ရွန္းနဲ႕အဆက္အသြယ္မရတာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ပုံမွန္ သုံးရက္တစ္ခါ ဆုံေနက်ေနရာကိုလည္း မလာပါ။
တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ရိေပၚ ရွန္းကိုလည္း ပစ္မထားနိုင္ပါ သူ႕အတြက္တန္ဖိုးထားရတဲ့ သူေတြပဲ မဟုတ္လား။ ရွန္းေျပာျပထားလို႔ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ရဲ႕ အိမ္ကို ဘယ္ေနရာဘာရွိလဲ စိတ္ထဲအေတာ္ေလး ရင္းႏွီးေနၿပီးသားမို႔ ရွန္း ခိုးလာေနက် ေနရာက ဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အလုပ္သမားတန္းလ်ားမွာ ဝင္ရွာေပမယ့္ မေတြ႕ပါ။ ေနာက္ထပ္စဥ္းစားမိတာက အႏၱရာယ္အမ်ားဆုံးေနရာ။
ဖ်တ္!
"ဟင္ အရွင္ အရွင္ဘာလို႔ လိုက္လာတာလဲ
ေတာ္ၾကာမိသြားမွျဖင့္ အရွင္ျပန္ပါ....ခနေနသူလာေတာ့မွာ''
ကုတင္တိုင္ေတြနဲ႕ တြဲခ်ည္ခံထားရတဲ့ ရွန္းကို ႀကိဳးေတြေျဖေပးရင္း...
"ငါဘယ္လိုလုပ္ မင္းကိုပစ္ထားနိုင္မွာလဲ ''
"ေျဖာင္း....ေျဖာင္း....ေျဖာင္း....ဂုဏ္ယူပါတယ္ မင္းအရွင္လိုက္လာၿပီေပါ့ေနာ္....သူတစ္ကယ္ မင္းကိုဂ႐ုစိုက္သားပဲ''
လက္ခုပ္သံဆုံးတာနဲ႕ ရိေပၚနဲ႕ရွန္းကို သံအ႐ုပ္စစ္သားေတြက လက္နက္ကိုယ္စီခ်ိန္ကာ ဝိုင္းထားၾကတယ္။ ထိုအထဲကမွ ၾသဂတ္စ္က ရွန္းကိုဆြဲထုတ္လိုက္တာမို႔ ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္း ဝိုင္းခံေနရရင္း က်န္ေနခဲ့တယ္။ သူျပန္တိုက္ခိုက္လည္း သံအ႐ုပ္ေတြက ထိခိုက္နာက်င္မယ္ မထင္။ ေယာမက အေတာ္ေလး ဖြံၿဖိဳးေနၿပီး သူတို႔နဲ႕ ကြာခ်င္းတိုင္းကြာေနေတာ့တာပဲ။
"ငါထင္တာက မင္းဒီလိုအဖမ္းခံထားရရင္
အႏၱာရယ္ေတာထဲမွာ မင္းသခင္က ပစ္ထားလိုက္မွာလို႔''
"ခု ခင္ဗ်ား ျမင္ၿပီမဟုတ္လား....တိုးတက္လွတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အင္ပါယာသခင္ေတြလို အတၱမႀကီးဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားျမင္ၿပီမဟုတ္လား''
"ကိုယ္ျမင္ဖူးသြားပါၿပီ မင္းရဲ႕အရွင္သခင္က သူလား''
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားစစ္ထိုးေနတာကို ရိေပၚက စိတ္ရွည္ရွည္ ေစာင့္ေပးေနတယ္။ ခနၾကာမွ ရိေပၚဆီေလွ်ာက္လာကာ...
"မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ ေျပာၾကည့္ပါ ငါကူညီနိုင္တာဆို ကူညီေပးလိုက္မယ္ အျပန္အလွန္အေနနဲ႕ မင္းကသူ႕ကို ငါ့ဆီထားခဲ့ေပး......မဟုတ္လည္း လႊတ္ေပးဖို႔ အစီစဥ္မရွိဘူး... ငါသာအခ်က္ျပ
လိုက္ရင္ သံအ႐ုပ္ေတြအျပင္ အိမ္ေတာ္အေစာင့္ေတြပါ ဝိုင္းလာမွာ.... မင္းေျပးေပါက္ မရွိဘူး....ဒါေပမယ့္ မင္းကသူ႕သခင္ ျဖစ္ေနတာမို႔ ငါလႊတ္ေပးလိုက္မယ္''
YOU ARE READING
ဝံပုလွေတို့ရဲ့ဧကရာဇ်
Fanfictionငါ့အသိဉာဏ်တွေပျောက်ဆုံးပြီး မင်းကိုမမှတ်မိတော့ရင်တောင် ဘဝအသစ်နဲ့ မင်းကိုပဲတစ်ခါပြန်ချစ်မယ် ငါ့အသိဉာဏ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးၿပီး မင္းကိုမမွတ္မိေတာ့ရင္ေတာင္ ဘဝအသစ္နဲ႕ မင္းကိုပဲတစ္ခါျပန္ခ်စ္မယ္
