KURDA MÜHÜRLÜ

~VERA VE ZOEY~

Bankın üzerinde oturmuş Marcosun siyah tüylerini okşuyordum. Belki de şimdi korkudan bayılmam gerekirdi, ya da kaçmam. Ama her şey gerçekti ve benim gidecek bir yerim yok.

Bir anda kafamın içinden gelen ses ile ayaklandım. Bu, bu sesi gece de duymuştum.

"Vera, baksana mührümüze."

Ne ne mührü ne diyor bu, gözlerim etrafta dolandı. Ama bizden başka kimse yoktu.

"Boşuna bakma, ben içindeyim. Ben senim. Senin bir diğer kalbin, ruhun ve bedeninim."

Bu da ne delirdim mi ben? Korkuyla ellerim marcosun boynunu buldu. Korkudan bir kurda sığındığıma inanamıyorum.

"Bence inan, o sıradan bir kurt değil. Eşimiz."

Tamam yeterdi bu kadar. Marcosun dönüşmesini istiyorum, ama o beni dinlemiyor. Yoksa tamamen bir kurt oldu ve beni anlamıyor mu?

Ensesindeki tüylerini çekiştirerek sarstım onu.
Ama hiç bir işe yaramadı. Bu Kocaman, nerdeyse iki metre boyundaki kurda gücüm yetmiyor.
En sonunda dayanamayarak, bir kez daha konuştum.

"Tamam, gelmiyorsan gelme. Ben gidiyorum." Diyerek arkamı döndüm.

"Vera şimdi dönüşeceğim."
Ne dönüşmesi, gittikçe korkmaya başlıyorum.

Hızlı adımla ile tam kapının önüne yetiştim ki,
Vücuduma giren sancı ile yere düştüm.
Neler oluyor bana böyle...
Dudaklarımdan büyük bir çığlık kopup gitti.
Tüm kemiklerin kırılıyor. Korku ile gözlerimi kapattım. Vücudumun her yerine iğne batıyor gibiydi. Çok geçmeden marcosun sesini duydum.

"Vera aç gözlerini bak burdayım."

İçime doğan güven hissi ile açtım gözlerimi.
Marcos konuşuyordu. Ama ben onu zorladığım ve onunla konuştuğum zaman konuşmuyordu.

Marcos bana dönüştüğümü söylediğinde, başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki.
Hele gözlerim eller yerine partiler görünce,
Başıma bir ok saplandı sanki.
Sonrasında Zoey ve Vidal. Bu gerçekler gerçekten de ağır gelmeye başlıyorlar.
Benim içimde yaşayan bir hayvan vardı. Aklım almıyor.

Canım çok yanmıştı ve ben bir daha bunu yaşamak istemiyorum. Hemen insan formuna dönüşerek, yatağımın altına girip bayılıncaya kadar ağlamak istiyorum.
Ama Marcos tutturdu da kalk yürü diye. Acaba şu an nasıl görünüyorum. Ya da nasıl ayaklanacağım.

Marcos her şeyi bana teker teker açıkladı.
Hemen dediğini yaparak eve dönmek istiyorum. İlk denememde ağız üstü yere çakıldım. Doğrusu canım çok yanmıştı. Ama şu aptal şey tepemde dikilip, tekrar yapmamı bekliyordu. Ona içimden küfürler etmeye başladım. Neyin içine düştüm ben Tanrı'm. Korkuyorum.

Bir kez daha denedim. Ve başardım. Ayaklarımın üzerinde durdum. Bu, bu çok garipti. Aklım almıyor. Gerçek mi bunlar. Rüya değil mi.
Marcos beni yanına çağırınca, yavaş ve küçük adımlar ile yetiştim ona.

Heh her şey bitti bir tek karşı tepeye koşmak kaldı. İlla bağıra bağıra göt korkusundan bayılacağım. Korkuyorum, ayaklarımın üzerinde durmaya bile korkuyorum mu demem gerek.
Ama ne yapayıyım. Marcos bir anda koşmaya başlayınca, rekabet hırsı ile bende başladım koşmaya.
Bu, bu çok güzeldi. Bembeyaz karların üzerinde özgürce koşmak. Çok güzeldi.

Koştukça, yüzüme soğuk rüzgarlar çarpmaya başladı. İlk defa bu kadar hızlı ve  özgürce koşuyorum. Belki de kurt olmak o kadar da kötü değildir ha.

Tepeye vardığımızda gözlerim batan güneşi buldu. Mükemmeldi.
Marcosta izlemeyi teklif edince hemen kabul ettim. Vücudumu karın üzerine attım. Marcosta hemen yanıma oturdu.
Bedenlerimiz bir birine temas ediyordu.

"Çok güzel değil mi, ilk defa güneşi görüyorum."
Bu konuşan Zoey olsa gerek. Yani Marcos öyle demişti. Bir anda nerden geldiğini anlamadığım bir his ile, başımı marcosun göğsüne koydum. Ama bir anda oldu.

"Eşimiz bizim yuvamız, sığınağımız. Bu dünyada sadece ona güvenebiliriz Vera.
Marcos ve Vidala tereddütsüz güven. Çünkü ben güveniyorum. Onlar bizim koruyucularımız."

Zoey in dedikleri ile içimde garip hisleri uyanmaya başladı. Benim koruyucum hep babam olmuştu. Ama o da bir yalanmış.
Bu kez kendi iradem ve hislerim ile başımı marcosun göğsüne sürtmeye başladım, ona daha fazla sığındım. O da beni kolları ile sardı.

________________________________

Selamlamlaar .

Bu da böyle bir bölümdü. Biliyorum kısa oldu ama söz. Bir sonraki çooooook uzun olacak.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Yazım yanlışlarım varsa affedin💞