Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz Fuentes

Chapter 30

"Don't worry, I will make sure that he won't find out about Esha." Nick reassured me

"Nick Im scared, galit na galit sya kanina."

Medyo kalmado na ako ngayon. Nakakausap narin ng matino. Buti na nga lang ay tulog na si Esha ng dunating ako.

"Halata nga eh, gusto pang banggain ang sasakyan ko. Kung hindi lang ako nakaiwas ay baka nasa ospital na kami parehas ngayon."

"I'm sorry." I said weakly.

"Yeah, it's fine. Buti nalang naisipan kong pumunta dito kanina."

I gulped. Napapatulala na naman ako dahil naalala ko ang mga pinagsasabi sakin ni Enzo kanina.

"He don't know that Nica is dead." Sabi ko, tapos binaling ko sa kanya ang tingin ko.

Hindi sya nagsalita. He's waiting me to talk again.

"Ang alam nya ay niloko sya ni Nica dati at ganun din ang tingin nya sakin ngayon, mas malala pa."

Tumatango sya na parang alam na nya ang sinasabi ko.

"Nick bakit ganun ang iniisip ni Enzo? Sinong nagsabi sa kanya ng mga bagay na yun? Hinding hindi ko magagawa ang binibintang nya sakin. Ng nakita ko sya uli, god knows how I wanted to get off on yacht. Oo galit ako. Pero hanggang duon nlang you, pero ng magtagal, narealize kong hindi na talaga ako galit sa kanya. I was just blinded because he didn't treat me nicely at first." Tumigil ako saglit para huminga ng malalim.

"Gustong gusto kong pigilan ang nararamdaman ko sakanya, dahil alam kong mali. Pero anong magagawa ko eh nasa gitna kami ng karagatan. Kahit gusto kong uniwas ay hindi ko magawa. Una palang nasabi ko ng mag reresign na ako. Oo nagkamabutihan kami, siguro akala nya ay hindi ko  gagawing mag resign. Pero...pero mali ang relasyon namin. Boyfriend sya ni Nica noon. At masakit sakin dahil iisang lalaki ang gusto namin. Anong karapatan kong kunin ang lalaking mahal ng kapatid ko. Kita ko kung gaano kamahal ni Nica si Enzo, na kahit anong sabihin nitong masama at gawin sa kanya ng magulang ni Enzo, patuloy parin nyang minamahal si Enzo.....Umalis ako dahil gusto kong bigyan ng respeto ang kapatid ko, kahit patay na sya, kahit na....kahit na sinabi sakin ni Enzo na gusto nya ako....umalis parin ako kahit ayaw ko."

I sniffed, almost sobbed.

"Kaya anong kasalanan ko sa kanya? Ang kasalanan ko lang sa kanya ngayon ay itago sa kanya ang anak nya. Pero masisisi nyo ba ako? Takot akong magaya kay Nica, na basta kinuhanan ng anak.." lumakas na boses ko at hysterical na napatayo.

"Who knows kung anong ginawa nila sa pamangkin ko. Kung pinamigay ba nila? kung...kung inalagaan ba nila ito or minamaltarato....o baka..baka may ginawa silang imoral sa pamangkin ko. Baka pinatay nila." I said like if im going insane.

I stopped, I faced Nick---crying.

"Nick, please help me...baka paimbestigahan ako ni Enzo. Please, please Nick, baka bigla nalang malaman ni Enzo na may anak kami. Hindi ko kayang mawalay sa anak ko." Iyak ko sa kanya.

He sighed heavily. "Nessa calm down." The he reached me and comfort me.

"I won't let that happen. You don't need to leave hmm." He said in calm way.

Napailing nalang ako at lumayo ng konti sa kanya.

"Baka sapilitan nilang kunin sakin si Esha. Pag nangyari yun anong magiging laban ko?" I sobbed.