(Bu isimle yazılmış ilk kitaptır.)
Girdiği depresyon sonucu gittiği bir barda birlikte olduğu adamdan hamile kalan Hira, hayatında bir çocuğa yer vermek istemeyen Emir Asaf Dağlı. Peki ya iki sene sonra ikisinden bir parça olan Yusuf sayesinde yenid...
Emir Asaf'a bolca sövdüğüm anlardan sonra kızlarla birlikte kıyafet denemeye başlamıştık. Her kıyafet deneyip kabinden çıktığımda gıcık kocam bir şey buluyordu. Diğer herkes beğeniyor fakat Emir Asaf beğenmediği için aldırtmıyordu da. Aradan geçen saatlerle birlikte Yusuf bile uyumuştu. "Asaf! Yeter artık, seç bir şeyi!" Bakışları tekrar üzerimde gezmiş ve konuşmuştu. "Yakışmıyor, ne yapayım?"
"Hadi oradan! Sabahtan beri kıskandığın için beğenmiyor gibi davrandığını anlamıyor muyuz biz eşek sıpası?!" Tek yaptığı çocuk gibi omuz silkmek olmuştu. Omzunda yatan oğlumun kafası da oynayınca istemsizce gülesim gelmişti. "Kız bu da delirdi. Şuna bak, gülüyor."
Asaf sonunda kalkıp Yusuf'u Feride anneye vermişti. O kıyafet seçerken, ben de sabırla onu bekliyordum. "Pişşt." Hilal'e döndüğümde şaşkınlıkla konuştu. "Kız sen az önce Emir Asaf'a sadece Asaf mı dedin?" Anlamsızca baktım yüzüne. "Evet?"
"Ve kızmadı, öyle mi?"
"Evet Hilal. Neden kızsın ki?" Feride anneler imalı imalı gülümserken, Hilal de aynı bakışlarla konuştu. "Normalde tek ismiyle seslenilmesinden nefret eder. Sırf bu yüzden Anıl'ı dövmüşlüğü var hatta." Yok artık dercesine baktım. Gülüşlerinin sebebi belli olmuştu. Farkında olmadan yine rezil olmuştum sayende Emir Asaf, sağ ol!
"Elbiseni kabine koydular." Yanımıza gelen Emir Asaf'a sinirli bakışlarımı yöneltirken o da fark etmişti. "Neye kızdın sen?" Tıpkı onun yaptığı gibi omuz silkip kabine girdim. Kudursundu uyuz herif!
Denediğim elbise benim de hoşuma giderken kabinden çıktım. Herkes yine beğeniyle bakarken, Emir Asaf'ın yüzü iyice asılmıştı. "Vazgeçtim. Önceki denediklerinden seç." Feride anne sert bakışlarını Asaf'a göndererek ayağa kalktı. "Çok güzel olmuşsun canım benim. Sakın bunu dinleme." Bu dediği kişinin oğlu olduğunun farkındadır umarım..
"Tamam al, evde giyersin."
"Asaf!" Yine omuz silkerek konuştu. "Nee?" Yusuf bile daha olgundu gerçekten.
"Emir Asaf! Ne duruyorsun hâlâ? Gidip ödemeyi yapsana!" Bu kadının oğluna karşı bir garezi mi vardı? Yoksa bana karşı şov mu yapıyordu?
Üzerimi tekrar değiştirdiğimde Asaf da ödemeyi yapmıştı ve hep birlikte mağazadan çıkmıştık. Davete gideceğimiz için oyalanmadan evlere dağılmıştık. Eve geldiğimizde nikâh için gelmiş olan ekip yine bizdeydi. "Hoş geldiniz efendim. Hemen hazırlanacak mısınız Hira hanım?"
"Bir duşa gireyim, ardından hazırlanırım Dilek'cim." Gelen kuaför ekibi ben duşa girip çıkana kadar kahve içmişlerdi. Asaf'a kalsa gerek yoktu. Bu adam cidden kalastı. Zaten mağazadan beri suratı beş karıştı beyefendinin.
Kızlar odaya gelip saçımı ve makyajımı yapmaya başlamışlardı. Suskunlukları artık canımı sıkmaya başlarken oflayarak konuştum. "Her geldiğinizde tıp mı oynayacağız?"
"Üzgünüz Hira hanım, Emir Asaf beyin emri böyle." Kaşlarım çatılmıştı bile. "Benim emrim de konuşmanız üzerine. Bakmayın siz o hödüğe." Kızlar kıkırdarken ben Asaf'a sinirlenmekle meşguldüm. Hayır yani sanki konuşsalar ne olacaktı?
"Emir Asaf beyin sizin gibi biriyle evleneceği aklımıza gelmezdi. Yanlış anlamayın, onun gibi şey biri..." Lafını suratsız diyerek ben tamamladım. "Yani işte onun gibi biri olur sanmıştık. Siz çok tatlı birine benziyorsunuz." Gülümseyerek konuştum. "Kocam ikimizin yerine de suratsızlık yapıyor. Bence bana gerek yok."
Kapıda görünen Asaf'la birlikte susmuştuk. Büyük ihtimalle duyacağını duymuştu tabii. Zaten işleri de biten kızlar çıkmışlardı. Yanıma gelerek arkamdan üzerime doğru eğildi. Aynadan birbirimizi görüyorduk. "Karım bir de dedikoducu mu oldu? Hem de kocasının dedikodusunu yapıyor, çok ayıp karıcım."
"Elime çok malzeme veriyorsun, ne yapayım?" Gülerken gözleri yatağın üzerindeki elbiseye takılmış ve yine kaşları çatılmıştı. Hayır yani abarttığı gibi bir elbise de değildi ki! Kadınların bulunduğu çok da büyük çaplı olmayan bir davet için gayet idealdi. "Fazla abartmıyor musun?"
"Sen üzerindeyken aynaya bakmadın herhalde!"
"Baktım. Zaten bu yüzden abarttığını söylüyorum."
"Bu meseleyi gece üzerinde parçalarken tartışırız güzelim, geç kalma şimdi." Ağzım hayretle açılırken, göz kırparak çekilmişti arkamdan. Bu adam iyice arsız olmuştu!
Haklı olduğu bir konu vardı ki gerçekten geç kalma yolunda ilerliyordum. Daha fazla oyalanmayıp elbisemi giydim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hazır olduğumda Asaf'ın gözlerini tekrar üzerimde hissettim ve peşine de bir oflama sesi duyuldu. Bu adam baya baya kıskanıyordu yalnız.
