38. Bölüm: "Savaş"

5.4K 259 93
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

•

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

SINIR: 150 OY 300 YORUM

Avazım çıkana dek haykırmak ve seneler boyu susmak gibi seçeneklerim var benim. Bir taraf ateş, bir taraf su. İki ucu da ölümü getirir bana. İki ucu da ölümü zikrettirir dudaklarıma. Çaresi yok, demiyorum. Çaresi var ama hangi yol beni götürecek. Tüm yollarım uçuruma çıkarken nasıl kurtuluşa ereceğim ben. Günlerim şiirler ve sigara. Biraz kahve biraz da çay. Uykusuzluktan morarmış göz altlarım. Çabalamalıyım. Evet ama ne için?

Hangi yola varacağım? Hangi yolu benimseyip gücüm yokken dahi koşacağım? Ne yapacağım demiyorum bak. Bin tane yol var, evet. Ama hangi yol benim evim olacak. Hangi yol beni eve götürecek. Ne yapmam gerek biliyorum. Ama adım atmak bana çok ırak. Nefes almamak için direnirken ciğerlerim her şey adına savaş veriyorum.

Ellerim kalemi zor tutuyor. Bedenim titriyor ama dışım sana gül bahçesi sunacak. Dikenli tüm yolları kapatacağım sana. Sana umut vadedeceğim, içimde kalan son umut kırıntısını titreyen ellerim ile sana uzatacağım. Tüm sözlere sağır artık kulaklarım. Tüm acılara dilsizim. Sana koşmak bile zor bana artık. Ama şayêt getirirse ayakların seni bana kapım daima açık uğruna. Ben onlar gibi çarpmam kapıları insanların suratına.

O korkunç sesin kimsenin ezberinde kalmasını istemem. Ben hâlâ küçük bir çocuk gibi korkuyorum kapılardan. Sen korkma. Eğer gelirsem sana ve sen kapıyı çarparsan suratıma işte o an bir çocuk gibi ağlar, yetmiş yaşında bir kadın gibi ölümü dilerim. O an ne yapacağımı bilmem. Beni yanlış anlama. Ben biliyorum artık her şeyi. Kan kokan sokakları da ezbereyim. Kan kokan duvarlara hapsoldum. Alıştım bak, sahiden diyorum. Yalandan değil. Amacım seni veya başkasını kandırmak da değil.

Kendimi sevmek için de çabalıyorum. Saçlarımı tarayabiliyorum artık aynanın karşısında. Mesela evden çıkmadan önce aynaya gülümsemeyi bile başardım bugün. Bir şeyler değişti ve değişmeye de devam ediyor. Ben bambaşka birisi oldum. Bakma hep iyi şeyleri anlattığıma. Ellerim tekrar makasa uzandı, saçlarım biraz daha kısaldı. Hep böyle oldu. hep bir şey oldu. Çok savaştım, hâlâ da çabalıyorum. Söylesene, başarabilecek miyim?

ŞEYTAN KADEHİ +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin