Bölüm şarkıları

Bir beyaz orkide
Votka&Sigara
Yıldızlara bak

Aden P2 (bölüm sonunda
açmanız gereken
yeri göreceksiniz)

Bu bölümü  şarkılarla dinlemeniz önerilir...


6 yıl önce...

Sefa Çağatay'ın anlatımından;

Makine sesleri ... Susmuyorlar...

İnsanların acı çığlıkları...Bitmiyorlar...

Hastane koridorlarında attığım her adım,beklediğim her an, sanki birer ızdıraptı...Ne nefes alabiliyordum ne uyuyabiliyordum...

"Sefa?" Adımın seslenilmesiyle arkama döndüm. Günlerdir beraber oturup konuştuğumuz çok yaşlı olmayan bi'adamdı.Adının Mehmet olduğunu, yaşının 65 olduğunu, matematik öğretmeni olduğunu lakin emekli olduktan sonra karısıyla ilgilenmeye başladığını söylemişti.

Karısı mide kanseri olduğu için Allah'ın her gününü hastanede geçirip, eve en son 3 ay önce gittiğini söylemişti.

Bazen ikimizin de kafasının bir milyon olduğu zamanlar oturup sohbet ediyor veya satranç oynuyorduk. Satrançta yenemiyordum. Ne yaparsam yapayım bir türlü yenememiştim lisede satranç şampiyonu olmama rağmen.

Hastanede olduğumuz süre boyunca ise bana matematik çalıştırmıştı bir ay sonra YKS'ye gireceğim için.

"Efendim Mehmet amca"  tek ayağını bir kaza sonrası sakatlandığı için topallayarak yürüyordu.

Yanına gitmiş ve elini öpmüştüm.

"Aden kızım nasıl?"  Derin nefes verip başımı önüme eğdim. "Doktor her şeye hazırlıklı olun dedi"

Omzumu tutmasıyla bana sarıldı.

"Hayat oğul...Hayat..." dolu olan gözlerim sanki bu kelimeleri beklermişçesine yanağıma boşalırken Mehmet amca sırtımı sıvazlıyordu.

Onun da iç çektiğini duymuştum...

Kafamı kaldırıp Mehmet amcaya baktım. "Ayşe teyzem nasıl?" Derin nefes almış, omzumu sıvazlamıştı.

"Bir daha hiç gelmemek üzere gitti yavrum..." kesikli nefes alıp geri verdi "Ruhu bedeninden ayrıldı..."

Gözlerim gözlerine çıkarken yaşın verdiği etkiyle çöken yanaklarından kayan göz yaşını elinin tersiyle sildi.

"Ben sevdiğim kadının son anına kadar yanında oldum evlat...Sende kardeşinin son anına kadar yanında ol..."

"Mehmet amca..."

"Şimdi benim sıram, evlat..."

"O-o ne demek?'

"Aylardır kimseye söylemedim...Affet beni..."

"Noluyor Mehmet amca?"

"Beynimde tümör var evlat...Doktor maksimum 1 hafta yaşayacağımı söyledi. Ama ben o kadar olduğunu bile düşünmüyorum"

"N-nasıl?" Gözümden ne kadar yaş akmıştı bir fikrim yoktu... Sevdiğim herkes ölüyordu...

"Eşimin derdi başından aşkınken bir de kendi derdimi vermek istemedim ona.  O bilmiyordu..."

Peri Kızı |yarı texting|Where stories live. Discover now