Bebeğimizin cinsiyetini öğrenmeye gidiyorduk. İkimiz de oldukça heyecanlıydık.
Ay'a baktığım da karnını tutmuş okşuyordu.
Bu beş ay bizim için zor olmuştu Ay'ım atlattığını sandığımız o gecenin etkisiyle kâbuslar görmeye başlamıştı.
Çığlık çığlığa uyandığı zamanlar vardı geçen ay 18'ine girmişti.
Yolda dolaştığımız zaman yadırgayan bakışlarla karşılaşıyorduk.
Komşular Ay'ın sevgilisinin onu bu hali ile terk ettiğini ve benim de ona bakan en yakın arkadaşı olarak biliyordu..
Biz böyle birşey söylememiştik. Bir iftira yüzünden sokaklar da rahat bir şekilde gezemiyorduk.
İkimizin sevgili olduğunu bilenler de bunu yaymıştı gerçi umrumuz da bile değildi ama Ay'a olan davranışları çok kötüydü.
Onlara birşey yapmamıştık..
Sadece birbirimizi seviyorduk. Buna rağmen mahalle bakkalın da alışveriş yapamıyorduk.
Orada ki yaşlı amca bize lanetlenenleri dükkanım da istemiyorum diye kapı dışarı atmıştı.
Kendimize ait bir evimiz olsun istedik küçük bir mahalle de bize orayı zindan ettiler.
Yeni bir ev aldık. Herkes den uzak sahil kenarı huzurlu bir yerdi ama Ay'ın kabusları ona bu huzuru sağlamıyordu.
Ay'ı psikologa görürdüm. Yavaş yavaş da olsa etkisinden kurtuluyordu. Bebeğimizin ismini düşünmüştük bile kız da olsa erkek de olsa o ismi koyacaktık.
Doktor kontrol ediyordu. Gülümsedi ve "bebeğiniz gayet sağlıklı ve tebrikler bir oğlunuz olacak." Dedi. Işığımla birbirimize baktık ve gülümsedik.
Rüyasın da ki gibi bir erkek çocuğumuz olacaktı.
Herşey çok iyi değildi yaşadıklarımız o kadar da kolay değildi ama yine de mutluyduk çünkü yan yanaydık. Birbirimize aittik çok güzeldi herşey..
Doktor dan çıkıp bizim kilerle buluştuk bu 5 ay da çok şey değişmişti.
Zorla da olsa Ay, Ferhat'ı affetmişti. Ferhat ve Aslı çıkıyordu ah tabi Kıvanç ve Ateş de aynı şekilde.
Ateş ilk başlarda aşık olduğunu kabul etmese de en sonun da kabul etmişti. Kıvanç ona uzun zamandır aşıkmış çok tuhaftı.
Biz asla birbirimize düşmanlık beslemedik.
Sonuçta çocukluk arkadaşıydık. O günler güzeldi tabi ben uyuşturucuya başlayınca onları hiçe sayıp buralardan gitmiştim benim hikayem çok uzun..
Ateşlerin oturduğu ağacın altına gittik.
"Selam uzun zaman oldu." Dedim. Onlardan ayrı bir ilçe de yaşıyorduk Ay, bebeğimizi burada doğurmak istediğini söylemişti. Onun için hala Türkiye de yaşıyorduk.
"Selam, doktor dan geldiniz değil mi ne dedi prenses iyi mi?" Dedi Aslı diğerlerinin konuşmasına izin vermeyerek
"Evet bebeğimiz çok iyi veeeee o bir prenses değil prenss." Dedi Ay gülerek. İddiaya girmişlerdi. Sonuç olarak Ay kazanmıştı.
"Ay, sakın unuttum sanma o dövme işini bugün hallediyoruz herşeyi ayarladım." Dedi ve ışığımın yüzün de ki gülümseme gitti.
"Aaaa öyle birşey mi vardı Güneş sevgilim ne diyor anlıyor musun ben anlamıyorum hadi biz evimize gidelim." Dedi beni çekerek.
"Hiç öyle bakma yaptıracağı dövmeyi gördüm ve çok sevdim ben de aynısından yaptıracağım." Dedim. Gözlerime baktı. Aşıkmış gibi baktı e zaten aşık bir zahmet. Onun bakışlarına aşık oldum her seferinde ah onsuz gerçekten yaşayamam.
"Ee ne duruyoruz gidelim." Dedi Aslı yerinden kalkıp.
Hepimiz arabaya bindik.
Hemen yakınımız da bir dövmeci vardı.
Oraya gittik.
Aslı dövmeyi gösterdi.
Orada bulunan kadın Ay'ı oturmasını söyledi bu biraz acıtacaktı ama o nelere dayanmıştı buna mı dayanamayacaktı?
Kolun da ki kesik izlerine baktı ve gülümsedi Ferhat hala bu konu için üzülüyordu. Ne zaman eski zamana gitse üzülüyordu..
Dövmesini yapmıştı. Baktı. Gözlerinin içi parlıyordu anlaşılan beğenmişti.
Biliyordum.
Ben de aynısından yaptırdıktan sonra oradan çıkmıştık.
Gitme zamanımız gelmişti.
"Ne zaman buraya geleceksiniz??"
"Buraya sanırım doğum yapacağı zaman geleceğiz."
"Güneş kap kekime dikkat et. Kap kek herhangi bir sorun olursa aramaktan çekinme olur mu?" Dedi Aslı ikimiz de gülümsemiştik ve ardından veda edip arabaya bindik.
"Keşke Aslılar da gelebilseydi.." dedi ışığım.
"Sevgilim biliyorsun onların okulu ve çetesi burada yoksa onlarda gelmek isterdi." Dedim. İkimiz açıktan okuyorduk. Para konusunda artık endişeli değildik Ay uzaktan da olsa şirketin başına geçmişti. Evden çalışıyordu.
Benim biricik kardeşim de Başak ablanın yanın da kalmak istemişti.
Engel olmadım orada arkadaşları vardı bir hayatı vardı orada benim hayatımsa yanımdaydı.
Başak abla ona çok iyi baktığın dan emindim.
Herşey çok iyidi..
Hemde çok iyi şuan ikimiz de mutluyduk ve evimize gidiyorduk bir kaç ay sonra aramıza bebeğimiz de katılacaktı.
Herşey oldukça iyidi.
Hayatımız düzeliyordu artık endişe edeceğimiz hiç birşey kalmamıştı.
"Güneş bana birşey olursa-"
"Öyle birşey olmayacak." Dedim ve arabayı dikkatlice sürmeye geri dönmüştüm.
"Evet olmayacak ama olursa lütfen günlüğümü oku hani benim gizli bir çekmecem varya orada boynum da çekmecenin anahtarı var bana birşey olursa ki olmayacak alıp oku ve sonra sen yaz olur mu?" Dedi.
"Sana birşey olmayacak ikimiz de mutlu bir şekilde yaşayacağız." Dedim ve sustum.
Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Onun varlığına öyle alıştım ki onsuz nefes alabileceğimi sanmıyorum..
Yaptıkları dövme
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
