Chapter 43

899 31 1
                                    



"You want me and your daughter in your life. Then keep your parents away from this place." My voice was filled with command.





Napapikit sya at napahilot sa may sintido nya. Alam kong naguguluhan sya sa nangyayari at kung hindi ko sasabihin ang totoo ay hindi nya maiintindihan. Ng nagmulat sya ay tumingin sya sakin at hinawakan ang kamay ko.







"Please tell me what's going on." His voice carried a plead.





Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Ayaw ko syang masaktan.





"Just tell me, please.....They are my parents Nessa, they won't hurt you---I won't let them."






Napaiyak na ako dahil sa sinabi. Yes. They are his parents at iyon ang isang bagay na hirap kong tanggapin.






"Just don't let them go here." Nahihirapan kong sabi at nag iwas ng tingin sa kanya saka pinunasan ang aking luha.






I hear him breath deeply. I know he's doing his best to contain himself from burst out.





"They are my family Nessa. I want my daughter to know them."




I looked at him with annoyance. His face laced with seriousness and determination.





So papangunahan nya ako sa ayaw kong mangyari.




"Then you don't want us in your life." I hissed.





His jaw clenched. Hindi ko alam kung hanggang saan ang pasensya nya.





"Damn it Nessa!" He looks frustrated. "Then tell me why...Make me understand okay!"





Napadaing ako ng dumiin ang hawak nya sa may palapulsuhan ko.




Nagulat sya sa sariling nagawa at agad nya akong binitiwan.




"Im sorry."





Nakagat ko ang ibabang labi at tumango.




"Please Enzo, ayaw kong pang ipakilala ang anak ko sa magulang mo." I plead.




Hindi sya umimik, he was looking at me intently, he wanted to know what was on my mind. Pero sa lalim ng dahilan ko ay imposibleng maisip nya iyon.




Hanggang pwede pang pakiusapan, hindi ko sasabihin ang rason sa kanya.





I filled the spaced between us then I held his hand.





"Let's take it slowly, please. Yung tayo munang tatlo....please not now Enzo...Don't let them go here." I almost beg.






Hindi ko alam kung kelan ako magiging ready. Natatakot ako na baka dahil sa malalaman nya ay iiwan nya ang anak ko.




He sighed. "Fine."






Napahikbi ako dahil saya at agad na napayakap sa kanya. "Thank you."




I heard him sigh again and still he hugged me back.





I'm thankful na hindi na sya umangal at nag tanong pa. Mas na appreciate ko sya ngayon. Dahil kahit naguguluhan sya inakto ko sa kanya ay hindi na nya ako pinilit pa na magsabi.





Seafarer Escapade 5: Renzo Luiz FuentesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon