Unobtrusive Lovers (Completed)

Epilogue

Wyn Ethosias Alvegos [ POV ]

Months passed, we're now Senior High School students. Pito na lamang kami ang naiwan sa paaralan na 'to, where everything starts. The place where our brotherhood begin and the place where I meet, Adrianne.

My future wife.

I can't believe, nag-rereview itong mga kaibigan ko para sa examination nila. Parang biglang naging tutok sila sa pag-aaral nila, well it started in our last year being junior students.

Tuwing kataposan ng buwan kami nagkikita-kitang lahat pero hindi palaging kumpleto dahil merong tight schedule, si Hernand lamang iyon. Palagi siyang wala, naiintindihan naman namin at isa pa, alam naming lahat na iniiwasan niya sina Tim at Tope for hitting him, romantically.

It doesn't bother us, we respect each other at tanggap namin ang isa't isa. When we knew that Tope has an issue with Hernand, hitting Hernand despite knowing he's straight. But I think, he's not. We give them advices the both sides, dahil nag-away rin si Tim at Tope because of Hernand. Handa namang bakuran ni Dal ang dalawa kapag hindi na comfortable si Hernand sa kanila. I know it's difficult for Hernand, and that's one of the reason why he choose not to be with us.

He's the youngest among us that's why we supported him, whatever he wanted because he's mindset and perspective is beyong among us.

" Wyn, ang cellphone mo!" Sigaw ni Frank.

Nahimasmasan naman ako at tingnan iyon, my love is calling me. Nagmamadali ko iyong dinampot at sinagot.

" Tulala eh," Krist.

I did my side eye to them, hearing it.

" Uuwi ako bukas sa Mansion. Pasundo ha, labas agad tayo." I smiled after hearing it.

Tomorrow is Saturday, expect no classes.

" Why tomorrow? I miss you. Masusundo naman kita after class ko." I said.

" May project kaming tinatapos, para naman wala kaming gagawin sa weekend namin." She explained.

" Okay, I love you." She already ended our call without saying I love you too.

Sometimes I am sulking to her not responding to my words. But she always assured me by her actions. My aunt's said, she's nonchalant and too cold showing affection to me but they're wrong.

My love always find ways to have a time with me, despite being far away from each other. We're with each other on our weekends, spending time together, I am with her whenever she's having her outside business. Her gangs knows me well and we have bonds together, getting each other — knowing each other.

My love, is with me whenever I have a deal with my brotherhood. Hindi siya nawawala sa meeting namin tuwing kataposan ng buwan, halos close na nga sila ng mga papalit-palit na babae ng mga tropa namin.

Sometimes I felt being jealous when she's around with girls, I can't help it. But confessing it to her can make her laugh, hilariously. She can't blame me, dahil unang pinagselosan ko sa kaniya ng tudo ay babae. Habang siya chill chill lang kapag napapaligiran ako ng babae, isang side eye niya lang kasi pakiramdam ko kinakatay na niya ako.

She knew, no one can stole me from her. I love her more than she knows, more than I make it her feel, more than I tell to the world.

I love her, my love, my Adrianne.

—

Adrianne Danzel Lim Ochea [ POV ]

4 years passed

Ang lakas ng ulan, hindi ako makaalis sa restaurant na 'to. Namomroblema ako sa naiwan ko sa bahay, maikli pa naman ang pasensiya ni Hernand sa mga bata. Nakiusap lang ako sa kaniya na bantayan ang bata dahil sabi niya he's free, wala akong mapagbilinan, kailangang-kailangan ko pa naman ng raket.

" Good afternoon, Sir! Ma'am!" Dinig kong bati ng mga staff.

Nakakuha iyon ng attention ko, nakita ko pang mukhang nabasa ang tinatawag nilang Sir at Ma'am dahilan para bigyan ng towel. Ang lakas naman kasi ng ulan.

Napakunot ang noo ko dahil sa lalaking nakamask na nakasuot ng whole black suit, parang familiar sa akin ang hubog ng katawan niya at katayoan. Tinatawag siyang Sir kaya napagtanto ko na baka siya ang may-ari nitong mamahaling restaurant na 'to na inalokan akong baked ng dessert.

Nanlaki ang mata ko sa gulat ng biglang tanggalin ng lalaking iyon ang mask niya at bumungad sa paningin ko ang kilang-kila kong pagmumukha.

Apat na taon ang nakakalipas ngayon lamang ulit siya nasilayan ng mga mata ko. Marami akong nababasa na balita tungkol sa kaniya at sa company nila. He's successful leading their company, as he is. Proud na proud ako sa kaniya.

Agad kong sinuot ang mask ko at itinuon ang paningin sa labas na sobrang lakas ng ulan. Masaya narin ako sa kaniya dahil...nakahanap na siya ng babaeng pakakasalan niya.

Gusto ko mang umalis rito pero hindi ko magawa, hindi niya naman ako makikilala dahil sobrang layo ko na sa dating ako.

At isa pa...ayokong magpakita sa kaniya matapos ang ginagawa ko sa kaniya. Parang ilang segundo lamang tumila bigla ang ulan at sumilay ang araw.

Palubog na pala, kaya sikat ang restaurant na 'to eh, matatanaw ang sunset.

Tumayo na ako sa kinauupoan at tinahak ang daan palabas at paalis sa lugar na 'to.

Ngunit sa paglabas ko, nakita ko na paalis rin pala sila. Saksi ang mga mata ko, paano niya alalayan papasok sa kotse ang babae sa buhay niya ngayon. Sobrang ganda, tingin palang luxurious na.

Pinanood ko na umalis ang sasakyan nila bago tuloyang maglakad, papaalis.

In past were strangers to lovers and become strangers again.

Ang corny, naramdamam ko ang pagdaloy ng luha ko sa mata ko at naging blury narin ang paningin ko dahil natatakpan ng luha ko.