ဝံပုေလြတို႔ရဲ႕ဧကရာဇ္
အပိုင္း(၆)
ဝမ္ရိေပၚဝင္ၿပီးတာနဲ႕ စစ္တန္းလ်ားရဲ႕တံခါးႀကီး ဂ်ိန္းခနဲပိတ္သြားကာ ေသာ့ခတ္သံပါၾကားလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုပဲ အၿမဲေသာ့ခတ္ေနၾကလား။
ေနရာက်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းနဲ႕ အသုံးေဆာင္ေတြကစ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ရွိေနေပမယ့္ အတြင္းရွိလူမ်ားကေတာ့ ေကာင္းမြန္ပုံမရ။
"အဟက္ သူရဲေကာင္းႀကီးေရာက္လာၿပီေပါ့ေလ သူ႕ကိုယ္သူအရွင္ဗေလဒီယာကို နိုင္မယ့္သူလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ ႐ုပ္ကေလးျပၿပီး ဟန္ေရးႂကြယ္ေနတဲ့ေကာင္''
"အဲဒီ႐ုပ္ကိုျပန္လုပ္ေပးရေအာင္ ငါ့မ်က္ႏွာေပၚမွာၾကည့္စမ္း ေသရာပါအမာ႐ြတ္ႀကီးထင္ေနၿပီ''
ထိုစကားေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚအဲဒီလူကိုၾကည့္မိတယ္ မ်က္ႏွာေပၚက ကန့္လန့္ျဖတ္အစင္းႀကီးဟာ တစ္ကယ္ကိုေသရာပါေတာ့မွာ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာမို႔ ေတာင္းပန္ရန္လွည့္မိေတာ့ ေျဖာင့္လက္သီးတစ္လုံး မ်က္ႏွာဆီဝင္လာတယ္။
အက်င့္ပါေနတဲ့ခႏၱာကိုယ္ေၾကာင့္ လြတ္႐ုံေလး ေရွာင္လိုက္နိုင္တယ္။ ပခုံးတစ္ဝွိုက္ေဝ့ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကေတာ့ လက္သီးအရွိန္ေၾကာင့္ ျဖာထြက္သြားတယ္။ ဒီလူေတြနဲ႕စကားေျပာရန္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တာ သိလိုက္ရတဲ့အဆုံး အခန္းေထာင့္ေလးမွာ တိတ္တိတ္ေလးသြားထိုင္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။
ခုနကလြဲေခ်ာ္သြားရတဲ့လူက တစ္ေယာက္တည္း မလႈပ္ရွားရဲေတာ့တာမို႔ လူစုရန္အခ်က္ျပလိုက္တယ္။ သူတို႔အဖြဲ႕လိုက္ႀကီးၾကား တစ္ေယာက္ထဲေရာက္လာတာေတာင္ ဂ႐ုစိုက္ဟန္တစ္ခ်က္မွမရွိတဲ့ထိုလူကခ်ဥ္စရာပင္။
ဒီလူဘယ္ေလာက္ပဲ အစြမ္းစရွိပါေစ အမ်ားနဲ႕တစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္လိုမွမနိုင္နိုင္ပါ။ သူတို႔ကဆယ္ေယာက္ ထိုလူကတစ္ေယာက္တည္းေလ ။
လူဆယ္ေယာက္ဟာ သတိအေနအထားနဲ႕ဝမ္ရိေပၚအနားတ ေျဖးေျဖးတိုးကပ္လာတယ္။ သတ္ကြင္းကရန္ျငႇိုးရန္စကို အျပင္မွာအုပ္စုဖြဲ႕အနိုင္က်င့္ရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္းပင္။ တစ္ကယ္ဆို သူတို႔ဟာ အရွင္ရိစ္ရဲ႕ ဂုဏ္ယူရတဲ့ အမႈထမ္းမ်ားသာ။
ဒီလူကိုရႈံးနိမ့္မိလို႔ ကြၽန္ဘဝသက္ဆင္းခဲ့ရတာ တရခံကဒီလူအျပင္မရွိဘူး။
သူတို႔ေတြအနားတိုးကပ္လာတာကို မသိတာလားဘာလား ထိုလူကေတာ့ ေတြေဝေငးေမာေနတုန္း။ ထိုလူဘာျဖစ္ေနလဲ သူတို႔အလုပ္မဟုတ္ သူတို႔အလုပ္က ဒီလူကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆုံးမရန္ျဖစ္တယ္။
အခန္းေထာင့္မွာ ေတြေတြေလးထိုင္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚကို ပုံမွန္ထက္အရပ္ရွည္လြန္းေနတဲ့လူက ဂုတ္ကျမႇောက္ကာ လြင့္ပစ္လိုက္တယ္။ ထိုမွ်နဲ႕အားမရပဲ လက္သီးနဲ႕ထိုး ဝိုင္းဝန္းကန္ေက်ာက္ၾကျပန္တယ္။
ရိေပၚကေတာ့ တုပ္တုပ္မလႈပ္ ျပန္လည္ခုခံျခင္းလည္းမရွိ လက္နဲ႕ေတာင္မကာပါ။
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေသြးေတြစီးက်လာတယ္။ ေရွာင္းက်န့္ပစ္ေပါက္လိုက္တဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ကြဲသြားတဲ့ေခါင္းကလည္း တစ္ဖန္ျပန္ေသြးထြက္လာျပန္တယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနတယ္။
YOU ARE READING
ဝံပုလွေတို့ရဲ့ဧကရာဇ်
Fanfictionငါ့အသိဉာဏ်တွေပျောက်ဆုံးပြီး မင်းကိုမမှတ်မိတော့ရင်တောင် ဘဝအသစ်နဲ့ မင်းကိုပဲတစ်ခါပြန်ချစ်မယ် ငါ့အသိဉာဏ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးၿပီး မင္းကိုမမွတ္မိေတာ့ရင္ေတာင္ ဘဝအသစ္နဲ႕ မင္းကိုပဲတစ္ခါျပန္ခ်စ္မယ္
