KARTELİN KARISI

Bölüm 5

09/12/2023

Çocuklar evi benden daha çok geziyordu. Birçok yeni yerler keşfediyordu. Evimizde özel bir fitness salonu olduğunu dahil bilmiyordum. 

Bugün havuzdan sonra çocuklara eşlik etmek için ben de onlara katıldım. Korumalardan Çevoski'nin de salonda olduğunu anlamalıydım. Koşu bandında kan ter içinde kalmış koşmaya devam ediyordu. Bizi gördüğünde direk çocuklara selam verdi. 

Çocuklar olağan bir gündeymiş gibi selamına karşılık vererek günlük muhabbete başladılar. Havuzun sıcaklığını konuşuyorlardı. Çocukların memnun kalıp kalmadığını öğreniyordu ama muhabbetleri oldukça samimi ilerliyordu. Şaşırmıştım.

"Bakıyorum da çocuklarla anlaşıyorsun." Ardıl hemen atılarak laf soktu;

"Bu sıralar senden çok Çevoski'yi görüyoruz anne." Buna biraz bozulmuştum. Ondan bakışlarımı alamıyordum. Ardıl'ı izlerken ben de bir koşu bandına geçtim ve Çevoski'yle konuşmaya devam ettim;

"Çocuklarla Türkçe konuşuyorsun." Çevoski sert mizacına bir tebessüm yapıştırdı;

"Diğer dillerde oldukça iyi gidiyorlar. Yakında ortak bir dilde buluşacağız."

Ardıl benim anlamadığım bir dilde bir şeyler söylemiş Çevoski de kahkaha patlatmıştı. Sinir olurcasına gülerek bakıp kaldım. Neydi şimdi bu? 

Birlik olmuş benimle dalga mı geçiyorlardı? Kendimi dışlanmış gibi hissetmiştim. Arden de onlara gülümsüyordu. Sitem edercesine hepsine çıkışmaktan kendimi alamadım;

"Hey ne oluyor! Gerçekten şimdi çıkar giderim. Sinir oldum." Çevoski hemen eliyle işaret ederek gülmeye devam etti;

"Lütfen kal. Sadece Ardıl yeni öğrendiği bir atasözünü kullanmak istedi ama başaramadı." Kaşlarımı çatmış merakla soruyordum;

"Nece konuştu ki?"

"Fransızca konuşmaya çalıştı ama dilleri karıştırdı. Aşk eşeğe bile dans ettirir demeye çalıştı ama Almanca karışımı bir şey dedi." O zaman hepsi daha çok gülmeye başladılar. Bense şok olmuştum.

"Nasıl yani hem Almanca hem Fransızca mı görüyorlar?" Arden atıldı.

"İngilizce de var anne."

"Hepsini mi?" Çevoski koşmaya devam ederken;

"Buradaki çocuklar için normal. Okullarda bu üç dilden dersler var. Öğrenmeleri iyi olur."

"Hmm. Peki nasıl gidiyor çocuklar?" ikisi de hep bir ağızdan;

"Harika!" demişlerdi. Çevoski'ye bakıp kalmıştım. Yüzünde farklı bir gurur göstergesi vardı.

Çocuklar kendi hallerine tekrar şakalaşarak salondan uzaklaştılar. Korumalar hala dışardaydı. Salon cama mekandı. Çevoski'nin sert mizacına rağmen bize karşı bu kadar narin olması beni acayip tahrik etmişti.

Koşu bandında yürüme hızındaydım. Onu izliyordum. Kendisinin izlendiğini fark ettiği an istemsizce yüzünde bir gülümseme oluştu. 

Ama bana bakmıyor sporunu yapmaya devam ediyordu. Bandı durdurmaya aldım ve yavaşça inerek onun yanına geldim.

Hızını kademe kademe arttırmaya başladım. Birkaç kademede hiç tepki vermeyince onu hızlandırmak hoşuma gitmişti. 

Her defasında yüzü gerilmeye başlamış artık daha sert nefes alıp veriyordu. Kademe arttırmayı daha hızlı yapmaya başladığım an salonda koşma sesleri sert darbelerle yankılanıyordu.

 Korumalar ne kadar mahreme önem vermek isteseler de iç güdülerine engel olamayarak bize bakıyorlardı.

Çevoski istese bandı durdurabilirdi. Ama bunu yapmıyordu. 

Sert bakışlarıyla beni izlemeye başladı. 

Bense en son kademede onu bırakmış karşısına geçmiş onu öylece izliyordum. Üzerimdeki bikiniyi çıkarıp cüretkar bir duruşla karşısındaki mekik masasına oturdum. 

Onun nefes alışverişleri beni müthiş azdırmıştı. O ise ısrarla koşmaya devam ediyordu. Onun bu kadar güçlü olması beni daha çok özgürlüğe itiyordu.

Hareketlerime hızlandığım anda koşu bandından atladığı gibi bir kaplan misali üstüme atladı. Tüm vücudu taş gibi kasılmıştı. 

Bacaklarının sertliği ile bacaklarıma vuruşu beni benden almıştı. Şimdi solukları daha hızlıydı. Benimle daha fazla efor sarfediyordu. Bu anlar onunla geçirdiğim unutulamaz en özel anlardı.