"သာရ မင်းသောက်လိုက်တာ ကိုယ့်ခွက်နော် "
" ငါ ငါ ခွက်အပိုမတွေ့လို့ အေ့...."
ရုတ်တရက် စကားပြောနေရင်း မူးပါမူးချင်လာတာကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုလက်လေးနဲ့ပိတ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့သည်။
" ကျွန်တော်စားလို့ကောင်းခဲ့ပါတယ် ကောင်းကောင်းသုံးဆောင်ကြပါ ကျွန်တော်အိပ်ချင်သွားလို့အရင်ခွင့်ပြုပါအုန်း "
ခါးလေးကိုကွေးနေအောင် ခေါင်းငုံ့နှုတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ ဒုတိယထပ်က အခန်းကိုသာပြေးသွားလိုက်တော့၏။အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ခြေထောက်လက်ထောက်တောင်မဆေးနိုင်။
မသောက်တာကြာတဲ့အချိန်ကြောင့်
သာရ ခေါင်းအုံးကိုခေါင်းလေးအပ်လိုက်တာနဲ့အိပ်ပျော်သွားတော့၏။
--------------------------------------
ကျန်ခဲ့တဲ့ အလကာ်တို့သုံးယောက်ကတော့
ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိအောင်ကိုပင်မြန်ဆန်လွန်းတာကြောင့် သာရကိုကြည့်ပြီး ကြောင်နေကြတော့၏။နောက်တော့မှမင်းနောင်ကအသိဝင်ကာ ရယ်လိုက်တော့သည်။
" ဒီကောင်လေး အမြဲ အဲ့လိုဘဲ မြန်လိုက်တာ
ဘာပြောလို့ပြောသွားမှန်းကိုမသိရဘူး ဟားဟား...."
" ကလေးဆိုတော့ လွှတ်ထားလိုက်ပါကွာ ငါတို့ကတော့ မူးတဲ့အထိသောက်မှာနော် လာ လာ
ဟျောင့်တွေ "
ဇင်မင်း ကမင်းနောင် ရဲ့စကားကိုထောက်ပေးလိုက်ပြီး ခွက်ချင်းထပ်တိုက်ကာသောက်ကြတော့၏။အိမ်က ချက်ပြုတ်တဲ့ တီကြည်ကလဲ အရသာကမှန်လှ၏။ဟင်းတစ်ပွဲ ပြီးတစ်ပွဲချပေးကာ ဗျာများနေရတော့၏။စပ်ထားတဲ့ကောက်တေးလိုအရက်ကလဲ နှစ်ဘူးကုန်ကာ သုံးဘူးမြောက်ပင်ဖြစ်နေပြီဖြစ်၏။အလကာ်တို့လဲ အတိတ်ကအမှတ်တရတွေပြောလိုက် ဟာသတွေပြောလိုက် ဇင်မင်းတို့တွဲဖြစ်သွားတာကိုပြောလိုက်နဲ့ ည ၁၂ နာရီပင်ကျော်နေပြီဖြစ်ကာ အကုန်လုံးလဲ မူးတူးတူးဖြစ်နေကြတော့၏။
"မင်းနောင် မင်းတို့ဘားမှမပူနဲ့ ဒုတိယထပ်မှာ အခန်းလွတ်ရှိသေးတယ် မင်းတို့ကအဲ့အခန်းမှာအိပ်ငါက ငါ့အခန်းမှာအိပ်မယ် ခု ၁၂ ခွဲမလား
၁ နာရီကြရင်တော့ငါတို့တက်ကြမယ် အေ့....."
YOU ARE READING
အတိတ်မှသည်......
Romanceအတိတ်ဆိုတဲ့ အချိန်က ပြန်သွားလို့မရပေမယ့် ပစ္စုပ္ပန်ကိုတော့ကောင်းမွန်တဲ့အမှတ်တရတွေဘဲ ရှိစေချင်တယ်။အမှတ်တရကောင်းတွေကို ချစ်ရတဲ့မင်းနဲ့အတူ ဖြတ်သန်းမယ်။
