Jeon Jungkook | KS1

-3-

Yaşam amacı olan insanlar tam olarak neden yaşamak için çırpınıyorlardı?

Zengin olmak? Aşık olmak? Aile kurmak ya da var olan ailesini korumak? Neydi tam olarak?

Elindeki boş bira şişesini yan taraftaki konteynere atıp derin bir nefes verdi. Nefesi buhar olarak çıktığında durup etrafına baktı. Sakin, soğuk ve ailelerle dolu olan parkta gözlerini gezdirdi.

Çocuklar mutlu ve saf bir şekilde güle eğlene oyun oynarken aileleri onları mutlulukla izliyordu.

Jungkook bunlardan çok uzaktı...

Küçük bir kız çocuğunun attığı top ona geldiğinde bir süre topa bakmış ardından çekine çekine ona doğru gelen miniğe bakmış gülümsemişti. Eğilerek topu alıp küçük kıza uzatmış, kızda gülümseyerek teşekkür etmiş topu almıştı. Jungkook, miniğin saçlarını bir kere okşamış onun paytak paytak gidişini izlemişti.

Onu izleyen polisten habersiz...

Vera anlamamış şekilde onu izlerken kafasında ölçüp biçmeye çalışıyordu. Böyle bir adam cidden nasıl katil olabilirdi? Neden ya da? Neden böyle bir şeye kalkışırdı?

Onun hasret dolu gözleriyle baktığı kız çocuklarını saatlerce izlemişti Vera. Bir şeyleri yerleştiremiyordu kafasında. Madem böyle hasret dolu bir adamdı neden katil olmayı seçmişti?

Katil o muydu ya da?

Yürümeye başlayan büyük bedenle harekete geçmiş uzaktan sürdürmüştü takibini. Yaklaşık bir saatlik yürüyüşün ardından geldikleri mezarlıkları gördüğünde kaşlarını çattı Vera.
Neden buraya gelmişti?

Jungkook mezarlığa girip üçlü mezarın yanında durduğunda, Vera'nın kaşları çatıldı.

Jungkook sessizce elini hemen yanındaki toprağa koyup ifadesiz yüzünün aksine gözünden düşen yaşla dudaklarını aralamış, buhar olan karbondioksitine bakmıştı.

Elini topraktan çekip bir süre beklemiş, ardından ayağa kalkıp mezarlığın çıkışına ilerlemişti. Vera onun çıkışıyla mezarlıklara yaklaşmış, Jungkook'un başında durduğu mermer taşının üzerinde yazan isme bakmıştı.

Jeon JungHe

Kaşlarını çatıp diğer taşlara baktı.

Jeon YoonJae

Jeon Jaehyun

Kaşlarını çatıp sandığı şey olup olmadığını düşündü. Ardından hızla mezarlıktan çıkıp katilinin peşinden ilerlemeye başladı. Ancak düz ve ıpıssız olan bu karanlık yolda onun nasıl korkmadığını düşünerek arkasını kollayarak yürümeye başlamıştı.

Durup korku içinde arkasına bakmış, arkasının boş olduğunu görmesiyle önüne dönmüştü ancak takip ettiği büyük adam artık orada yoktu.

Kaşları çatılırken arkasında hissettiği bedenle içinde oluşan korkuya engel olamamıştı.

"Beni takip etme sebebini sorabilir miyim..."