"យើងបែបគ្នាហើយ"
"ហាស៎"ទាំង4នាក់ស្រែកព្រមគ្នាទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
"ពីពេលណា"ជេយ៍
"ចាំដល់វេនឯងយើងនឹងឆ្លើយ"
ចៃដន្យឬមានបំណងទេស៊ុងហ៊ុនបង្វិលចំជេគទៀតហើយ
"តើឯងនៅស្រលាញ់ខ្ញុំទៀតទេ"
"បើឯងចង់ផឹកឯងត្រូវផឹកឱ្យអស់បីដប"ស៊ុងហ៊ុនស្រាប់តែមួម៉ៅភ្លាមៗនៅពេលដែលជេគមិនឆ្លើយបែរជាលើកដបស្រាមកកាន់
ដូចបំណងមែនជេគលើកដាច់អស់បីដបពិតមែន ឯភ្នែកក៏ទន់ទៅៗហើយត្បិតថាពេលនេះនាយស្រវឹងទៅហើយ
ជេគក៏បង្វិលម្ដងទៀតទៅចំគីនីតែនាយបែរជាសួរទៅកាន់ស៊ុងហ៊ុនទៅវិញទាំងបិទភ្នែក
"ពីពេលណា"
នីគីឆ្ងល់ហើយព្រោះស្មានតែជេគសួរខ្លួន
"ពីពេលណាអីរបស់បងខ្ញុំមិនយល់"នីគី
"នីគីឯងបិទមាត់ខ្ញុំសួរលោកស៊ុងហ៊ុនពីពេលណាដែលលោកចូលចិត្តខ្ញុំពីពេលណាដែលលោកនិងអេមម៉ាបែកគ្នា"ស្រាចូលខ្លួនជេគកាន់តែកាច
"ខ្ញុំនឹងអេមម៉ាមួយសប្តាហ៍មុនចំណេកខ្ញុំនឹងឯងខ្ញុំក៏មិនដឹងដូចគ្នា"
"ហេតុអីទៅ"ជុងវ៉ុន(ក្មេងចេះដឹងរឿងគេ)
"ខ្ញុំងងុយហើយជេគឯងក៏ស្រវឹងដែរពួកឯងចង់លេងក៏បន្តទៅម៉ោះជេគទៅគេង"
"បងគេចសំណួរមែនទេ"ជុងវ៉ុន
៊
"អត់ទេខ្ញុំចង់លែងបន្ត"ជេគ
ស៊ុងហ៊ុនអត់មាត់បីជេគទៅបាត់ ឯនីគីក៏ដើរចេញដូចគ្នាពេលនេះនៅតែពីរនាក់ជេយ៍វ៉ុនប៉ុណ្ណោះ
ជេយ៍មើលមុខជុងវ៉ុនហើយក៏ស្រាប់តែលើកស្រាមកផឹកក្ដឹកៗ
"បងជេយ៍បងធ្វើអីនឹងឈប់ផឹកទៅ"ជុងវ៉ុនព្យាយាមឃាត់ជេយ៍នឹងអង្រួនដៃនាយតិចៗតែក៏ត្រូវជេយ៍ចាប់ជាប់
"ជុងវ៉ុនបើបងឆ្លើយសំណួរនោះឯងខឹងបងដែរទេ"
"សំណួរអីរបស់បងបងស្រវឹងហើយតោះទៅគេង"
"បងស្រលាញ់ឯងជុងវ៉ុន ស្រលាញ់មកយូរហើយតាំងពីបងជួបឯងដំបូង"
7. សុរ៉ា
Mulai dari awal
