Chapter 32

1.1K 22 0
                                    

Napapikit ako ng mariin habang nag didrive. Mabagal lang ang patakbo ko sa sasakyan dahil hindi ko alam kung saan ako pupunta. Hindi ako pwedeng dumeretso sa bahay because Enzo is following me.





Hindi ko alam kung anong gusto nya at nakasunod lang sakin ang sasakyan nya. Halos ay nauli na namin ang labing dalwang barangay dito sa divilacan.






Napahampas na ako sa manibela dahil sa inis sa kanya. Lampas isang oras na kami. Hindi ko alam ang trip nya. Pumreno ako at hininto ang aking sasakyan.






Bumaba ako, ganun din sya. Galit ako ng lumapit kanya.









"Anong problema mo? Bakit mo sinusundan ang sasakyan ko?" Inis kong tanong.







"I want to know where you staying." He said like he don't care about my madness.






Nalaglag ang panga ko dahil sa sinabi nya.





"And why do you want to know kung saan ako nakatira?" I hissed.






"Do you think that I will waste peny on you, even a cent?" He asked in sarcastic way.






Lalong nangunot ang noo ko. Eto na naman sya. Ano bang pinaglalaban nya sa buhay.





"Do you think magsasayang ako ng pera para paimbistagahan kung saan ka nakatira? Hindi ko nga ginawa dati, ngayon pa kaya.....Pwede naman kitang sundan para malaman ko kung saan ka nakarita."





He's unbelievable. I don't get his point, i know that he's mad at me but his reason is not valid to do this.





Gusto nya sampal sa kanya. Fine! I will give it him.




"Ayaw mong mag sayang ng pera sakin, pero yung oras mo naman ang ginugugol mo sakin." I smirked. "Ganun ka ba ka desperado para malaman kung saan ako nakatira?.... Because if I were you and I'm mad at you, never kitang pag sasayangan ng oras. Baka pera pwede pa kasi babayadan kita para tantanan mo lang ako."





His jaw clenched, looking pissed and bit embarrassed on what I said.





"Do you think that I still like you?" His eyes were bloodshot, ready to throw some words on me.





I didn't aswer him. There's a part of me na gustong malaman kung may feelings pa nga ba sya sakin. Kahit malinaw naman na wala na.






"Do you think that my feelings will stay for you someone like you--- gold digger and a liar?" His eyes and voice were full of hatred.





Lumamlamnang mukha ko. I know he will say that. I'm just indenial that maybe he will not say those names on me.





I sighed heavily and looked straightly at his
eyes. "Then stop.....Because I really don't get your point why you're doing this. If your mad then get mad. But if keep doing this---- itong pag sunod sunod mo sakin, please lang! hindi magandang tingnan."






Pansin ko ang medyo pagkalma ng mukha nya. Hindi sya nag salita parang may iniisip, ganun din ako. Halos isang minuto rin ang ginhawa sa aming pagitan.



Then he suddenly asked me a question na hindi ko alam kung kaya ko ba syang sagutin.





"Where is your sister?" He asked again.




Hindi ko alam kung bakit bigla nalang kumirot ang dibdib ko. Alam ko namang si Nica parin at tanggap ko naman yun simula una palang. Pero hindi ko maiwasang hindi masaktan. Wala na si Nica. Ako yung andito pero iba yung hanap nya.




Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz Fuentesحيث تعيش القصص. اكتشف الآن