Jeon Jungkook | KS1

-51-

Jungkook

Delirmenin eşiğinde öylece dönüp duruyordum. Yunesa hiçbir yerde yoktu. Aradan neredeyse on gün geçmişti. Evinde, emniyette, babasının yanında, babasının şüphelenip bakmamı istediği hiçbir yerde...

O kadar sinirliydim ki kendime, o gece peşinden gitmem gereken yerde intikam arzum daha ağır bastığından o duvarı bitirmek zorunda hissetmiştim.

Aptalın tekiydim.

Son çarem her akşam yaptığım gibi sahile bakmak olurken buradada olmayışı beni tekrar sıkıntıya sokmuştu.

Nerede ve nasıldı?
Onca olaydan sonra tek başına...

Derin bir nefes verip arkamı dönmüştüm ki cebimde titremeye başlayan telefonla duraksamış cebimden çıkarmıştım.

Başkan Walsh arıyor...

Hızla aramayı cevapladığımda arkadan duyduğum kargaşa sesleri kaşlarımın çatılmasına neden oldu.

"Ne oluyor?"

Birkaç hışırtının ardından Başkanın sesi kulaklarıma dolmuştu.

"Jungkook, Vera..."

Sessizleşmesiyle tüm kaslarım gerilmiş kalbim hızlanmaya başlamıştı.

"Ne Vera? Bir şey mi oldu?"

Onca sesin ardından Başkanın derince verdiği nefesini duymuştum.

"Ne oldu dedim? Konuşsanıza!"

Söylemeye çalışırcasına kekeledikten sonra oflamış, sonunda cevap vermeye tenezzül edebilmişti.

"Vera birini öldürmüş ve başkomiseri vurmuş."

.

Hızla kapıyı açtığımda herkes irkilerek kapıya dönmüştü. Bakışları bana dönenleri es geçip ayaktaki Başkanı bulmuştu.

"İyi ki geldin Jeon."

"Kes sesini."

Nefretle konuştuğumda Başkan başını eğmişti. Kapıyı kapatıp ayakta dikilmeye devam ettiğimde Başkanın işaret verdiği çocuk yanıma gelmiş elindeki dosyayı bana uzatmıştı.

Başkomiserin vurulduğu kamera kayıtlarından görüntüler vardı. Vera'nın yüzü gözükmüyordu.

Kaşlarım çatılmış sayfayı çevirmiştim. Tam o an öldürdüğü adamın görüntüleri beni karşılamıştı. Kalbine saplanmış bıçak beni dehşete düşürsede kendimi dizginlemeyi denedim.

Vera bunları yapmış mıydı gerçekten?

Sayfayı çevirmiş gerekli bilgilere baktıktan sonra dosyayı kapatarak masaya bırakmıştım.