37. Bölüm

183 22 8
                                    


Wanda Maximoff'tan...

annemle babamı kaybettiğimde hayat benim için bitmişti. Küçüktüm ve o yaşımda yaşama hevesim gitmişti. Korkuyordum, o gün aklımdan çıkmadığı için.

Hala rüyalarımda o bombanın dibinde geçirdiğimiz geceyi görüyorum ve bunu engellemek için hiçbir yol yok. Evet, o bomba patlamamıştı. Ama belki de patlasaydı bu ızdırap bitecekti.

Ama ne olursa olsun Pietro için dik duruyordum. O olmasaydı günler nasıl geçerdi bilmiyordum, düşünmek istemiyordum. O günleri geride bırakamazdım, hatta belki de o günlerle beraber geride kalırdım. Ve bu ölüm demekti.

Sonra Hydra günleri geldi, ve geçti. Onlara tanıştık. Hayatımız altüst olmuştu Ama en azından Altının üstünden daha iyi olduğunu öğrenmiştik.

Bencil biri olduğumu biliyordum.

Bencildim ve yalnızca kendimi düşünüyordum. Bu dünyada acı çeken tek kişi benmişim gibi geliyordu çünkü yaşadıklarım ağırdı. Ve bu beni körleştiriyordu. Oysa benim gibi acı çeken insanlar da vardı, görüyordum. Görsem bile onlara acımıyordum, acı çektiriyordum.

Hayatım şu an çok güzel ilerliyor olsa da her zaman aklıma takılan bir huzursuzluk vardı. O da River Stark'tı.

Ona karşı bencilliğim göz yaşartırdı.

Öyle ki bazen kendimi rahatlatmak için ona bir hediye vermişim gibi düşünüyordum. Güçlerinin ona bir armağan olduğunu, iyi bir kaza olduğunu.

Oysa o bana benzemiyordu.

Sıradan bir hayatı vardı ve güçlerini hiçbir zaman benimsemeyeceğini biliyordum. O ben değildi, benim gibi canavar değildi.

"Wanda?" Diye seslenen Natasha oldu. "İyi misin? Solgun gözüküyorsun."

Natasha'nın her zaman anne ruhlu olduğunu düşünmüştüm. River'la görüşmeyi kestiğinden beri bana daha ilgili davranmıştı ve bende River'ı gördüğünü biliyordum.

Bu düşünce bile beni üzüyordu.

Ona bakmadan cevap verdim.

"Sadece eskileri düşünüyorum, hatalarımı."

Gözleri bana döndü

ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।


Gözleri bana döndü.

Onun da benim gibi sürekli eskileri düşündüğünü biliyordum. Hatta uyumadığını ve bu yüzden uyku ilacı kullandığını, kimseye söylemediğini.

Yanıma oturdu.

"Hepimiz hatalar yaptık." Dedi. Ama bunu ezberden konuşuyordu, biliyordum. Yaptığı şeyler hata değil kötülüktü, benim gibi.

River Stark (tony of daughter)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें