
Bu yüzden ölüm kaçınılmaz artık.
Hiç umut kalmadığında bile umut vardır derlerdi. Bütün kapılar üstüme kapansa dahi biliyordum, açılacaktı.
Ben yine babamın Lotusu,
Ve Steve'in aşkı olacaktım.
İsterse 5 yıl geçsin.
Kader kendini çizmişti. Ve ben ona hiç veda etmemiştim. Bir gün, yollarımız tekrar kesişir diye.
☘️
Bir itirafta bulunacağım.
Bunlar hayal ürünü senaryolar değil.)
En çokta bu yüzden River'ı anlıyorum..
Sizi 3000 kez seviyorum 🫶🏻
VOUS LISEZ
River Stark (tony of daughter)
Science-Fiction"Akıllısın çocuk." Dedi thanos River'ın başını okşarken, sonra koca kütlesini River'a biraz daha yaklaştırdı. River ise thanos'un heybetli duruşuna rağmen boyun eğmiyordu. River'ın başını okşayan eli durdu Thanos'un. "Ama benim kadar değil." Dedi gu...
