Bölüm 24 : Bütün Yolculuğum Bir Yalanmış... ( Final )

280 17 34
                                    

Naruto ve Sasuke'nin bu bitmek bilmeyen çatışmaları nihayet sona erecekti. Ancak bununla beraber Naruto hayatının travması olacağı bir gerçeği hiç beklemediği birisinden öğrenecektir. Bakalım bu hikaye nasıl sonlanacaktı ?

Naruto'dan :

Hala Sasuke'nin söylediği cümlenin etkisindeydim. Gerçekten de beni sırf kendisi öldürebilmek için yeniden mi dirltmişti ? Gerçi Sasuke'yi yargılayamam sonuçta bende Menma'yı sırf ilahi ağaca kurban edebilmek için yeniden diriltmiştim. Yani kimse yaşattığını yaşamadan ölmediği gerçeğini daha iyi anlıyordum.

Ama bu sefer ölmeye hiç niyetim yoktu. Çünkü garip bir şekilde öteki tarafta anlamadığım olaylar olmuştu. Annem ve babam neden bana kötü davranıyordu ? Ne yapmış olabilirim ki beni evlatlıktan reddetmişlerdi ? Üstelik annemin bahsettiği o şerefsiz kimdi ? Aklımda çözülmesi gereken binlerce soru vardı. Ama bu soruların cevabını bana kim verecekti ? İşte bunu bende bilmiyorum.

Sasuke "Tekrar öleceğin için mi dona kaldın ? Tepki versene !" dedi.

"Şuan senden katbekat daha önemli konular olduğu için sana dikkatimi veremiyorum." dedim.

Sasuke "Madem öyle o konuları öteki tarafta düşünürsün !" dedi ve kılıcını kuşanarak saldırı pozisyonunu aldı.

Alaycı bir ses tonuyla "Bu halinle beni öldürebileceğini mi sanıyorsun ? Artık gözlerin yok... Sharingan'ın olmadan sen bir hiçsin !" dedim.

Sasuke sırıtarak "Ben gözlerim olmadan yine de bir noktaya kadar savaşabilirim. Peki sen ?" diye sordu.

Sasuke'nin söylediğine anlam vermeyerek "Ne olmuş bana ?" diye sordum.

Sasuke "Sende Kyubi olmadan bir hiçsin !" dedi. Böyle söyleyince yutkunmakta zorluk çekmiştim. Kurama... Kurama artık yoktu. Onun yokluğunu çok hissediyordum.

Sinirli bir şekilde "Onun bir adı var !" dedim.

Sasuke "İnan Kyubi'nin gerçek ismi hiç umrumda değil , sonuç olarak Kyubi öldü !" dedi. Bunun üzerine gözlerimin dolmaya başladığını farkettim. Sasuke'nin altını çize çize Kurama'nın öldüğünü vurgulaması sinirlerime dokunuyordu.

Kurama "Ne ölmesi kardeşim bayılmışım." dedi. Sasuke ile aynı anda dona kalmıştık. Çünkü ikimizde Kurama'nın sesini duymuştuk.

Sasuke şaşkınlık içinde "Bu nasıl olur ?" diye sordu.

Bende kekeleyerek "K-kurama" dedim.

Kurama "Seni yalnız bırakacağımı mı düşündün Naruto ?" diye sordu.

Gözlerimin içi parlayarak "SEN YAŞIYORSUN" dedim ve iç dünyama inerek Kurama'ya sarıldım.

Kurama "Neyse bu kadar samimiyete gerek yok." dedi.

Gülerek "Ölümden döndük ama sen hâla aynısın." dedi.

Kurama gururlu bir şekilde "Çünkü ben Kurama'yım." dedi. Bunu dedikten sonra gerçek dünyaya döndüm. Sasuke'nin yüzünde ki şaşkınlık yerini çaresizliğe bırakmıştı.

Sasuke "Ama bu nasıl oldu ?" diye sordu.

Kurama "Ben Naruto'nun içine mühürlüyüm. Yani şu pembe velet Naruto'yu dirilttiğinde otomatik olarak beni de diriltmiş oldu." dedi.

Sasuke "Bunun anlamı kendi cellatımı tekrar hayata mı döndürdüm ?" diye sordu.

Kendimden emin bir şekilde "Aynen öyle" dedim.

Kurama "Söyle bakalım siyah velet ! Şimdi kim bir hiçmiş ?" diye sordu.

Sasuke "..." bu soruya hiçbir cevap vermemişti. Anlaşılan beni öldürme planları bir anda suya düşmüştü. Sasuke'nin gözleri olmadığı için şuan karşımda savunmasız bir ceylan yavrusu gibi duruyordu. Yani Sasuke'nin kaderi tamamen bana bağlıydı.

Uchiha Naruto Where stories live. Discover now