CHASING YOU: Series #1 : Alliana Monastrial Obsession (profxstudent GXG)

CHAPTER 14

Ej pov:

I know that Calista is not okay, when someone asked her if she's ok she just dissmed the topic to avoid that question cause i know she doesn't know what will she answer.

I'm worried about her she's my cousin my princess my baby sister but i can't fullfill the love she deserve.

I hope that someone came and love my cousin more than her self.

Btw I'm Ethan jameson Hidalgo and I'am calista Cousin, sa lahat ng magpipinsan sakin pinaka close si calista.

Calista is the type of person who's  not vocal about her feeling she is good at pretending, good at hiding her emotion and i hate it the most. But who i am to be mad to her calista is calista nothing change about her.

Lalo na kanina nung kausap ko siya hindi niya sinagot yung tanong ko pero mag-tataka paba ako kung ganun naman talaga siya.

I hope when the times come and someone came, i just really hope that she/he won't hurt my baby sister.

Calista pov:

I'm here or should i say us are here at the pool they decided to swim and i agree too i want to refresh too.

I just wear spaghetti strap and cycling, nandito lang naman kami sa bahay nila eunice so hindi ko na kailangan pang mag two piece or bikini pero yung apat naka two piece ewan ko sa kanila bahala sila basta ako komportable ako.

I miss my parents so much i tried to call and text them but sadly they are busy. How about me? Hindi ba nila ako na Mi-miss? Lagi ako nakakaramdam ng inggit kapag nakakakita ako ng masaya at kompletong pamilya na never kong naramdaman.

I smile bitterly on that thought pero totoo naman eh kailan ko kaya mararamdaman na buo ang pamilya ko yung masaya din.

Sabi nila ang saya daw ng buhay kapag mayaman ka maraming pera lahat ng gusto mo nagagawa mo lahat ng gusto mong hingin sa magulang mo nabibigay nila agad kasi nga mayaman pero ako hindi masaya. Pano ako magiging masaya kong wala sila sa tabi ko habang lumalaki ako? Pano ako magiging masaya kung nasa malayo sila? Pano ako magiging masaya kung lagi silang busy at hindi sila nakakpunta sa mga importanteng okasyon sa buhay ko? Pano ako magiging masaya dun?. Aanhin ko ang maramyang buhay kong hindi ko man lang naramdaman minsan na buo ako na masaya ako na buo ang pamilya ko.

Mas gusto ng iba ang gantong buhay pero ako hindi, hindi ko ginusto ang gantong buhay gusto ko na lang maging isang normal na tao yung walang iniisip, yung sapat lang yung kakayanan sa buhay pero masaya at buo ang pamilya.

Minsan iniisip ko na sana hindi na lang nila naisip na bumuo ng pamilya kong hindi rin pala nila kayang alagaan, bakit pa nila ako binuhay kong simula't sapol never akong nakaramdam na buhay ako.

I sigh deeply.

"Ang lalim naman nun?" gulat akong napatingin sa katabi ko.

Ganun naba kalalim yung iniisip ko at diko naramdaman na nakaupo na pala ito sa tabi ko.

" Hmmm" i just hummed at her and look up at the sky, i heard her chuckle pero nasa taas parin ang tingin ko.

" Hey cal, do you have a problem?" Eunice asked me that made me looked at her.

Pano ko ba sasabihin sa kanya? Eh hindi naman ako yung tipo ng tao na nag o-open ng problema.

I shooked my head and smile at her.

" Nothing" i answered but it seems that she's not satisfied to my answer.

" Really? Come on cal you can count on me." She said and smile at me.