CHAPTER 45

189 6 8
                                    

Today is monday and i'm here right now on my seat sa loob ng room, hinihintay na lang matapos ang class wala rin namang professor na pumasok, ito yung ayaw ko sa mga professor hindi papasok sa subject niya pero magugulat ka na lang mababa grade mo ni hindi nga sila nagtuturo, collage life nga naman ikaw na talaga mag hahabol sa professor mo para sa grades mo.

Nang mag ring ang bell agad ko narin inayos ang gamit ko ng biglang lumapit si eunice sakin.

"Hey cal let's go sama ka samin" she said coldly wala parin nagbabago sa kanya.

"Go on eunice, uuwi narin ako tutal isang subject lang ang papasukan ko ngayon" saad ko kaya naman tumango siya at naglakad na paalis.

Nang maayos ang gamit ko ay naglakad na ako palabas nang bigla akong tawagin nang babaeng iniiwasan ko.

"Come with me" malambing na saad nito sakin tinignan ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko.

Agad 'kong binawi ang braso ko at tumango na lang sa kanya, nakasunod lang ako sa kanya habang naglalakad patungo sa office niya.

Nang makarating sa office niya, nilock niya ang pinto at umupo sa upuan ako naman ay nakatayo.

"About what happ---" i cut her off and smile at her.

"It's ok prof, hindi mo naman kailangang ipaliwanag sakin tsaka wala naman po akong karapatan." Nakangiting saad ko rito.

"Tsaka kung ano man po ang meron tayo noon or meron nga ba? Nevermind kalimutan na lang po natin yun, yun lang po ba ang pag uusapin natin? Kung yun lang aalis na po ako prof." Saad ko at maglalakad na sana palabas nang bigla niya akong yakapin sa likod.

"A-Alli, call me with that name again baby please" she plead but i shooked my head.
Agad 'kong inalis ang braso niyang nakapulupot sa bewang ko at humarap sa kanya, hahalikan niya sana ako nang iiwas ko ang labi ko.

"Tama na po prof, hindi mo naman ako mahal diba? So bakit ganto? Bakit mo ginagawa 'to? Mahal mo ang pinsan ko diba? So bakit ako ang kinukulit mo?" I said while on tears.

"I love you baby, i loved you believe me baby please stop ignoring me" she said and her voice crack sign that she's crying.

Umiling iling ako at unti unting humakbang palayo sa kanya.

"Sana inisip mo yan bago mo ako saktan ma'am ang sakit mo kayang mahalin, ang sakit kaya na yung unang babaeng minahal ko, pinagkatiwalaan ko siya pa ang mananakit sakin nang ganto!" Sigaw ko sa kanya dahil sa sobrang sakit na nararamdaman ko.

"Nung araw na pinagtabuyan mo ako, yun na rin ang araw na pinagtabuyan narin kita, syempre kahit nasasaktan ako mas gusto ko parin makita yung saya mo, alam mo ba never kitang nakitang ngumiti the way you smiled at her, yung totoong smile yung hindi pilit ang swerte naman nang pinsan ko Alli kasi meron siyang ikaw pano naman ako? Meron nga akong ikaw pero hindi ka naman naging akin talaga. Please tama na alli masakit na sobrang sakit na marami na akong pinagdadaanan wag mo nang dagdagan pagod na pagod na 'ko." I said and leave her dumpfounded.

Tumakbo ako palabas wala akong pake kung sino makakita sakin ang gusto ko lang makaalis sa lugar na'to gusto ko nang umuwi.

Saktong pagpunta ko sa parking nakasalubong ko si drew he wave his hands while smiling but his smile faded when he see me crying kaya agad siyang tumakbo papalapit sakin at niyakap ako.

"What happen lis?" He said and it's visible to his voice that his worried

Niyakap ko lang siya at hinayaan niya lang ako na umiiyak sa dibdib niya.

"Gusto ko nang umuwi drew" walang ganang saad ko naramdaman ko ang pag tango niya at inalalayan akong tumayo papunta sa sasakyan niya.

Habang nasa byahe nakatingin lang ako sa labas, hindi narin ako kinausap ni drew kasi sa totoo lang yun din ang gusto ko ayoko munang kausapin ako ngayon ang gusto ko muna mapag isa.

Nang makarating sa bahay, bumaba ako nang sasakyan ni drew lalabas pa sana siya pero pinigilan ko.

"I'm ok drew, go back you still have class" nakangiting saad ko.

Kahit nagdadalawang isip siya sumunod parin siya sa sinabi ko basta kapag may problema tawagan ko lang daw siya.

Marami nang naitulong sakin si drew, alam ko na nakakasagabal na ako sa kanya may sarili rin siyang buhay.

Gabi na at nandito lang ako sa loob nang kwarto ko, nothing new with my life style lagi naman akong nasa loob.

Hanggang ngayon iniisip ko yung encounter namin ni Alli kanina, hanggang ngayon napapaisip ako kung bakit ganun na lang ang pagmakakaawa niya sakin na banggitin ang pangalan niya, sinabi niya rin na mahal at minahal niya ako? Bakit?

Hindi ba siya kuntento sa pinsan ko? Mahal na mahal niya ang pinsan ko kita ko sa mata at bawat ngiti niya yun hindi ako pwedeng magkamali.

Habang kinakausap ko ang sarili ko biglang tumunog ang phone ko, tinignan ko kung sino pero unknown number ang nakalagay. Sabing ayoko muna nang kausap ngayon bakit may tumatawag.
Agad kong kinuha ang phone ko at hindi ito sinagot ibaba ko pa lang phone ko nang biglang tumunog ulit ito at parehas sa number nang unang tumawag kaya namaj agad na sinagot ko na ito dahil wala ata siyang balak tumigil.

"Hello?" Sagot ko sa tawag pero wala akong naririnig sa kabilang linya.

Nag antay pa ako nang ilang segundo pero wala parin nagsasalita, i was about to end it when someone spoke.

"Hey don't drop the call" the girl said in other line.

Famillar sakin ang boses na yun, tama narinig ko na yun.

"You're thingking of something cali?" She said in other line.

When she said it now i remember kung kaninong voice yun, i smile when i heard her voice again.

"Monmon!" I said smiling kahit hindi niya nakikita.

Magaling na ba siya?

CHASING YOU: Series #1 : Alliana Monastrial Obsession (profxstudent GXG) Where stories live. Discover now