Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz Fuentes

Chapter 52

"Marco." Gulat kong sabi ng mabuksan ko ang pinto. "What are you doing here?"

"Yayayain ko sana kayong kumain sa may labas."

Napatitig ako sa kanya. I don't want to reject him, pero may naka plano na sa araw ngayon. Papunta ngayon dito si Enzo.

"I'm sorry Marco pero hindi kami pwede ngayon."

"Bakit? May pupuntahan ba kayo? Gusto nyo ihatid ko na lang kayo."

Tipid akong ngumiti at umiling. "Pasensya na Marco pero sa ibang araw nalang sana. May importante lang kasi kaming gagawin ngayon."

Tumango sya na parang pinoproseso pa ng isip nya ang sinabi ko.

"Then how about dinner?" He suggested.

Napabuntong hininga ako. Maybe I should tell him the reason.

"Pupunta dito ang papa nina Esha."

Napakunot ang noo nya. "Why? He already abandoned your children Nessa, so why'd let him to come here? He's definitely going to break your daughter's heart again."

Napaawang ang aking labi dahil sa sinabi nya. He's right. Yes maybe Enzo will just going to break my daughter's heart. Naisip ko na yan. Oo galit ako sa ginawa mya and I judged him for what he did. Pero bakit hindi ko nagustuhan ang pang iinsulto nya kay Enzo. Never akong nag kwento sa kanya ng pangyayari ng iniwan ni Enzo ang mga bata kaya paano sya nakakapag salita ng ganung bagay. Hindi nya kilala si Enzo para ijudge nya ng ganun.

"He's still my daughter's father, at least I want their relationship to be good Marco." I said in serious tone.

"Nessa." He straightly looked at my eyes. "Those kind of man who abandoned their children and family is worst. They don't deserved even a second chance. They'll just do it again."

Napapikit ako ng mariin at hinigit ang aking hininga. He will not understand me because he's not a parent.

"I'm sorry Marco but I have already decided." I looked into his eyes with he couldn't sway my decision.

Pakiramdam ko ay galit sya at hindi na sya nag salita. Nag iwas na sya ng tingin at kumalma na ang mukha nya. Dapat ay paalisin ko na sya dahil ayaw kong mag pang abot sila dito ni Enzo. Ewan ko ba pakiramdam ko mainit ang ulo ni Marco kay Enzo kahit hindi naman nya ito kilala.

"Hmm, I think you should go now Marco. Let's just eat outside next time." I said softly.

Muli syang napatingin sakin. Kita ko ang iritasyon sa mata nya.

"Ninong Marco."

Napatingin ako sa aking likod ng makita si Esha habang akay ang kapatid na kakalabas lang ng kwarto. Pagbaba nila sa mababang hagdan ay parehas tumakbo ang dalwa patungo sa pwesto namin.

Yumuko sya para mayakap nya ang dalwa kong anak. Pag katapos ay nag pabuhat sa kanya si Jenessy.

"Are we going to play outside again?" Nauutal pang sabi ng bunso kong anak.

Tumingin sakin si Marco. Simple ko syang inilingan na tanggihan ang sinabi ng anak ko.

"Hmm, you want to go to mall again." Marco tried to suggest.