Jimin cevapsız soruların cevaplarını bulmak için Moskova'ya giden bir uçağa bindi.
Fakat beklemediği şey orada bir adama âşık olmaktı. Hem de açıklanamayan serveti, kollarında dövmeleri, gözlerinde sırları olan o adama...
Ancak adamın dokunuşlarının...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
induratize
°
kalbini aşka karşı katılaştırmak
Jungkook
Albert, bankacıyı yakasından tutup yüzüne yumruk attı. Kan ve tükürükler havada uçuştu. Masamın sandalyesinde arkama yaslanırken gömleğimin kolundaki sarı saça takılan gözlerim kısıldı. İlk içgüdüm, sanki et yiyen bir bakteri türü taşıyormuş gibi saçı alıp atmaktı. Saç sarıydı. Ve bu günlerde, bu renk göğsümü gülünç derecede sıkıştırıyordu.
Bunun karma olduğunu biliyordum.
Bir gün karşıma çıkacağını biliyordum. Ve işte buradaydı, Jimin'in saçının tek bir teliyle kendimi garip hissettiriyordu. Çocuk, yanımda değilken bile peşimi bırakmıyordu. Yaz kokusu, üzerine büyük gelen şort ve tişörtleri, beni saran bacaklarının hissi, gülüşünün sesi...
Hepsi tenimin altına, pençelerden daha derine gömülmüştü.
Albert'in yumruğu havalandı. Bankacının çene kemiği çatladı ve bir dişi masamın üzerine uçtu.
Karma bana başa çıkması daha kolay bir şey verebilirdi: Yaklaşan bir atom bombası ya da nükleer bir felaket gibi. Ama hayır, karmanın beni uğraştırdığı şey duygulardı. Tam bir yavşaktı bu karma!
Albert yüzüstü yatan adamın kaburgalarına bir tekme attı. Adam elleriyle darbeleri engellemeye çalıştı. Kötü bir karardı. Bu sefer kafasına bir bot indi. Yine de olanlara belli belirsiz dikkat ediyordum.
Aklım hâlâ Jimin'in yarattığı kabarık bulutların arasındaydı. Vücudunun her santimini ezberleyecek kadar içinde bulunmuştum. Bu konudaki merakım giderilmiş olmalıydı. Fakat yaşadığım tatmin sadece iyi yapılmış bir iş sonrası duyulan tatmindi; o işi ölene kadar tekrar ve tekrar yapmak istemem konusunda bir işe yaramamıştı.
Kolumdaki bir tel saça bakıp orada olduğu gerçeğinin tadını çıkarır ve aynı anda bundan nefret ederken, Sergey'in acı dolu iniltileri odayı doldurdu.
Jimin'e olan ilgimin sadece bedeniyle ilgili olduğunu düşünmek isterdim. Ama hiçbir kimseyle, onunla konuştuğum kadar konuşup da intihar etme isteği uyandıracak türden bir can sıkıntısı çekmediğim olmamıştı. Fakat köküne kadar içindeyken bile Jimin'in ağzından çıkacakları duymak için konuşma başlatan ben oluyordum.
