သူ႕ရဲ႕သားရဲတစ္ပိုင္းပုံစံကို ၾသဂတ္စ္ေတြ႕သြားေပၿပီ။
အတတ္နိုင္ဆုံး ၾသဂတ္စ္ေရွ႕မွာ မျမင္ေအာင္ထိန္းထားခ်င္ေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီ။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ၾသဂတ္စ္ဆီကပါ မေကာင္းဆိုးဝါးလို ဆက္ဆံခံရမွာ ေၾကာက္ေနမိတယ္။ မိန္းကေလးခ်ီသလို ေပြ႕ခ်ီေပးလာတာကိုေတာင္ ရွက္စရာလို႔မျမင္မိပဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္လို႔ေနတယ္။ ညတိုင္းသူတို႔ရဲ႕ပတ္သက္မႈေၾကာင့္ စိတ္ကရင္းႏွီးလာတာမ်ားလား။ မျဖစ္သင့္ဘူး ငါကသူ႕ရန္သူဆိုတာ သူမသိေသးလို႔ပါ။ သိသြားရင္ တုံ႕ဆိုင္းမေနပဲ ေသခ်ာေပါက္သတ္ခံရမွာ။
"အမေလး ဘာျဖစ္လာတာလဲ အရွင္''
ၾသဂတ္စ္လက္ထဲမွာ ေပြ႕ခ်ီလာတဲ့ကိုယ္ေလးဟာ ထုတ္ပိုးေပးထားတဲ့ ဝတ္႐ုံျဖဴမွာပါ ေသြးေတြ႐ႊဲလို႔။
"အန္တိုနီ လက္ခ်က္အဖြား မေကာင္းဆိုးဝါးဆိုၿပီး....
ၾသဂတ္စ္ဆက္မေျပာနိုင္ပါ။ သူ႕ပါးစပ္ကပါ ေကာင္ေလးကို မေကာင္းဆိုးဝါးလို႔ ေျပာမထြက္ရက္နိုင္။
"အမေလးေလး အေပ်ာ္အပါးနဲ႕ မိန္းမလိုက္စားဖို႔ပဲသိတဲ့သူက မိဖုရားမ်က္ႏွာနဲ႕ ေမာက္မာေနတာ ....တို႔အိမ္ကလူကိုထိလိုက္တာပဲ အရွင္ သူ႕ကိုဘာမွမလုပ္လိုက္ဘူးလား''
မေကာင္းဆိုးဝါးေလး တစ္ေန႕ဒုကၡေပးမယ့္ ေကာင္ေလးလို႔ အၿမဲေျပာၿပီး ခုလိုျဖစ္လာေတာ့လည္း အဖြားမွာပူပန္ေနတာမ်ား အေမႀကီးတစ္ေယာက္လို။ အဖြားလည္း ရွန္းကိုစိတ္ပူေပးရတဲ့အခ်ိန္ ရွိလာေသးတာပဲ။
"ေနာက္မ်ားမွေပါ့ ''
သူ႕ကေလးက ရဲမက္ဆယ္ေယာက္ေလာက္ကို သတ္ပစ္လိုက္တာလည္း ရွိေသးတယ္ေလ။ မဟုတ္ရင္ ၿငိမ္ခံေနပါ့မလား။ ဒါကိုေတာ့ အဖြားနာလာကို အသိေပးလို႔ မျဖစ္ေပ။ သူမဆီကပါ မေကာင္းဆိုးဝါးလို မျမင္ေစခ်င္ပါ။
"သမားေတာ္ေခၚပါ အဖြား ''
အဖြားနာလာက ၾသဂတ္စ္ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ထပ္စကားမဆိုပဲ သမားေတာ္ေခၚဖို႔ ထြက္သြားလိုက္တယ္။ အရွင့္အိမ္ေတာ္ေတြမွာ ကြၽန္အတြက္ သမားေတာ္ေခၚေပးရိုးထုံးစံမွ မရွိပဲ။ ဒီေကာင္ေလးဟာ အရွင့္အတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ။
YOU ARE READING
ဝံပုလွေတို့ရဲ့ဧကရာဇ်
Fanfictionငါ့အသိဉာဏ်တွေပျောက်ဆုံးပြီး မင်းကိုမမှတ်မိတော့ရင်တောင် ဘဝအသစ်နဲ့ မင်းကိုပဲတစ်ခါပြန်ချစ်မယ် ငါ့အသိဉာဏ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးၿပီး မင္းကိုမမွတ္မိေတာ့ရင္ေတာင္ ဘဝအသစ္နဲ႕ မင္းကိုပဲတစ္ခါျပန္ခ်စ္မယ္
