Większość młodych dziewczyn ma swojego crusha, o którym bez przerwy opowiada najlepszej przyjaciółce.
Seri należy do tej grupy nastolatek i od ponad roku wzdycha do przystojnego Felixa, który jest szkolną gwiazdą koszykówki. Niestety ten charyzmaty...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Felix podrywa się z kanapy, gdy wchodzę do salonu. W tym momencie targają mną najgorsze emocje. Jestem tak przytłoczona całą tą sytuacją, że nie wiem, co robić.
Hyunjin mnie szantażuje, każąc tej nocy definitywnie zakończyć relację z jego kuzynem, ale ja pomimo całej tej przeszłości, nie potrafię tego zrobić.
W głębi serca cieszę się, że znów spotkałam moją pierwszą miłość i mogę być przy nim, lekceważę nawet jego problemy ze zdrowiem i to, że nieumyślnie zabił rodziców. Mam w nosie wszystko, co się wydarzyło kilkanaście lat temu, ponieważ chcę być u jego boku.
Stara miłość nie rdzewieje, więc czuję, jak wciąż szalenie go kocham, odkąd znów się spotkaliśmy.
To, że po tylu latach pojawił się w moim życiu... czy to nie jest cholerne przeznaczenie? Czemu czuję, że to on jest moją bratnią duszą i dlatego nie potrafię związać się z kimś innym?
Chciałabym wyznać Felixowi prawdę i oczyścić się z bolesnej przeszłości, ale teraz boję się to zrobić jeszcze bardziej. Byliśmy ze sobą przez tyle lat, a ja nie powiedziałam mu mojej największej tajemnicy — czegoś, co w przeszłości dotknęło mnie najbardziej.
Jak mogę to zrobić teraz, skoro Hyunjin zna prawdę, a Felix nie ma pojęcia o tym, co strasznego wydarzyło się w moich młodzieńczych latach?
Nie wybaczy mi tego.
- Seri, wszystko w porządku? - pyta przejętym głosem, gdy staje naprzeciwko mnie i chwyta za ramiona, obserwując moją twarz troskliwym wzrokiem. - Czy Hyunjin coś ci zrobił?
- Nic mi nie zrobił, wszystko w porządku - odpowiadam.
- Więc dlaczego jesteś taka blada i wystraszona? Przecież widzę, że coś jest nie tak...
- Po prostu... - przerywam i patrzę mu w oczy. - Oboje boimy się twojego kuzyna, ja szczególnie się go boję. On nie daje mi wyboru, Felix...
Brunet przymyka powieki.
- Każe ci ode mnie odejść. Zmusza cię do tego.
- Każe mi to zrobić tej nocy. Powiedział też, że on także chodził do tej samej podstawówki, co my. Wyznał mi, że dostrzegł mnie w tym samym czasie co ty i nie pozwoli na to, żebyśmy byli razem - mówię drżącym głosem, bojąc się jego reakcji. Felix jednak nie wygląda na zdenerwowanego tymi słowami.
- Seri, on chce cię tylko dlatego, że ja cię kocham. On zawsze chciał żyć moim życiem, wszystkiego mi zazdrościł. Ma coś w rodzaju obsesji na moim punkcie. Przez niego i matkę przeżywałem prawdziwe piekło w przeszłości. Gdy byłem młodszy, wydawało mi się, że to Hyunjin był biologicznym synem matki, a ja byłem adoptowany. Mieli tak samo okrutne charaktery. Wciąż w to wierzę, patrząc na to, jak chce mnie kontrolować.
- On nie da nam żyć spokojnie? Nie pozwoli na to, żebyśmy mieli ze sobą kontakt, prawda?
Felix kręci głową, dłonią dotykając mojego policzka.
