ေရခဲနန္းေတာ္
ဝံပုေလြတို႔ရဲ႕ဧကရာဇ္တည္ရွိရာ အေအးဆုံးနဲ႕ လွ်ို႔ဝွက္ဆုံးေနရာကို ေရခဲနန္းေတာ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။
သူတို႔ေနရာရဲ႕ ေအာက္ဖက္မွာ လွ်ို႔ဝွက္ၿပီး ေနၾကတဲ့ ႐ြာငယ္ေလးေတြရွိေသးတယ္။ ေတာ္ယုံလူ ရွာေဖြေတြ႕နိုင္ဖို႔မလြယ္။
အဲဒီလို႐ြာေတြထက္ပိုၿပီး လွ်ို႔ဝွက္ဆုံးေနရာျဖစ္တဲ့ သူတို႔ေနရာကို လူေတြဘယ္လိုရွာေဖြေတြ႕ရွိၾကတယ္မသိရ။
ေနရာကိုမရွာနိုင္ပဲ အျပင္ထြက္သြားလာလႈပ္ရွားခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္တယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိစၥေတြကေတာ့ ျဖစ္ၿပီးသြားခဲ့ၿပီ။ ဒဏ္ရာေတြကိုကုရင္း အင္အားျပန္ျပည့္ဖို႔ အရွင္ေစာင့္ေနရခ်ိန္ အရွင့္လက္႐ုံးႏွစ္ဆူမွာ အလွည့္က် ႐ြာေတြဖက္ဆင္းကာ သတင္းစုေဆာင္းေပးရတယ္။ မဟုတ္ပါက အရွင့္ကိုတားထားနိုင္မယ္မထင္ပါ။
သတင္းစုေဆာင္းမိကာ အင္အားအေတာ္ေလးျပန္ျပည့္လာတဲ့အရွင့္ကို တစ္လတိတိျပည့္တဲ့ေန႕မွာ အဖြားအိုဆယ္လာလည္းမထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ။ အရွင့္လက္႐ုံးႏွစ္ဆူနဲ႕အတူ လက္ေ႐ြးစင္ေျခာက္ေယာက္ကို ေ႐ြးကာ သူတို႔ရဲ႕ခရီးရွည္ႀကီး စတင္ခဲ့ၿပီ။
ေျမာက္ယား႐ြာ
"ဒီ႐ြာမွာ ရွိတဲ့သူကိုေခၚခဲ့''
လက္ေခါက္မႈတ္သံသုံးခ်က္ထြက္လာၿပီးေနာက္ အသင့္ေစာင့္ေနပုံရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ သစ္ပင္ေပၚကခုန္ဆင္းလာတယ္။
"အရွင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကို အလိုရွိရာ သုံးပါ''
ညစ္ေထးေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို သစ္ေခါက္ေပ်ာ့နဲ႕ ျဖစ္သလိုစုစည္းထားၿပီး သစ္ပင္စိမ္းေရာင္ေပါက္ေနတဲ့ အကၤ်ီကိုဝတ္ထားတဲ့လူက ရိေပၚေရွ႕မွာ ရိုက်ိဳးစြာအမိန့္နာခံေနတယ္။ ဒီပုံစံဟာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ထားတဲ့ ကင္းေထာက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံစံအစစ္အမွန္ပဲ။
"မလိုဘူး မင္းသိသမွ်အကုန္ေျပာ''
"ကိုယ္ရံေတာ္ႀကီးအမိန့္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး အကုန္စုံစမ္းထားၿပီးပါၿပီ သူတို႔က အေနာက္အလယ္ပိုင္းအင္ပါယာအရွင္ရဲ႕ အထူးေလ့က်င့္ထား စစ္သားေတြပါ ''
တိက်ျပတ္သားပုံေပါက္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕
မ်က္ခုံးေတြဟာ အလိုမက်မႈေၾကာင့္ တြန့္ကုတ္ကုန္တယ္။
YOU ARE READING
ဝံပုလွေတို့ရဲ့ဧကရာဇ်
Fanfictionငါ့အသိဉာဏ်တွေပျောက်ဆုံးပြီး မင်းကိုမမှတ်မိတော့ရင်တောင် ဘဝအသစ်နဲ့ မင်းကိုပဲတစ်ခါပြန်ချစ်မယ် ငါ့အသိဉာဏ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးၿပီး မင္းကိုမမွတ္မိေတာ့ရင္ေတာင္ ဘဝအသစ္နဲ႕ မင္းကိုပဲတစ္ခါျပန္ခ်စ္မယ္
