Senyorita

Chapter 25

****

"Babe!" Sigaw sa 'kin ni Jibrelle kaya napalingon ako sa kaniya. Hawak ko ang heart na balloon at Teddy bear. Siya naman ay bitbit ang bouquet of roses. Ibinigay niya sa 'kin kanina pero hindi ko tinanggap kaya siya na ang dumala.

Our relationship was go smoothly. Should I call a perfect relationship? Kahit kailan hindi kasi kami nag-away na tumagal ng isang araw. Hindi naman pinapalampas ang oras na hindi nag-uusap.

11 months of our monthsary saka pa naisipan nitong si Jibrelle na i-celebrate ang monthsary namin. Sarap nga niyang batukan 'eh.

Kumaway 'din ako pabalik sa kaniya. Nakita niya agad ako at nagmamadaling pumanhik sa kinaroroonan ko.

Habol niya ang hininga niya at umupo sa tabi ko. Tiningnan ko siya ng maigi at kita ko ang pagod sa mga mata niya. Inutusan ko 'lang naman siya ng cappuccino tapos 1 kilometers away from the park na pinuntahan namin.

"Nakakapagod." Ngumiwi ito at saka inabot sa 'kin ang hawak niya'ng kape. Napangisi naman ako at agad na sumimsim sa kape.

"Galing, wala ka pa'ng 30 minutes nakapabalik ka 'na agad," bulong ko habang sumisimssim sa kape.

"Diya'n ko 'lang kasi 'yan sa tabi-tabi binili. Malayo kasi ang café-." Hindi niya natuloy ang sasabihin niya ng naibuga ko lahat ng kape. Sapol 'yun sa mukha niya at kitang-kita ko kung paano nasira ang mukha niya.

"I'm just kidding," bulong nito at saka kinuha niya ang kaniyang white towel at pinunasan ang mukha. Napakagat labi na lamang ako sa hiya. Really self? Sa mukha pa niya talaga mo naibuga?

"Actually, tumakbo ako." Para tuloy akong nakonsensiya sa sinabi niya. Dapat kasi hindi siya nag-joke ng gano'n alam naman niya'ng pihikan ako.

"Restaurant tayo," wika niya at tumayo. Iniwan niya pa sa may bench ang bouquet.

"Ang boquet?" Tanong ko. Lumingon naman siya sandali sa bulaklak at ngumiwi.

"Iwan mo na 'yan. Tutal, natingnan muna kahit sandali at sa huli itatapon 'rin 'yan. Iwan mo na 'rin 'yang balloon. Teddy bear na lamang dalhin mo." Wika nito at nagpatiuna ng maglakad palayo. But, I love a sentimental value.

Binili niya 'yun lahat sa 'kin pero sa huli iiwan lang 'rin pala niya. That Jerk.

HINDI KO AAKALAIN na sa mamahaling restaurant niya ako dadalhin. Nakapag-ipon 'daw siya kaya maayos lang 'daw. Masyadong romanticism ang lugar kaya nailang ako. It is my first time.

May tugtog ng violin at amoy na amoy mo talaga yung scent ng lavender sa buong lugar. Sa labas kasi ng restaurant ay maraming baging ng lavender at marami 'ding bulaklak.

Parang sinadyang ilagay, nope. Sinadya talaga ni'lang idisenyo.

May mga talulot 'rin ng bulaklak sa buong restaurant. Sobrang romantic talaga ang dating ng buong restaurant nila. Napaawang ang labi ko sa sobrang mangha.

"Maganda ba?" Tanong nito kaya tumango ako habang manghang-mangha sa lugar.

"Did you like it?" Muli naman akong tumango kahit hindi ako nakatingin sa kaniya.

"Let's eat." Wika nito at saka hinila ako. Pinaghila niya muna ako ng upuan bago siya naupo sa kaniya.

"Gentleman." Palakpak ko. Nakita ko naman ang maliit niyang pagngiti.

"Magkano binayad mo rito?" Taas kilay na tanong ko habang kumakain.

"Just a little bit." Wika nito at saka sumubo. Napabuga ako ng hangin at muling napatingin sa kabuuan. It is not a little bit. Malaki ang binayad niya rito.