RAHNÜMÂ

6.Bölüm

Nasibim miydi? Bilmiyordum.

Sadece kalbim onu çok seviyordu.

Sevmeye de devam edecekti.

Dersim bitince sınıftan çıktım. Kitaplarımı bez çantama koyduktan sonra feracemi düzeltip bahçeye çıktım.

Okul çok kalabalıktı. Özel okulda okuyordum. Ortam karışıktı. Kimseyi kınamak istemiyordum. Saygı duymaya çalışıyordum. Ama bana kimse saygı duymuyordu. Güceniyordum bu duruma. Çok ağlamıştım. Kimseye belli etmemeye çalışıyordum.

Arkadaşım da yoktu pek. Tek başıma bankta oturup kitap okuyordum genelde. Kitaplar benim en iyi arkadaşımdı. İyi ki varlardı.

Bugün de sakince kitabımı okurken bahçede ki gürültü ve kalabalık dikkatimi çekmişti.

O an anladım. Emel Işık gelmişti. Aynı üniversitedeydik. Yine tüm erkekler etrafında pervane olmuştu. Her zaman onlarla fazla haşır neşir olurdu. Bakmamaya çalışsam da malesef gözüm kayıyordu. Mini eteğinin üzerinde deri ceketi vardı. Siyah çizmeleri dizine kadar geliyordu. Beline kadar uzanan saçlarını at kuyruğu yapmıştı.

Ama bugün tuhaf bir hâl vardı üzerinde. Sanki... Etrafındakileri istemiyormuş gibi. Şaşırdım. Dua ettim. Doğru yolu bulması için.

Dedim ya kınamak istemedim. Zira benim de ne olacağım belli olmazdı. Hem oldum diyemezdim. Kalplerin içinde olanı yalnızca Rabbim bilirdi.

Emel Işık kalabalığı delip önümden geçti. Benim yanıma geldiğinde güneş gözlüğünü çıkarıp bir iki saniye baktı. Başını sallayıp " Bu yaşta! Ninelere benzemişsin." dedi.

Kalbim. Kalbime birşeyler olmuştu. Şeytan fısıldadı.

" Ne kadar da haklı. Bir makyaj yapsan o güzel gözlerin ortaya çıkar."

Nefsim onayladı onu.

" Hele o güzel saçlarına yazık oluyor."

Gözümden bir damla yaş aktı. Kitabı bıraktım. Sosyal medyaya girmiştim.

" Sen ondan daha güzelsin." Fısıldamalar beynimde durmuyordu.

"Bir giyinsen varya..."

Sonra karşıma çıkan tesettür videosu ile silkelendim. Neler düşünüyorum dedim. İstiğfar çektim içimden. İyi ki o video karşıma çıkmıştı.

Diğer dersime yetişmek için gülümseyerek yürümeye başladım.

Dersim bitmişti. Çıkışta kitapçıya uğrayıp birkaç kitap alacaktım. Ordan da eve geçecektim. Ben sakin sakin yürürken okul kapısının orda Alper'i gördüm. Eli dalgalı saçlarında gergin bir hâl içinde bir ileri bir geri gidip geliyordu. Yanında da geçen akşam onu almaya gelen arkadaşı vardı.

Acaba benim için mi gelmişti? Niye gelmişti ki buraya.

" Senin için niye gelsin kız Zehra alemsin." dedi iç sesim.

" Ay senin için olabilir. Yanına git istersen?" diyerek diğer iç sesim de konuştu. Ben olduğum yerde kalakalmış  hiçbirşey yapamıyordum.

Derken adımın seslenilmesi ile bakışlarım sesin geldiği yöne kaydı.

" Zehra Hanım..." Alper'in arkadaşının bana doğru gülümseyerek süslenmesi üzerine Alper de beni farketti. Farketmesi ile şaşkın yüz ifadesini görmem buraya benim için gelmediğini öğrenmeme sebep oldu.  İlk iç sesim haklıydı.

İkisine de belli bir mesafede baş selamı verdim. " Sizde mi burda okuyorsunuz?" diyerek konuşmaya başladı Enes.

Alper ise hiçbirşey demiyordu. Her zaman ki gibi susuyordu.

" Evet." dedim.

" Aaah. Pardon kendimi tanıtmadım. Ben Enes?" dediğinde elini uzattı heyecanlı bir hâlde. Bense uzattığı ele karşılık başımla selam verdim. Tutacak hâlim yoktu.

Enes usulca elini çekerken Alper'in dudakları yana kıvrılmıştı. Neye gülmüştü şimdi o? Anlayamamıştım.

" Siz de Zehra olmalısınız. Yani şeyy Alper sizden çok bahsediyor da."

Neyy. Ne demişti o. Alper arkadaşına sinirli sinirli bakarken Enes'in gözü benim üzerimdeydi. Bu hiç hoşuma gitmemişti. Çok rahatsız olmuştum.

" Ben gideyim. İyi günler." dediğimde Alper beni yeni fark etmiş gibi.

" iyi günler." dedi sadece...

Ufacık bakmak istedim ona. Minicik... Yapamadım.. Tam gidiyordum ki Enes'in alperin omzuna vurup gülerek söylediği cümle kalbimi paramparça etti.

" Geliyor senin ki? Hadi yine iyisin."

Senin ki? Bu okulda... Alperin ki...

Başımı çevirip bize doğru gelen kızı gördüğümde beynimden vurulmuşa döndüm.

Emel Işık...

Alperin ki.. Alper ve Emel. Bu mümkün olabilir miydi?

Kalbimde ki kelebekler demiştim ya size. Kalbimde umutla bekleyen bir ton kelebek.

O güzel çırpmaya hazır kanatları yara almıştı...

Selamünaleyküm canolarım.

Umarım bölümü seversiniz.

Neler oluyor.

Karakter hakkında yorumlarınızı merak ediyorum.

Alper

Zehra

Enes

Emel

Süleyman ve Zehra çok güzel değiller mi🩵🩵

Peki son sahne?

Yorumlarınızı bekliyorum.

Allaha emanet olun.

Selametle.