I almost gasped at his words again. Kaagad kong tinikom ang bibig ko at muling napalunok ng malalim. He is really straight and sure with his words, he didn't even stutter or hesitate a little bit! 

I bite my lip. "Why are you so sure about it?" Hindi ko mapigil ang magtanong.

Umangat ang kilay niya sa akin. "Why? Aren't you sure with me?"

My eyes widened with his sudden question. "Y-you're the only boyfriend that I've got a-and the only one were permitted to court me too." I can't help but stutter with his surprised question. "Of course, I am sure with you two!" Halos mapapikit ako sa mga huling sinabi at halos agresibo ang dating nito.

He raised his brows with a still critical looked on his face. Mas lalo niyang nilapit ang mukha sa akin at mas humigpit ang kapit niya sa baywang ko. While my hands made its way to his hard chest.

Huminga siya ng malalim at muling bumalik ang mga mata sa akin. "Marriage is a huge responsibility…" Lumamlam ang mga mata niya sa akin. "Please don't worry about my question...don't overthink..."

Pumikit siya ng mariin na tila ba may bago ulit siyang malaking problema. "I shouldn't have asked that question easily…" Bulong nito sa sarili na rinig ko naman.

Ako naman ngayon ang napaangat ng kilay. "Why? Hindi ka na ba sigurado sa akin? You are backing down? Binabawi mo na?"

This time, he smiled smugly. "Of course not...you just said that you are sure with me as much as I do. And...I am just so tempted to take you to church right at this moment and we'll get married." Diretsang sagot nito.

Muling nanlaki ang mga mata ko sa kanya, at tuluyan siyang natawa.

"So please, baby. Don't surprised me with your words...baka bago tayo lumabas ng Baguio, kasal na tayo."

My cheeks heated up so bad with his statement. Hanggang pagbalik namin sa loob at kada titingnan ko siya ay namumula ang mukha ko.

Why are we even talking about marriage when I even didn't have the chance to tell our relationship to my Uncle and Auntie? Lalong-lalo na si Calyx!

I think I should tell them about it already. Bago pa kami makabalik ng Maynila. Auntie and Calyx won't be coming with us anymore. Limang araw naman na kami sa Baguio at kung sakali kasi ay pitong araw lang ang plano nilang pagbabakasyon kasama ko.

Kaya naman napagplanuhan na lang namin na bago mag pasukan ay babalik na lang ulit sila ng Maynila para bumisita sa akin.

We decided to leave the exhibition early. And as usual, naging pahirapan sa amin ang paglabas dahil sa mga taong interisadong kumausap sa kanya.

Panay naman ang buntong hininga ko habang paalis na kami. Nagulat pa ako ng bigla ko na lamang maramdaman ang kamay niya ulit sa hita ko. I piercingly looked at him but he just gave me a smirk.

Hanggang sa makarating kami sa hotel ay hinayaan ko ang kamay niya sa akin. Akmang bababa siya upang pagbuksan ako pero kaagad kong pinigil ang kamay niya.

He then looked at me.

I bit my lips and looked at him nervously. "Gaston...I wanted to tell them about it already." Mahinang sambit ko.

Kumunot ang noo niya sa akin. "Tell them about wha…" Humina ang boses niya ng napagtanto ang gusto kong iparating.

His eyes widened but he smiled widely after. "Really?!"

I smiled a little bit at him and nodded. "Bago sana tayo makabalik ng Maynila, after our lunch."

He looked at me unbelievably then took my wrist with a scar and kissed it. Kaagad na lumamlam ang mga mata ko sa ginawa niya.

Seeking Gaston Lynx EsquivelWo Geschichten leben. Entdecke jetzt