Peri Kızı |yarı texting|

16

Medya: Sefa

"Bugün herkesi görüp eve öyle mi gideceğim?" Pamir beni kolunun altına almış Sefa ise yine her zamanki gibi sigarasını içiyordu.

"Sizin burda olduğunuzu bilmiyordum. Bilseydim gelmezdim zaten" benle göz teması kurmuyor canlı müziğe doğru bakıyordu.

"Oğuz'un dediğini duymadın mı sen?" Kaşlarını çatan Sefa omuzlarını silkmişti. "Yo ne dedi ki?"

"Of neyse ya tamam"

"İyi. Ben gidiyorum o zaman" sigarasını yanında duran küllüklü çöpe bastırmış ve atmıştı. "Nereye gidiyorsun?"

"Cluba, gelecek misin?" Derin nefes alıp devam etti "Acilde nöbete koydular amk nereye gidebilirim?"

"He anladım" kafasını iki yana sallayıp saçlarını geriye atmıştı. Gözünün etrafı çökük gözüküyordu. Yorgunluktan olsa gerek.

"Beni hastaneye atsana gidiyor iseniz" Pamir bana bakınca "Babam merak eder gitsem iyi olur."

"Pekala. Önce Sefa'yı hastaneye bırakayım. Sonra seni bırakayım"

"Ben kendim giderdim?" Reddedeceğini bilmeme rağmen her seferinde şunu söylemem yok mu.

"Salarım mı sanıyorsun?" Kolunu omzuma atıp burnuma parmağıyla vurdu Pamir. Sefa'ya baktığımda bir sigara daha yakmıştı.

"Neden bu kadar çok sigara içiyorsun?" Dumanı yüzüme üflerken "Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum" söylediği şeye ister istemez kırılırken omzumu silkmekle yetindim.

"Sen ona bakma Peri Kızı'm o hep öyle. İki gün 4 saatlik uykuyla durduğu için mala döndü"

"Siktir lan. 6 yıldır 4 yıllık üniversiteyi bitiremeyen de benim zaten. Gerizekalı" Pamir' e şaşkın şaşkın baktım. "Söylemedin mi Peri'ye? Hay gerizekalı" Sefa kendi kendine söylenirken hala Pamir'e bakıyordum.

"Geçen yıl mezun olduğunu söylemişti" Sefa bir anda gülmeye başlayınca Pamir Sefa'nın kafasına vurmuştu.

"Gülme oç. Mimarlığın zorluğundan haberin var mı senin?" Bu dediğine ben gülmeden duramamıştım. Tıp okuyan adama diyordu bunu.

"Gülme" beni dürtmeye başlayınca tikim olduğu için daha çok gülmeye başlamıştım. Sefa da karşımda gülüyordu.

"Pamir. Sanırım sen de daha mezun olamamışsın"

"Sussana yaaa Allah Allaah" karnım ağrımaya başlamıştı yine. "Sen kaşındın" Pamir bir anda gamzemi öpünce dengem şaştı. Ellerim kollarına giderken o da diğer elini belime koymuştu. Gülmem durmuştu. Yüzlerimiz arasında santimler vardı sadece.

"Beni bırakacak mısınız yoksa ben gideyim mi? Hani can kurtarıyorum ya ben?" Bulunduğumuz durumdan Sefa'nın konuşmasıyla çıkmıştık. Lakin hala gözlerim Pamir'deydi.

"Ananızı skeyim ama gidiyorum ben" Sefa yürümeye başlamasıyla Pamir'e durdurmayacak mı diye baktım. Lakin gözlerini benden çekmiyordu.

"Durdurmayacak mısın?"

"Erkeklerden hoşlanmıyorum"

"Ama başka kızlardan da hoşlanmıyorum" diye devam etti. "Yavşama seansına başladık yine"

"Yio yio bisi yok bisi yok" yavaş adımlarla arabasına kadar yürüdük.

"Hadi bakalım Peri Kızı" arabaya binmiş ve kemerimi takmıştım. Kırmızı bir spor arabası vardı. Üstü açıktı.

"Sefa biraz agrasiftir" bir anda Sefa ile ilgili konuşmasıyla bakışlarımı yoldan ona çevirdim.

"7 yıl önce kız kardeşini tedavisi olmayan bir hastalık yüzünden kaybetti. Aynı kız kardeşi sana benziyordu-" dediği şey yutkunmama sebep olmuştu.