GECE KELEBEĞİ

[31. BÖLÜM]: YALANLAR CEHENNEMİ

-YILLAR ÖNCE- (Yazarın anlatımıyla)

Figan Karaca iki oğlunu da yanına alıp evden çıkmadan önce son kez arka bahçede oynayan Alara ve Erez'e baktı.

Erez, Figan'ın ilk oğlu, Alara ise ilk kızıydı. Fakat gerçekler çok daha başkaydı.

Figan, bildiği gerçeğin ağırlığıyla derin bir nefes verdi. Bildikleri canını yakıyordu. Her anne gibi oda ilk oğlunu sevmek istiyordu. Keşke diye geçirdi içinden Figan Karaca. Keşke oğlumu bir kez olsun görsem. Bir kerecik bile olsa kokusunu içime çeksem diye düşündü.

''Anne,'' Buray'ın haylaz sesi yaşlı kadının kulaklarına dolduğunda bakışlarını çocuklarından çekti. ''ayakkabılarım nerede?''

''Vestiyerin altına baktın mı? Orada olması gerekiyor.'' Figan en küçük oğlunun yanına gitmek için hareketlenirken Asrın konuştu.

''Of Buray,'' Asrın'ın sinirli sesi ortamdaki kasvetli havayı az da olsa dağıtmıştı. ''Senin yüzünden geç kalırsak seni döverim.''

''Anne!'' diye şikayet etti bu kez Buray. ''Abime bir şey söyler misin?!''

Figan gülerek oğullarının yanına geldi ve ikisinin de yanağına sulu birer öpücük kondurdu. ''Asrın kardeşinle uğraşma.''

Vestiyerden ayakkabıları alıp oğluna giydirdi ve üçü birlikte evden çıktılar.

...

''Sence büyüyünce doktor olabilir miyim?'' Erez'in sorusu üzerine çamurla oynayan Alara kıkırdadı.

''Daha dokuz yaşındasın abi.''

''Dokuz yaşında olmam doktor olmama engel değil.'' Erez, kardeşinin bu tavrına gıcık olsa da Alara'yla zaman geçirmeyi seviyordu.

''Hem, sen doktor olursan bende hemşire olurum.''

''Öyle mi? Nedenmiş o?'' Kardeşinin bu hevesi Erez'i şaşırtmıştı. Alara daha önce hemşire olmakla ilgili hiçbir şey söylememişti. Ne olmak istediğini soran herkese dünyanın en güzel barbie oyuncaklarının satıldığı bir dükkanda yaşamak istediğini söylerdi.

Herkes için bu çok saçma bir düşünce olsa da Alara bunu gerçekten istiyordu.

''Çünkü sen doktor olacaksın. Ve eğer bende hemşire olursam senin yanında çalışabilirim.''

"Bak sen, beni bu kadar çok mu seviyorsun?"

"Evet!" diye bağırdı Alara hevesli bir sesle. "Çok seviyorum abi!"

"Bende seni çok seviyorum küçük Kraliçe." Erez elindeki oyuncak doktor çantasını bahçedeki küçük oyun masasının üzerine koydu.

''Abi, bütün hemşireler iğne yapmayı bilmek zorundadır değil mi?'' Alara'nın sorusuyla birlikte Erez Alara'ya döndü.

''Evet abicim.'' Erez'in cevabı Alara'yı tatmin etmemişçesine Alara kaşlarını çattı.

''Ama ben iğne yapmayı bilmiyorum ki!''

''Öğrenirsin, hem daha çok var hemşire olmana.''

''Abi, sana iğne yapabilir miyim?'' Erez tekrar arkasını dönüp doktor çantasındaki oyuncak iğneye uzanıyordu ki Alara'nın sözleriyle durdu.

''Şey, gerçek iğneyle.''

''Gerçek iğneyi nereden bulacaksın?'' Alara cebindeki şırıngayı çıkardığında Erez anlamazca kaşlarını çattı.

''Annemin odasında buldum,'' diye itiraf etti Alara. ''İlaçların yanında.''

Erez bu durumdan memnun olmasa da ses etmeden küçük tabureye oturdu ve olacaklardan habersiz bir şekilde uzun kollu tişörtünü yukarı doğru sıyırdı.