KURDA MÜHÜRLÜ

~KURT ADAMLAR~

Üzerimdeki baskı, ortamın sıcaklığı, başımdaki ağrı ve sızlayan boğazım ile gerçekliğe döndüm.
Birbirine kenetlenmiş gözlerimi zorla açtım.
Görüş açıma ilk küller ile dolu şömine girdi.
Yerimde kıpırdanarak, doğrulmaya çalıştım.
Ama beni yorganın üstünden saran kollar buna izin vermedi. Dayanamayarak homurdandım.

"Yaahh bırak beni!" Sesim kısılmıştı. Konuştuğuma pişman oldum çünkü bademciklerim şişmiş.
Arkamdaki beden beni bırakmak ne kenara, daha sıkı sardı. Ardından, Saçlarıma öpücükler kondurmaya başladı.

"Yapma. Bırak beni!" Diyerek sızlandım, ama Boğaz'ımın ağrısı ile gözlerimi sıkıca kapattım.

"Sakin ol bebeğim. Nasılsın, ağrın sızın var mı?" Diye sordu tanıdık ses. Bu Marcostu.
Marcos mu?

Ben gece kaçmamış mıydım. Sonra da ormanda kurtlar saldırmıştı bana. Ben bir kurt adam görmüştüm. Aklıma gelenler ile, hızla doğruldum yerimde. Belerttiğim gözlerimi Marcosa diktim.

"Aşkım. Sakin ol, otur şuraya. Açsın sana bir şeyler hazırlayayım."

Aşkım ne lan? Ne diyo bu adam. Geldiğimden beri yok aşkım. Yok bebeğim. Neler oluyor. Peki annem ve babam. Bir şeyler dönüyor bunun farkındayım.

"Sus! Sus ve bana anlat! Her şeyi. Dün nasıl aldın beni ormandan? O hayvanda neydi öyle? Annem ve babam nerede!?" İçimde tuttuğum her şeyi kısılmış sesim ile dışa çıkardım.

Marcos un yüzü tepkim ile değişmeye başladı. Yavaşça yerinden kalktı ve karşımda durdu.
Ellerini tam omuzlarıma atmıştı ki, geri çekildim.

"Dokunma bana. Sapık. Nasıl yanımda uyursun! Bu haddi nerden buldun sen!"

Sözlerim ile yerinde kıpırdandı ve koltuğa döndü,koca cüssesini koyu kahve koltuğa atı. Elleri ile başını ovaladı. Üstü çıplaktı. Altında  ise siyah bir şort vardı. Dün gördüğüm hayvanda bir andan çırıl çıplak bir insana dönüşmüştü. Aklıma gelenler ile tüylerim ürperdi. Neler yaşamıştım ben böyle. Gördüklerim gerçek miydi?
Ben kendi kendime dalmışken Marcos konuşmaya başladı.

"Vera öncelikle sakin ol. Bak hasta olmuşsun. Bir şeyler ye,sonra da ilaç iç. Sana her şeyi anlatacağım. Anneni, babanı, sana olan davranışlarımı ve dün gördüğün kurtları."

Çattığım kaşlarım ile reddettim onu.
Şimdi anlatacaktı ve bende gidecektim. Evet gece yaptığım Mallıktı. Gece yaşadığım şeylere de şimdiye kadar inanmıyordum. Belki rüyadır ya da hayal,her neyse. Bana kurtları da anlatacağım dedi. Demek ki gördüklerim ne bir hayaldi ne de rüya.

"Hayır! Şimdi anlatacaksın ve bende gide-" dememe kalmadan, Boğaz'ımın ağrısı ile sustum ve ellerim boğaz'ımı bulu.

Marcos korku ile oturduğu koltuktan kalkarak yanıma yaklaştı.

"Vera, bebeğim. Noluyor iyi misin? Geç otur şuraya."
Diyerek beni koltuğa oturttu. Hemen sonrasında ise dudaklarıma bir bardak dolusu suyu dayadı. İhtiyaç ile suyu içtim ama, her yudumumda yanıyordu boğaz'ım.

Bardağı tuttu elini dudaklarımdan ittim. Bana yanaşsın ya da dokunsun istemiyorum. Birde yine bebeğim demişti. Hasbünallah.

"Şimdi anlat." Dedim bir kez daha.

Elindeki bardağı yere indirerek oturdu yanıma. Onun oturması ile bende olduğum yerden geri çekildim biraz. Hareketlerime bakarak, iç çekti.
Sıkıntıyla elleri bir kez daha kömür siyahı saçlarını buldu, ve kafasını kaşımaya başladı.
O bu eylemi yaparken kol kasları daha bi belirginleşti. Aman. Ne diyorsun Vera!
Seni taciz ediyor. Sana ne onun kaslarından.
Yerimde kıpırdanarak, öksürdüm. Yaptığım ile hemen gözleri endişeyle beni buldu.

Ney yaptım sanki? Öksürdüm sadece. Daha fazla dayanamayarak bir kez daha konuştum.

"Hadisene, konuşsana. Anlat her şeyi."
Bunları söylerken gözlerinin içine bakıyordum.

"Tamam, tamam anlatacağım. Ama sakin ol ve bana inan."

"İnanıp inanmayacağım dediklerine bağlı. Sakın yalan söyleme gideceğim zaten."

Dedim. Marcos derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Ben bir kurt adamım... sende öyle."

________________________________

Bölümü nasıl buldunuz?

Bana kısa olduğunu söyleyenler var. Elimden geldiğince uzun yazmaya çalışacağım.

Soy'a yeni ad bulun ya, benim aklıma bişey gelmiyor.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Yazım hatalarım varsa affedin💞