Jacksonville Kingsize

|Hoofdstuk 6|

Na het gesprek stonden we op en verlieten we het kantoor. Mr King zei gedag tegen ons en verdween. Ik had geen idee waar die naar toe ging. 'Ik laat je eerst zien hoe het bij de receptie gaat', zei Jackson die me zo serieus mogelijk aan keek. Ik knikte enkel en volgde hem in stilte. Selena liep ook met ons mee, wat de situatie nogal akward maakte. Niemand zou zich op z'n gemak voelen met dit soort gezelschap. We namen de lift naar beneden, die wel 20 knopjes bevatte. Alles was van goud en glansde. Ik vroeg me af of alles echt goud was. We gingen langzaam naar beneden en ook hier hadden ze vreselijke lift muziek. Ik begreep niet waarom ze dat hier ook hadden.

Toen de liftdeuren open schoven liepen we gelijk door naar de receptie. Er was geen klant wat me deed opluchten. Als ik nu een fout maakte zou dat hopelijk minder erg zijn. Hier klanten wegjagen was iets wat je beter niet kon doen.

'We gebruiken hier net zo als vroeger een groot boek waar we alle reserveringen in op schrijven. Elk jaar wordt er weer een nieuw boek ontworpen en geleverd. We doen dit omdat dit toch het betrouwbaars is'. Legde Jackson me uit. Hij sprak langzaam en duidelijk zodat ik geen vragen hoefde te stellen. 'Toch hebben we ook een computer, maar dat is meer financieel en voor informatie voor de klanten'. Alles klonk logisch en het was handig. Ze hadden het hier goed voor elkaar. Ik vroeg me af hoe lang dit hotel al bestond. En wie het had opgericht.

'Miss Berkecy', een meisje rond mijn leeftijd kwam aangehold en stopte voor Selena. 'Er is iets mis met de boekhouding'. Selena hapte naar adem en haar ogen werden groter. 'Wat bedoel je precies?' Het meisje begon te stotteren en het leek alsof ze elk moment in huilen kon uitbarsten. 'Ik denk dat ik iets verkeerd deed want opeens was een een dossier weg en...' Selena kapte haar af. 'Ik regel het wel, ga maar al vast ik kom er aan'. Ze knikte en maakte dat ze weg kwam.

'Sorry Jackson maar ik moet me echt even excuseren. Anders komen er problemen'. Selena glimlachte nog even naar mij en liep toen achter het meisje aan.

Jackson zuchtte en haalde een hand door zijn haar. Ik ging met mijn rug tegen de balie staan en keek hem net zo lang aan tot een uitleg zou krijgen. 'Dat meisje, die trouwens Mia heet'. Begon hij. 'Is nieuw hier. Haar vader was een vaste klant bij ons maar overleed na een jaar en dit was het minste wat we konden doen'.

'Haar in dienst nemen?' Viel ik hem in de rede.

Jackson knikte en wende zijn blik af. 'We gaan verder, ik zal je laten zien wat de kamermeisjes precies doen'. Met die woorden draaide hij zich om en liep met mij vlak achter zich aan naar de gang.

We arriveerde een paar minuten later voor een deur met daarop een bordje. "Privé". Wat natuurlijk van goud was en opgepoetst. 'Wat?' Zei ik.

Jackson maakte de deur open en liet mij er eerst in lopen. Voor een schoonmaak kast was dit wel heel erg groot. En het was zeker groter dan mijn slaapkamer bij mijn ouders.

'Hier staan alle schoonmaak spullen', zei Jackson wat ongemakkelijk omdat het nogal suf was. Ik liet mijn ogen door de kamer glijden en bekeek alles nauwkeurig.
'Hoeveel flesjes bleek middel liggen hier?' De vraag kwam er serieuzer uit dan dat de bedoeling was. Jacksons voorhoofd rimpelde en ik dacht even aan wat mijn middelschool vrienden er ook al weer van vonden.

"Wifi"

Ik grinnikte van binnen maar probeerde dat niet al te erg te laten opvallen.

'Veel', was Jacksons antwoord op mijn vraag. Ik wist gewoon dat hij het niet precies maar zich er ook niet mee bemoeide. Van dit soort zaken was hij zich niets bewust. Ik liep naar een kast waar nog meer flesjes een potjes stonden.
Wasmiddel, poeder, gel enzovoort. En in een andere kast lagen, schoonmaak doekjes, synthetische stofdoekjes, en rollen papier.
In de hoek bevonden zich wel 4 karren met allemaal attributen er op en er aan. Zo eentje die je ook wel in de schoolgang tegen kwam.